Matka Boża z Guadalupe

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Matka Boża z Guadalupe

Matka Boża z Guadalupe – katolicki tytuł Marii z Nazaretu, która miała objawić się Aztekowi św. Juanowi Diego Cuauhtlatoatzinowi na wzgórzu Tepeyac, obecnie w granicach miasta Meksyk w Meksyku. W ostatnim dniu objawień, 12 grudnia 1531 roku dojść miało do powstania obrazu Matki Bożej z Guadalupe na tilmie Juana Diego. Jest to najstarsze objawienie maryjne oficjalnie uznane przez Kościół katolicki.

  • Bądź pozdrowiona, przeobfite Źródło, z którego wytryskają strumienie Boskiej Mądrości, obrzucające najczystszymi, kryształowymi wodami ortodoksji wzburzone fale błędu! Bądź pozdrowiona, o Dziewico z Guadalupe! My, którym za cudownym zrządzeniem Bożej Opatrzności – bez naszych zasług – dla zbawienia dusz powierzono święty skarb Bożej Mądrości na ziemi, znów kładziemy na Twą skroń koronę, która poddaje na zawsze pod Twoją opiekę czystość i nienaruszoność wiary w Meksyku i na całym amerykańskim kontynencie. Jesteśmy przekonani, że gdy będziesz uznawana za Królową i Matkę, Ameryka i Meksyk będą ocalone.
  • Drogi synku, kocham cię. Jestem Maryja, zawsze Dziewica, Matka Prawdziwego Boga, który daje i zachowuje życie. On jest Stwórcą wszechrzeczy, jest wszechobecny. Jest Panem nieba i ziemi. Chcę mieć świątynię w miejscu, w którym okażę współczucie twemu ludowi i wszystkim ludziom, którzy szczerze proszą mnie o pomoc w swojej pracy i w swoich smutkach. Tutaj zobaczę ich łzy. Ale uspokoję ich i pocieszę. Idź teraz i powiedz biskupowi o wszystkim, co tu widziałeś i słyszałeś.
  • Dziewico z Guadalupe, Matko Ameryk, prosimy Cię za wszystkimi Biskupami, by wiedli wiernych ścieżkami żarliwego życia chrześcijańskiego, ścieżkami miłości i pokornej służby Bogu i duszom. Spójrz, jak wielkie jest żniwo i wstaw się u Pana, by głodem świętości napełnił cały Lud Boży i wzbudził liczne powołania: kapłanów i zakonników, mocnych w wierze i gorliwych rozdawców tajemnic Bożych. Daj naszym rodzinom tę łaskę, by kochały i szanowały poczynające się życie, z tą samą miłością, z jaką Ty w łonie Twoim poczęłaś życie Syna Bożego. Święta Dziewico, Maryjo, Matko Pięknej Miłości.
  • „Guadalupe — jak napisali biskupi Meksyku — naznaczyło początek ewangelizacji, której dynamika przeszła wszelkie oczekiwania. Orędzie Chrystusa, przekazane przez Jego Matkę, przenikało główne elementy kultury miejscowej, oczyszczało je i nadawało im ostateczny sens zbawczy” (14 maja 2002, n. 8). Tak więc Guadalupe i Juan Diego mają głębokie znaczenie dla Kościoła oraz misji i stanowią wzór ewangelizacji doskonale osadzonej w kulturze.
  • Fakt, że nasze spotkanie odbywa się w miejscu duchowej obecności Naszej Pani z Gwadelupy, czczonej w Meksyku i w innych krajach jako Matka Kościoła w Ameryce Łacińskiej, jest dla mnie źródłem radości i nadziei. Niech Ona, „Gwiazda ewangelizacji”, prowadzi was w rozważaniach i w decyzjach. Niech przyniesie wam od swego Boskiego Syna odwagę proroków i ewangeliczną roztropność pasterzy, dalekowzroczność nauczycieli i pewność przewodników, siłę ducha w świadczeniu, pogodę, cierpliwość i łagodność ojców.
  • Juan Diego! Juanito! Dokąd idziesz, Juanie, najmniejszy i najdroższy z moich dzieci?
  • Matka Tego, dzięki któremu istnieje życie.
    • Opis: Matka Boża z Guadalupe objawiła się jako „Matka Tego, dzięki któremu istnieje życie”, co jest wyrazem używanym w starożytnych tradycjach Indiańskich sposobów na określenie Boga, Wszechmocnego Stworzyciela.
    • Źródło: Przesłanie Matki Bożej z Guadalupe, guadalupe.opoka.org.pl
  • Miałeś przeze mnie wiele kłopotów, idź więc w pokoju, aby odpocząć. Przyjdź tu jutro o świcie i wtedy dam ci znak, abyś przekazał go biskupowi.
