Gra anioła

Gra anioła (hiszp. El juego del ángel) – powieść autorstwa Carlosa Ruiz Zafóna z 2008 roku; tłumaczenie – Katarzyna Okrasko i Carlos Marrodán Casas.

• – A wie pan, co jest najlepsze w złamanym sercu? – zapytała bibliotekarka.
  Pokręciłem głową.
  – Tak naprawdę można je złamać tylko raz. Reszta to ledwie zadrapania.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna

• Błogosławiony ten, którego obszczekują kretyni, bo nie do nich należeć będzie jego dusza.
  • Źródło: akt pierwszy, Miasto przeklętych
  • Postać: Pedro Vidal

• Bo ludzie mądrzy podzielają myśli i słowa.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• Czas leczy wszystko, pomyślałem, wszystko oprócz prawdy.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• Czasami w trudnych sytuacjach, można pomylić współczucie z miłością.
  • Źródło: akt trzeci, Gra anioła
  • Postać: David Martin

• Człowiek staje się takim, jakim widzą go oczy pożądanej osoby.
  • Źródło: akt pierwszy, Miasto przeklętych
  • Postać: David Martin

• – Czy to jest właśnie kara zesłana mi przez nieba za moją dotychczasową rozwiązłość? Taka ma być moja pokuta?
  Isabella, zaintrygowana, podążyła za moim wzrokiem.
  – Z kim pan rozmawia?
  – Nie rozmawiam, monologuję. Przywilej pijaka. (…)
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin, Isabella Gispert

• Dlaczegóż to im mniej ma ktoś do powiedzenia, z tym większym nadęciem i bardziej zawile to mówi? Ludzi chce tym oszukać czy samego siebie?
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: Andreas Corelli

• Dobre słowo jest łatwą przysługą niewymagającą ani krzty poświęcenia, a czasem wartą więcej niż prawdziwy dobry uczynek.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• Im dalej w życie, tym więcej musimy odrzucić iluzji, marzeń i pragnień młodości, tym silniejsze w nas poczucie, że padliśmy ofiarą złego świata i innych ludzi.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• Ja sobie poczytam, bo życie jest krótkie.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: Sempere ojciec

• Każde dzieło sztuki jest agresywne. I życie każdego artysty jest małą lub wielką wojną, choćby z samym sobą i własnymi ograniczeniami. Żeby zrealizować swoje zamiary potrzebna jest przede wszystkim ambicja, a później talent, wiedza i w końcu szczęście.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• (…) książki mają duszę, duszę tych, którzy je piszą, tych, którzy je czytają i którzy o nich marzą.
  • Źródło: akt trzeci, Gra anioła
  • Postać: David Martin

• Milczenie jest potrzebne tylko wtedy, kiedy nie ma się nic ważnego do powiedzenia. Milczenie sprawia, że nawet głupcy przez chwilę zdają się mędrcami.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: Andreas Corelli w rozmowie z Davidem

• Może coś panom podać? Kieliszeczek cyjanku?
  • Źródło: akt pierwszy, Miasto przeklętych
  • Postać: David Martin

• – Mój ojciec często powtarzał, że życie nigdy nie daje drugiej szansy.
  – Daje tylko tym, którym nigdy nie stworzyło pierwszej. Właściwie jest to szansa z drugiej ręki, której ktoś nie potrafił wykorzystać, ale lepsze to niż nic.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin, Cristina Sagnier

• (…) na tym pieskim świecie nic nie jest funta kłaków warte, jeśli nie możemy się tym dzielić z drugą osobą.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• Natchnienie przychodzi, kiedy człowiek przyklei łokcie do biurka, tyłek do krzesła i zacznie się pocić. Wybierz jakiś temat, jakąś ideę i zacznij wyżymać mózg, aż cię rozboli. Na tym polega natchnienie.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• Nawet najtragiczniejsze wiadomości przynoszą ulgę, kiedy okazują się tylko potwierdzeniem naszych najgorszych przeczuć.
  • Źródło: akt pierwszy, Miasto przeklętych
  • Postać: David Martin

• Nie da się żyć zbyt długo w realnym świecie. W każdym razie istota ludzka nie potrafi. Większą część życia spędzamy, śniąc, przede wszystkim na jawie.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: Andreas Corelli

• Nie mogę jeszcze umrzeć, doktorze. Jeszcze nie teraz. Mam coś do zrobienia. Później będę miał całe życie na to, żeby umierać.
  • Źródło: akt pierwszy, Miasto przeklętych
  • Postać: David Martin

• Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół. To znak, iż nie znają ludzi.
  • Źródło: akt pierwszy, Miasto przeklętych
  • Postać: Andreas Corelli

• Niektórzy sądzą, że to książka wybiera nas.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: Isaak Monfort

