Zwycięzca jest sam

Zwycięzca jest sam (port. O Vencedor está Só) – powieść Paulo Coelho z 2008 roku.

Hamid Hussain

Analitycy tendencji rynkowych szukają odpowiedzi na pytanie: co za chwilę zawładnie wyobraźnią konsumentów? Młodzi ludzie nie mają pieniędzy na towary luksusowe, zaczynają więc sami kombinować, w co i jak się ubrać. Spędzają wiele godzin przed ekranami komputerów i wymieniają pomysły z dużą grupą swoich rówieśników na całym świecie. Tak rodzi się coś jak wirus, który zaraża całą wirtualną społeczność. To młodzież kształtuje poglądy starszych na politykę, literaturę, muzykę, a nie odwrotnie – jak się wydaje naiwnym.

„Błogosławiony ten, który daje swoim dzieciom korzenie i skrzydła”, powiada arabskie przysłowie.
Potrzebował korzeni. Każdy ma takie miejsce na świecie, gdzie się urodził i gdzie się nauczył mówić w swoim języku. A także gdzie odkrył, jak jego przodkowie radzili sobie z przeciwnościami. Zawsze nadchodzi taki czas, kiedy czujemy się odpowiedzialni za to miejsce.
Potrzebował skrzydeł. Skrzydła odkrywają przed nami bezkresne horyzonty wyobraźni, przenoszą nas w marzenia i do odległych miejsc. Dzięki skrzydłom poznajemy korzenie naszych bliźnich i uczymy się od nich nowych rzeczy.

Cóż za arogancja! Ta planeta jest, była i zawsze będzie silniejsza od nas. Nie możemy jej zniszczyć. Jeżeli przekroczymy pewną granicę, zmiecie nas ze swojej powierzchni, a sama będzie trwała dalej. Czemu nie zaczną się martwić, czy aby planeta nas nie zniszczy? Bo „ratowanie planety” daje poczucie siły, aktywności, szlachetności. Podczas gdy hasło „nie dajmy planecie się zniszczyć” rodzi poczucie niemocy, beznadziei, no i świadomość, jak niewiele znaczymy.

Ci, którzy zdobyli już wszystko, zbili takie fortuny, że starczy tego na kilka przyszłych pokoleń, ale jednocześnie utracili wpływy i zbyt późno zdali sobie sprawę, że władza jest ważniejsza od pieniędzy.

Czy można zatrzymać postęp? Czy to rozsądne hamować przemiany?

Jak wykazują ostatnie badania, odbiorcy mają dość widoku dziwnych, anorektycznych stworów w nieokreślonym wieku o wyzywającym spojrzeniu. Agencje selekcjonujące modelki szukają typu urody, który trudno dziś znaleźć: dziewczyny z sąsiedztwa, czyli najzwyklejszej młodej osóbki, z którą każda kobieta jest w stanie się identyfikować.

Każdy ma prawo pogrzebać tajemnice własnej przeszłości w mrokach swojej pamięci.

Kiedyś zapytał przyjaciela o przyczynę tak wielkiego zainteresowania celebrytami:
– To nie są wyłącznie wielbiciele ich talentu – wyjaśnił przyjaciel. Jak świat światem, człowiek wierzy, że bliskość czegoś nieosiągalnego i tajemniczego jest w stanie obdarzyć go niezliczonymi łaskami. Dlatego ludzie pielgrzymują do duchowych mistrzów i miejsc świętych.

Kolorów używa się w określonym celu, chociaż powszechnie się uważa, że wszystko jest dziełem przypadku. Biel oznacza czystość i prawość. Czerń zaprasza. Czerwień szokuje i paraliżuje. Żółć przykuwa uwagę. Zieleń działa uspokajająco i otwiera drogę. Błękit koi nerwy. Pomarańcz wprawia w zakłopotanie.

Legenda jest ważniejsza od rzeczywistości.

Miej odwagę powiedzieć władcy „nie”, nawet jeśli wiele wówczas ryzykujesz.

Mity nie mają nic wspólnego z rzeczywistością.

Nie ma sensu walczyć z podświadomością zbiorową.

Nigdy nie wolno traktować prasy źle, ale też nigdy nie należy szczerze odpowiadać na żadne z ich pytań. Wystarczy kilka zdawkowych słów.

Oto dewiza człowieka o wyszukanym smaku: znaleźć to, co najlepsze, a o czym inni nawet nie słyszeli.

Tymczasem w świecie mody – i pewnie w każdej innej dziedzinie – najlepszą rekomendacją jest dobre słowo od ludzi z branży.

Żadnej przesady, bo z modą jest tak, jak z dobrą kuchnią – tajemnica tkwi w odpowiednich proporcjach używanych składników.

