Khalil Gibran
Wygląd
Khalil Gibran (arab. جبران خليل جبران; właśc. Dżubran Chalil Dżubran; 1883–1931) – arabski poeta, malarz i filozof libańskiego pochodzenia; od 1895 mieszkał w USA.
Połamane skrzydła (1912)
[edytuj]- Liban nie jest nazwą gór, lecz poetyckim określeniem symbolizującym uczucie duszy i odwołującym się do idei: to obrazy lasów cedrowych rozsiewających zapach i aromat, wieże z miedzi i marmuru, wznoszące się pełne chwały i potęgi oraz stada gazeli przechadzające się pomiędzy wzgórzami i dolinami.
- Zobacz też: Liban
- Miłość jest jedyną wolnością na tym świecie, ponieważ wynosi dusze na wyżyny, gdzie nie dosięgną jej ludzkie kodeksy i tradycje, gdzie nie kierują nią prawa natury.
- Zobacz też: miłość
- Mylą się ci, którzy wyobrażają sobie, że miłość rodzi się przez długi okres wspólnego życia i znajomości. Prawdziwa miłość jest córką duchowego porozumienia, które albo pojawia się od razu, albo wcale.
- Nawet jeśli mrok skrył przed wzrokiem drzewa i pachnące kwiaty, to nie ukryje miłości przed duszą.
- Pisarze i poeci starają się pojąć prawdę o kobiecie, ale do dzisiaj nie zrozumieli tajemnic jej serca. Postrzegają ją albo przez zasłonę żądzy, i wtedy widzą jedynie zarys ciała, albo przez pryzmat nienawiści, i wtedy znajdują w niej tylko słabość i uległość.
- Zobacz też: kobieta
- Więzień, który potrafi rozbić mury swego więzienia, a nie czyni tego, jest tchórzem.
- Zobacz też: więzienie
- Wiosna jest piękna wszędzie, ale w Syrii jest więcej niż piękna… Wiosna jest duchem Boga, który nierozpoznany przemierza pospiesznie ziemię. Gdy dotrze do Syrii, zwalnia i obraca się wstecz: obcuje z duchami królów i proroków unoszącymi się w przestworzach, śpiewa ze strumieniami salomonową Pieśń nad Pieśniami, powtarza z cedrami Libanu wspomnienia dawnej chwały.
Szaleniec (1918)
[edytuj]- (…) być zrozumianym, to być poniżonym, a być pojętym to tylko osiągnąć pełnię, i jak dojrzały owoc wpaść w czyjeś ręce.
- Dlaczego tu jestem, Boże zagubionych dusz, Boże sam zagubiony pośród innych bogów?
Prorok (1923)
[edytuj](ang. The Prophet)
- Bo tak jak miłość wieńczy was, tak też i krzyżuje. Jak sprzyja waszemu wzrostowi, tak też przycina was.
- Zobacz też: miłość
- Gdy miłość skinie na was, podążcie za nią,
Chociaż jej drogi są strome i trudne.
- Miłość niczego innego nie pragnie, tylko spełnić się.
Inne
[edytuj]
A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż |
C
[edytuj]- Ci, którzy znają miłość w jej bezmiarach, wiedzą, że nie sposób kosztować jej rozkoszy, nie przyswoiwszy sobie jej cnót.
- Często śpiewamy dzieciom kołysanki, aby samemu szybciej zasnąć.
D
[edytuj]- Dziwne, że pożądanie określonych przyjemności jest częścią mego cierpienia.
F
[edytuj]- Fakt to neutralna prawda.
G
[edytuj]- Gdy miłość bliźniego przynosi ci radość, to miłość przestała już być cnotą.
- Gdybyś prawdziwie oczy swe otworzył i widział, ujrzałbyś swój wizerunek we wszystkich wizerunkach. A gdybyś uszy swe otworzył i słuchał, usłyszałbyś głos swój we wszystkich głosach.
I
[edytuj]- Im głębiej ból przenika wasze istnienie, tym większą radość możecie w nim pomieścić.
J
[edytuj]- Jak mogę stracić wiarę w sprawiedliwość na świecie, skoro sny tych, którzy śpią w puchach, nie są wcale piękniejsze od snów tych, którzy śpią na gołej ziemi.
- Jakże jestem nikczemny, gdy otrzymując od życia złoto, tobie daję srebro i uważam się przy tym za wspaniałomyślnego.
- Jakże jesteś roztargniony, skoro każesz ludziom latać twoimi skrzydłami, a nie możesz im dać nawet jednego piórka.
- Jeden sprawiedliwy robi diabłu więcej kłopotów, niż milion ślepych wyznawców.
- Jeżeli ani twoje radości, ani twoje troski nie staną się wielkie, świat stanie się mały.
- Jeżeli widzisz tylko tyle, co objawia światło i słyszysz tylko tyle, co obwieszcza głos – to nigdy nie zobaczysz i nie usłyszysz prawdy.
K
[edytuj]- Kochająca kobieta wybacza wszystko. Lecz nie zapomina niczego.
- Kochający obejmują raczej to, co między nimi, niż siebie.
- Kogo miłość nie wybrała sobie za sługę, ten nie usłyszy jej wołania.