  • Na tym kontynencie brązowe oblicze Dziewicy z Gwadelupy było od początku symbolem inkulturacji ewangelizacji, której Ona była gwiazdą i przewodniczką. Dzięki Jej możnemu wstawiennictwu ewangelizacja będzie mogła przenikać do serc mężczyzn i kobiet Ameryki i nasycać ich kultury, przemieniając je od wewnątrz.
  • Nie bój się, mój synku, czyż nie jestem twoją Matką, która się tobą opiekuje? Twój wujek odzyska zdrowie. A teraz posyłam cię z moją misją. Wejdź na szczyt wzgórza i nazbieraj kwiatów, które tam rosną i przynieś je tutaj.
  • Nowej tożsamości meksykańskiej, głęboko związanej z Panną z Gwadelupy, której metyskie oblicze wyraża jej duchowe macierzyństwo, obejmujące wszystkich Meksykanów.
  • Objawienie Maryi do tubylca Juana Diego na wzgórzu Tepeyac w 1531 roku miało decydujący wpływ na ewangelizację obu Ameryk. Wpływ ten dalece przekroczył granice Meksyku, rozszerzając się na cały kontynent(…). Konsekwentnie, nie tylko w Ameryce Środkowej i Południowej, ale także w Ameryce Północnej tak samo, gdzie Dziewica z Guadalupe jest czczona jako Królowa obu Ameryk.
  • Objawienie się Maryi na górze Tepeyac zapoczątkowało na prastarych ziemiach Azteków niezwykły ruch nawrócenia na chrześcijaństwo, który objął całą środkowo-południową Amerykę na chrześcijaństwo (…). Dlatego podczas mojej pierwszej pielgrzymki na ten kontynent wzywałem Panią z Guadalupe jako „Gwiazdę ewangelizacji” i „Matkę Kościoła Ameryki Łacińskiej”. Matka Boża z Guadalupe także dziś jest wielkim znakiem bliskości Chrystusa. Zachęca każdego człowieka do komunii z Nim (…). Dziś prosimy Ją, aby wskazała Kościołowi najwłaściwsze drogi ewangelizacji.
  • Papież rozumie, odczuwa sercem te więzy, jakie łączą Ciebie z tym ludem i jakie łączą ten lud z Tobą. Ten lud, który w sposób tak serdeczne nazywa Ciebie „Morenita” (Czarnulka). Ten lud – a pośrednio cały ten olbrzymi kontynent – zachowuje duchową jedność, bo Ty jesteś mu Matką. Jedyną Matką, która swoją miłością stwarza, utrzymuje i zacieśnia bliskie związki między swoimi dziećmi. Ze szczególną wdzięcznością zostały przyjęte słowa: Bądź pozdrowiona, Matko Meksyku! Matko Ameryki Łacińskiej!
  • Podobnie jak dwadzieścia lat temu przybywam dziś do Meksyku i z ogromną radością staję na tej błogosławionej ziemi, gdzie Maryja Panna z Guadalupe jest czczona jako umiłowana Matka. […] pragnę modlić się przed wizerunkiem Maryi zachowanym na płaszczu bł. Juana Diego. […] W myślach klękam już przed Czarną Madonną z Tepeyac, Królową Meksyku i Cesarzową Ameryki, i od tej chwili zawierzam Jej macierzyńskiej opiece los tego narodu i całego kontynentu. […] Niech Matka Boża z Guadalupe pomaga Meksykowi i Ameryce iść zgodnie tymi drogami pełnymi światłości, wiodącymi nieomylnie do celu.
  • Prowadzić Kościół w Ameryce (dziś), wyjednując wylanie Ducha Świętego, jak niegdyś uczyniła dla wczesnego Kościoła, tak teraz Nowa Ewangelizacja może dostarczać wspaniałych kwitnących owoców chrześcijańskiego życia.
  • To jest obiecany znak, który przesyłam biskupowi. Kiedy go otrzyma, powinien zgodnie z moim pragnieniem wybudować w tym miejscu świątynię. Nie pokazuj nikomu kwiatów i nie opuszczaj końców ayate, dopóki nie znajdziesz się przed biskupem. Tym razem bądź pewny, że biskup uwierzy we wszystko, co mu powiesz.
  • Umiłowany Juanie Diego Cuauhtlatoatzin! Wskazuj nam drogę prowadzącą do Czarnej Madonny z Tepeyac, aby nas przyjęła do swego Serca, gdyż Ona jest Matką kochającą i litościwą, która prowadzi do prawdziwego Boga. Amen.
  • Zawsze Dziewica, Święta Maryja z Guadalupe.
  • Żadnemu narodowi [Bóg] tak nie uczynił.
    • Autor: papież Benedykt XIV
    • Opis: w Bulli, przyznając Matce Bożej z Guadalupe tytuł Patronki Meksyku, a rozważając cudowny obraz wyciśnięty na tilmie Juana Diego, zacytował słowa Psalmu 147.
    • Źródło: Przesłanie Matki Bożej z Guadalupe, guadalupe.opoka.org.pl