Magda Goebbels

Magda Goebbels

Johanna Maria Magdalena „Magda” Goebbels (1901–1945) – Niemka, żona Josepha Goebbelsa, zagorzała zwolenniczka Adolfa Hitlera, która w końcowym okresie wojny w otoczonym Berlinie popełniła wraz z mężem samobójstwo, śmiertelnie trując wspólnie z nim wcześniej sześcioro swoich dzieci.

• Kocham też mojego męża, jednak moja miłość dla Hitlera jest silniejsza. Dla niego byłabym gotowa oddać życie. Zrozumiałam, że Hitler, z wyjątkiem Geli, swej siostrzenicy, nie był w stanie pokochać kobiety, że jego jedyną miłością, jak to zawsze powtarza, są Niemcy. Wówczas, dopiero wówczas, zgodziłam się poślubić doktora Goebbelsa. Od tamtej pory mogłam być przy Fuhrerze.
  • Źródło: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów, tłum. Maria Rostworowska, Wydawnictwo Znak, Kraków 2012, ISBN 9788324018840, s. 348.

• Lepiej, by umarły, niż by musiały znosić hańbę i pośmiewisko. W Niemczech, które nastaną po wojnie, nie ma miejsca dla moich dzieci.
  • Opis: uzasadniając swą decyzję dzieciobójstwa.
  • Źródło: Jean-Paul Bled, Samobójstwo Hitlera w: Ostatnie dni dyktatorów, tłum. Anna Maria Nowak, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 34.

• Myślałam, że spłonę pod tym przenikliwym i wręcz pożerającym spojrzeniem.
  • Opis: do swej matki o Josephie Goebbelsie.
  • Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, wyd. Videograf II, Katowice 2009, ISBN 9788371836824, tłum. Roman Niedballa, s. 156.

• Możliwość zakończenia życia razem z Fuhrerem to błogosławieństwo, o jakim nie mogliśmy marzyć.
  • Opis: w ostatnim liście przed samobójstwiem.
  • Źródło: film dokumentalny Apokalipsa: II wojna światowa, odc. 6 pt. Koniec koszmaru.

O Magdzie Goebbels

Wypowiedzi Josepha Goebbelsa

• A potem zostałem sam z moją męką. Magda nie dzwoni. Ja dzwonię do niej z 30 razy, zawsze bez odpowiedzi. Szaleję, rozpaczam. Budzą się we mnie najdziksze upiory… Dlaczego nie daje żadnego znaku? Ta niepewność jest zabójcza Muszę z nią porozmawiać, będzie, co ma być. Wymuszę to dziś na niej wszelkimi dostępnymi środkami. Przez całą noc jeden wielki krzyczący ból. Chce mi się wyć. Serce w piersi chce pęknąć.
  • Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 157.

• Piękna, piękna kobieta! Którą z pewnością będę bardzo kochał. Dziś chodzę jak we śnie. Tak bardzo przepełniony szczęściem. To jest przecież wspaniałe, kochać piękną kobietę i być przez nią kochanym.
  • Opis: wpis do dziennika z początku 1931.
  • Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 156.

• Teraz kocham już tylko jedną.
  • Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 157.

• Wczoraj po południu była u mnie piękna pani Quandt i pomagała w sortowaniu zdjęć.
  • Opis: wpis do dziennika z listopada 1930.
  • Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 156.

• Wieczorem przybyła Magda Quandt. I pozostała bardzo długo. I rozkwitła w oszałamiającej blond słodyczy. Jaka jesteś, moja Królowo?
  • Opis: wpis do dziennika z początku 1931.
  • Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 156.

Inne

• Magda była rozpalona. Czuła się przez tego człowiekaa potraktowana jak kobieta, a nie tylko jak zwolenniczka partii, której prawie w ogóle nie znała. Musiała poznać tego mężczyznę, który był w stanie powodować, że człowiek z sekundy na sekundę mógł poczuć zimno lub gorąco.
  • Autor: Auguste Behrend, matka Magdy Goebbels
  • Opis: na temat wrażeń, które wywarł na Magdzie Joseph Goebbels.
  • Źródło: Ulrike Grunewald, Słynne rywalki, czyli gra o miłość, pieniądze i władzę, op. cit., s. 155.