- Korzeń jest kwiatem, co gardzi sławą.
L
[edytuj]- Litość jest tylko połową sprawiedliwości.
- Ludzkość jest strumieniem światła płynącym ze skończoności do nieskończoności.
M
[edytuj]- Mało dajesz, gdy dajesz tylko ze swego bogactwa, ale jeśli dajesz siebie samego, wtedy dajesz naprawdę.
- Małżeństwo jest jak czysty deszcz, który spada z nieskalanego nieba, aby użyźnić i obdarzyć błogosławieństwem pola bożej natury.
- Miłość jest dzieckiem duchowej sympatii; i jeżeli ta sympatia nie powstanie w jednej chwili, to nie powołają jej do życia ani lata, ani pokolenia.
- Miłość jest jak piękny ptak, którego chciałoby się złapać – nie wolno go jednak przy tym zranić.
- Miłość jest jedyną wolnością na świecie: podnosi ona duszę na takie wysokości, że nie mają na nią żadnego wpływu ani prawa ludzkie, ani zjawiska natury.
- Miłość jest jedynym kwiatem, który rośnie i rozwija się niezależnie od pór roku.
- Miłość jest świętym winem, płynącym z serca bogów do serc człowieczych. Tylko tym smakuje wyśmienicie, których serca wolne są od wszelkiej zwierzęcej chuci.
- Miłość jest welonem między kochającymi.
- Miłość nie odnawiana każdego dnia stanie się przyzwyczajeniem, a z biegiem czasu niewolą.
- Miłość, która nie odradza się stale, stale umiera.
- Miłość, która przeżyła na sobie uzdrawiającą moc łez, będzie na zawsze czysta i piękna.
- Miłujcie się nawzajem, lecz nie narzucajcie pęt swej miłości.
N
[edytuj]- Napełniajcie nawzajem swe kielichy, lecz nie pijcie z jednego kielicha.
- Nauczyciele często są jak szyby: pozwalają widzieć prawdę, ale dzielą od rzeczywistości.
- Nie doczekasz świtu, nie odbywszy drogi przez noc.
- Źródło: Guillaume Musso, Ponieważ cię kocham, wyd. Albatros, 2009
- Nie możesz jeść ponad swój apetyt. Druga połowa bochenka należy do drugiego człowieka, i jeszcze trochę powinno zostać dla przypadkowego gościa.
- Nie myślcie, że możecie kierować miłością. Miłość bowiem, jeśli uzna was za godnych, pokieruje sama waszym postępowaniem.
- Najnudniejsi są ludzie, którzy próbują za wszelką cenę być interesujący.
O
[edytuj]- Obrona praw innych to najszlachetniejszy i najpiękniejszy koniec istoty ludzkiej.
- Źródło: Głos Poety
P
[edytuj]- Piękno jest wiecznością przeglądającą się w zwierciadle.
- Piękno świeci jaśniej w sercu tego, który za nim tęskni, niż w oczach tego, który je widzi.
- Przesada jest prawdą, która straciła cierpliwość.
- Planowanie spraw wielkich powoduje, że stają się one małe.
- Poczucie humoru jest poczuciem proporcji.
- Pragnienie jest połową życia; obojętność jest połową śmierci.
R
[edytuj]- Radbym widzieć, jak słońce i wiatr więcej waszej skóry bezpośrednio dotyka, bowiem w świetle słonecznym tchnienie żywota się czai, dłoń życia w wietrze.
S
[edytuj]- Słowa są ponadczasowe. Powinieneś je wypowiadać lub pisać ze świadomością o ich wieczności.
T
[edytuj]- Temu, kto wyciera swe brudne ręce w twoją szatę, pozwól ją zabrać. On może jej jeszcze użyje – ty z pewnością już nie.
- Ten jest wielkim pieśniarzem, kto śpiewa o naszym milczeniu.
W
[edytuj]- Wasze dzieci nie są waszymi dziećmi. Są synami i córkami powołanymi do życia przez Życie. Przychodzą przez was, ale nie z was. I choć są z wami, do was nie należą.
- Źródło: O dzieciach
- Zobacz też: dziecko
- Wielki człowiek ma dwa serca: jedno mu błogosławi, drugie jest siedliskiem cierpliwości.
- Wierz w marzenia, bo w nich ukryte są bramy do wieczności.
- W soli musi być coś osobliwie świętego: jest w naszych łzach i w oceanie.
- Wspomnienie jest formą spotkania.
- Wszyscy jesteśmy więźniami, ale jedni siedzą w celach z oknami, inni w celach bez okien.
- Wszystkie domy stałyby się grobami, gdyby nie były otwarte dla gości.
Z
[edytuj]- Zaufanie jest oazą w sercu, do której nie dociera karawana myśli.
- Zdolność łatwego zapominania jest formą wolności.
Ż
[edytuj]- Żaby mogą się wydzierać głośniej niż woły, ale nie pociągną pługa na polu, nie obrócą koła przy prasie i z ich skóry nie zrobisz butów.
- Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz.
- Żyjemy tylko po to, aby odkryć piękno. Wszystko inne jest jedynie sztuką oczekiwania.