Maurycy Mochnacki

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Maurycy Mochnacki

Maurycy Mochnacki (1803–1834) – polski działacz polityczny, krytyk literacki i publicysta.

  • Chłop i szlachcic, dwa główne pierwiastki Polski stanowią jedną całość. Kto chce zniszczyć tą całość i ich interesy skłócić, by walczyli przeciw sobie, nie skupiając się na walce z wrogiem zewnętrznym, ten da przysługę Rosji.
  • Czas nareszcie przestać pisać o sztuce [...] Życie nasze jest już poezją.
    • Źródło: O literaturze polskiej w wieku XIX. Przedmowa, 1830
  • Niechaj uwierzy potomność!
    • Credat posteritas! (łac.)
    • Źródło: Niektóre uwagi nad poezją romantyczną
  • Nigdy energia ducha publicznego w całym narodzie, we wszystkich częściach kraju do takiego stopnia nie dochodziła.
    • Opis: o powstaniu listopadowym
    • Źródło: Kronika Polski. W boju i na tułaczce: 1831–1846, Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, Kraków, 1998, s.4.
  • Polska potężna i niepodległa była jedynym romansem mojej młodości.
    • Źródło: List do Michała Hubego, 18 sierpnia 1832
    • Zobacz też: Polska
  • W Wilnie układać się z carem, a nie w Warszawie z Konstantym.
    • Opis: hasło rzucone przez niego podczas Nocy Listopadowej w nocy z 29 na 30 listopada 1830
    • Źródło: Kronika Polski. W boju i na tułaczce: 1831–1846, Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, Kraków, 1998, s. 20.
    • Zobacz też: Mikołaj I Romanow, Konstanty Pawłowicz Romanow
  • Weszło w obyczaj, z duchem z zbrojnego powstania niezgodny, urzędowanie. Ledwo nie kto w Boga wierzył, chciał urzędować w Warszawie – urzędować koniecznie i świetnie. To trwało aż do ostatka. Familiami, prowincjami, grupami rzucano się tedy do urzędów, jakby naród dlatego tylko powstał, ażeby pewnym osobom i zbiorom osób w nagrodę dawnych zasług, nabytych reputacyj, przecierpianych pod moskiewskim uciskiem prześladowań do tego niewczesnego popisu otworzyć pole. Ten siedział lat parę w więzieniu – a więc zrobić go ministrem! Ów pod przeszłym rządem otrzymał niezasłużoną dymisję z rządu, z sejmu lub z rady obywatelskiej – a więc zrobić go przynajmniej zastępcą ministra! Innego wielki książę skrzywdził osobiście – a więc zrobić go zastępcą radcy stanu! Bez względu na szczególność fachu, na specjalność zatrudnienia, szlachta wprost od pługa chwytała podczas wojny posady główne (…).