• Nierzadko krwawym potem nauka do głowy wchodzi.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• – (…) Pedro twierdzi, że pisarza poznaje się po śladach atramentu, jakie zostawia za sobą, że człowiek, którego oglądamy, to tylko pałuba, a prawda zawsze ukrywa się w fikcji.
  – Pewnie przeczytał to na jakiejś pocztowce.
  – Nie, wziął to z jednej z twoich książek. Wiem, bo też to czytałam.
  – Plagiat nie umniejsza idiotyzmu cytatu.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin, Cristina Sagnier

• Pisarz nigdy nie zapomni dnia, w którym po raz pierwszy przyjmuje pieniądze lub pochlebstwo w zamian za powieść. Nigdy nie zapomina tego momentu, kiedy po raz pierwszy słodka trucizna próżności zaczyna krążyć mu w żyłach, wierząc, że jeśli zdoła ukryć swój brak talentu, sen o pisarstwie zapewni mu dach nad głową, ciepłą strawę pod wieczór i ziści jego największe marzenie: ujrzy swoje nazwisko wydrukowane na nędznym skrawku papieru, który zapewne go przeżyje. Pisarz skazany jest na wieczne wspomnienie tej chwili, bo właśnie wtedy został zgubiony na zawsze, a za jego duszę już wyznaczono cenę.
  • Źródło: akt pierwszy, Miasto przeklętych
  • Postać: David Martin

• Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.
  • Opis: fragment z książki Miasto przeklętych Ignatiusa B. Samsona
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna

• – Poznałeś już, Davidzie, kobietę?
  – A oczywiście, bez liku.
  – Ale mam na myśli w sensie biblijnym.
  – W kościele?
  – Nie, w łóżku.
  • Źródło: akt pierwszy, Miasto przeklętych
  • Postacie: David Martin, Don Pedro Vidal

• – Sądzę, że masz chęci i talent. Większy, niż sądzisz, ale mniejszy niż pragniesz. Ale takich, co mają chęci i talent, jest wielu, a mimo to większość z nich nigdy do niczego nie dochodzi. To tylko punkt wyjścia by cokolwiek w życiu zrobić. Wrodzony talent jest jak siła dla sportowca. Można się urodzić z większymi lub mniejszymi zdolnościami. Ale nikt nie zostaje sportowcem tylko i wyłącznie dlatego, że jest wysoki, silny lub szybki. Tym, co czyni kogoś sportowcem lub artystą, jest praca, praktyka, technika. Wrodzona inteligencja jest tylko i wyłącznie amunicją. Żeby ją skutecznie wykorzystać, musisz przekształcić swój umysł w precyzyjną broń.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin do Isabelli Gispert

• Starość jest wodą na młyn łatwowierności. Kiedy śmierć stuka do drzwi, sceptycyzm wyskakuje przez okno. Wystarczy mały zawalik, a człowiek gotów jest uwierzyć nawet w Czerwonego Kapturka.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• (…) w najbardziej rozwojowych fazach kretynizmu brak idei rekompensuje się nadmiarem przeróżnych ideologii.
  • Źródło: akt pierwszy, Miasto przeklętych

• W naszej naturze leży przetrwanie. Wiara jest instynktowną odpowiedzią na te aspekty egzystencji, których nie potrafimy wyjaśnić w inny sposób, może to być moralna pustka, którą znajdujemy we wszechświecie, pewność śmierci, pozostające bez odpowiedzi pytanie o początek wszystkiego, o sens naszego życia lub jego brak. To aspekty zupełnie podstawowe, niezwykle proste, ale nasze własne ograniczenia nie pozwalają nam rozstrzygnąć tych kwestii w sposób jednoznaczny, dlatego, w akcie samoobrony, wytwarzamy odpowiedź emocjonalną. Dzieje się tak tylko i wyłącznie za sprawą biologii.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: Andreas Corelli

• W tym wypadku problem bierze się stąd, że człowiek jest istotą moralną wrzucona w niemoralny wszechświat i skazana na egzystencję, która nieuchronnie się kończy i nie ma innego sensu niż zachowanie gatunku. Nie da się żyć zbyt długo w realnym świecie. W każdym razie istota ludzka nie potrafi. Większą część życia spędzamy, śniąc, przede wszystkim na jawie.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: Andreas Corelli

• Wierzyć można w cokolwiek, drogi panie. W wolny rynek, w Świętego Mikołaja. Nawet można wierzyć w to, że w nic się nie wierzy, jak pan czyni, a jest to przesąd największy. Mam rację?
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: Andreas Corelli

• Wydaje nam się że rozumiemy słowa piosenki, ale tym, co naprawdę każe nam w nią wierzyć lub nie, jest muzyka.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: Andreas Corelli

• Zamiast wierzyć albo nie wierzyć, wątpię. I wątpienie jest moją religią.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• Zazwyczaj jest tak, że im większy masz talent, tym większe ogarniają cię wątpliwości. I na odwrót.
  • Źródło: akt drugi, Lux Aeterna
  • Postać: David Martin

• – Źle pan wygląda – zawyrokował.
  – Niestrawność – odparłem.
  – A co panu zaszkodziło?
  – Życie.
  • Źródło: akt pierwszy, Miasto przeklętych
  • Postać: David Martin, Isaak Monfort