Reduta Ordona
Reduta Ordona – wiersz Adama Mickiewicza powstały w 1832 w Choryni k. Kościana. Jest opisem obrony Warszawy przed Rosjanami podczas powstania listopadowego, we wrześniu 1831 przez załogę Reduty 54, gdzie dowódcą artylerii był Julian Ordon. Utwór powstał na podstawie relacji uczestnika tych wydarzeń, przyjaciela poety, Stefana Floriana Garczyńskiego, który wydał ten wiersz w Paryżu w 1833.
- Gdy Turków za Bałkanem twoje straszą spiże,
Gdy poselstwo paryskie twoje stopy liże:
Warszawa jedna twojej mocy się urąga,
Podnosi na cię rękę i koronę ściąga,
Koronę Kazimierzów, Chrobrych z twojej głowy,
Boś ją ukradł i skrwawił synu Wasilowy!- Opis: Reduta Ordona
- Źródło: Adam Mickiewicz, Reduta Ordona, wolnelektury.pl
- Zmarszczył brwi, – i tysiące kibitek wnet leci;
Podpisał, – tysiąc matek opłakuje dzieci;
Skinął, – padają knuty od Niemna do Chiwy.
Mocarzu, jak Bóg silny, jak szatan złośliwy!- Opis: Reduta Ordona
- Źródło: Adam Mickiewicz, Reduta Ordona, wolnelektury.pl
O Reducie Ordona[edytuj]
- Prawda, która wynika właśnie z doświadczenia Reduty Ordona, którą Adam Mickiewicz upamiętnił i wprowadził do naszej świadomości narodowej.