Goj

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Goj – określenie stosowane przez żydów wobec innowierców.

  • Co się tyczy nie-żydów, podstawowa zasada talmudyczna mówi, że życia goja ratować się nie powinno, z drugiej jednak strony zabrania się także żydom umyślnego ich mordowania.
    Sam Talmud wyraża to w maksymie „gojów nie należy wyciągać [ze studni] ani [do niej] wrzucać”.
    • Autor: Izrael Szahak
    • Źródło: Żydowskie dzieje i religia; Żydzi i goje - XXX wieków historii. Fijorr Publishing, Warszawa-Chicago 1997, str. 64. ISBN 83-907621-5-3
  • Goje uważani są za skończonych łgarzy i zabrania im się zeznawać przed sądami rabinackimi. Pod tym względem posiadają oni, teoretycznie, status żydowskich kobiet, niewolników i osób niepełnoletnich. W praktyce jednak ich status jest znacznie gorszy, bowiem dzisiaj w pewnych sprawach kobiety żydowskie mogą zeznawać przed sądem rabinackim, który „daje im wiarę”, natomiast gojowi nie uwierzy nigdy.
    • Autor: Izrael Szahak
    • Źródło: Żydowskie dzieje i religia; Żydzi i goje - XXX wieków historii. Fijorr Publishing, Warszawa-Chicago 1997, str. 70. ISBN 83-907621-5-3
  • Jako przykład posłużmy się tu fundamentalną księgą ruchu Habbad, jednego z najważniejszych odłamów chasydyzmu, zatytułowaną Hatanja. Według tej księgi wszyscy nie-żydzi są stworami na wskroś szatańskimi, „w których nie ma nic dobrego”. Nawet embrion żyda różni się jakościowo od embrionu goja. Samo istnienie nie-żydów nie ma najmniejszego sensu, podczas gdy wszystko, co zostało stworzone na Ziemi, ma służyć wyłącznie dobru żydów.
    • Autor: Izrael Szahak
    • Źródło: Żydowskie dzieje i religia; Żydzi i goje - XXX wieków historii. Fijorr Publishing, Warszawa-Chicago 1997, str. 26. ISBN 83-907621-5-3
  • Judaizm klasyczny zaszczepił w żydach pogardę i niechęć do pracy na roli, jako zajęcia, oraz do chłopstwa, jako klasy społecznej; nienawiść do chłopów, niespotykana wśród innych społeczności, była nawet silniejsza niż ich nienawiść do gojów.
    • Autor: Izrael Szahak
    • Źródło: Żydowskie dzieje i religia; Żydzi i goje - XXX wieków historii. Fijorr Publishing, Warszawa-Chicago 1997, str. 44. ISBN 83-907621-5-3
  • Małżeństwo żydowskie dotyczy dwóch osób pochodzenia żydowskiego. Tradycyjnie małżeństwo z gojem uważane jest za tragedię i często rodzice po takim ślubie praktykowali żałobę i wyrzucali dziecko na zawsze ze swego życia. Nawet dziś, gdy małżeństwa z osobami nieżydowskiego pochodzenia to 50% związków zawieranych przez Żydów, wielu rabinów nie chce brać udziału w mieszanych ślubach.
  • Talmud wyraźnie zabrania dawania gojom prezentów. Jednakże władze rabiniczne zakaz ten uchyliły, ponieważ między biznesmenami przyjęte jest wymienianie między sobą podarunków. Ustanowiono więc, że żyd może wręczyć swemu „znajomemu gojowi” prezent, ponieważ nie będzie to traktowane jako dar, lecz jako forma inwestycji, która w przyszłości może przynieść pewien zysk. Wręczanie prezentów „nieznajomym gojom” jest zabronione. Reguła ta rozciąga się również na dawanie jałmużny.
    • Autor: Izrael Szahak
    • Źródło: Żydowskie dzieje i religia; Żydzi i goje - XXX wieków historii. Fijorr Publishing, Warszawa-Chicago 1997, str. 71. ISBN 83-907621-5-3
  • W naszym domu przyjście Mesjasza traktowano nadzwyczaj dosłownie. (...) Wszyscy krzywdziciele i wrogowie Izraela zginą, a pozostaną przy życiu jedynie dobrzy goje, których przywilejem stanie się teraz służenie Żydom. Wedle Talmudu, kraj Izraela rozciągnie się na wszystkie narody.
  • Zgodnie z halachą żydowi nie wolno dopuścić (o ile potrafi temu zapobiec), by jakikolwiek goj został mianowany na najskromniejsze nawet stanowisko, dzięki któremu mógłby sprawować władzę nad żydami.
    • Autor: Izrael Szahak
    • Źródło: Żydowskie dzieje i religia; Żydzi i goje - XXX wieków historii. Fijorr Publishing, Warszawa-Chicago 1997, str. 70. ISBN 83-907621-5-3