Igor Malev

Czasem marzenia mogą stać się koszmarem.
- Opis: o marzeniach Gabrieli.

Czy to w ogóle ma sens? Czy nie lepiej pogodzić się z przeznaczeniem, pozwolić życiu toczyć się własnym rytmem i czekać, aż ludzie się opamiętają?

Czym zresztą są dobre intencje, cnota, prawość? Niemcy, którzy budowali obozy koncentracyjne, uważali się za ludzi prawych, bo sumiennie wykonywali rozkazy. Lekarze, którzy podpisywali zaświadczenia o niepoczytalności i wysyłali przeciwników reżimu na Syberię, wierzyli w sprawiedliwość komunizmu. Żołnierz zabija w imię ideałów, których sam nie pojmuje, a też ma dobre intencje, też jest prawy i szlachetny. Nie, to nieprawda. Zgrzeszyć w dobrym celu jest cnotą, użyć cnoty w złym celu jest grzechem.

Definicja śmierci zmienia się w zależności od religii. Dla niektórych to przejście do innej, wyższej formy życia. Dla innych jedynie stan przejściowy, a dusza zamieszkująca ciało powróci i w następnym wcieleniu będzie albo pokutować za grzechy, albo cieszyć się zasłużoną szczęśliwością.

Dobry strateg stale modyfikuje swe plany.

Gromadzenie miłości przynosi szczęście, gromadzenie nienawiści sprowadza tragedie. Kto nie nauczy się rozpoznawać wrót własnych problemów, mógłby równie dobrze zostawiać je otwarte i pozwolić nieszczęściom wtargnąć do środka.

Jednak duch nie ma imienia. Jest czystą prawdą, która mieszka w ciele przez jakiś czas i pewnego dnia je opuszcza. Kiedy dusza staje przed sądem bożym, Bóg jej nie zapyta o imię. Bóg zapyta: „Kochałaś za życia?” Bo co stanowi esencję życia? Zdolność do miłości, a nie imiona w paszportach, dowodach osobistych, na identyfikatorach czy wizytówkach.

Jestem tu po to, żeby zdemaskować nasze zniewolenie przez żądzę posiadania! Przestaliśmy myśleć samodzielnie. Manipuluje nami reklama i kłamstwo!

Jeśli człowiek ma czas zastanowić się nad podjęciem decyzji, najczęściej rezygnuje. Żeby podjąć pewne kroki, potrzeba wielkiej odwagi.

Jeżeli społeczeństwo nie czyni nic, żeby położyć kres zbrodniom, człowiek ma prawo robić, co uzna za stosowne, żeby zaprowadzić ład.

Każe się nam ufać nauce bardziej niż wierzyć w wartości duchowe. Karmimy nasze dusze tym, co społeczeństwo nazywa rzeczami ważnymi, a w rzeczywistości umieramy, bo zdajemy sobie sprawę, co się wokół nas dzieje. Wiemy, że zmusza się nas do robienia tego, czego nie mieliśmy zamiaru robić. Mimo to nie stać nas, żeby wszystko rzucić i poświęcić resztę dni i nocy prawdziwemu szczęściu, rodzinie, naturze, miłości. A dlaczego? Bo czujemy się zobowiązani skończyć to, co rozpoczęliśmy: osiągnąć wymarzoną stabilizację finansową, która pozwoli nam cieszyć się resztką życia we dwoje. Bo jesteśmy ludźmi odpowiedzialnymi.

Kiedy ktoś umiera, unicestwieniu ulega jedna cząstka kosmosu. Wszystko, co czuł, czego doświadczył, co poznał znika na zawsze wraz z jego odejściem, tak jak znikają łzy w deszczu.

Konia z rzędem temu, kto wie, co to jest „tryb samolotowy”. Ale jeśli ktoś pozwala się nabierać, to jego problem.

Ludzie są wiecznie niezadowoleni. Kiedy mają niewiele, chcą więcej. Jeśli mają dużo, chcą jeszcze więcej. A kiedy już to osiągną, tęsknią za prostym, skromnym życiem, tyle tylko, że nic w tym kierunku nie czynią. Czy nie wiedzą, że do szczęścia potrzeba tak niewiele?

Miarą godności człowieka nie jest tłum, otaczający nas, kiedy znajdujemy się u szczytu, ale pamięć o tych, którzy wyciągnęli do nas dłoń, kiedy najbardziej potrzebowaliśmy pomocy.

Nie dba o swój wygląd, bo dobrze wie, ile jest wart. Pociąga za sznurki, a marionetkom się wydaje, że należą do najbardziej uprzywilejowanych ludzi na świecie. Aż pewnego dnia z jakiegoś powodu uzna, że czas przeciąć sznurki, a wtedy kukiełki padają bez życia. Niewątpliwie należy do Superklasy. Co znaczy, że otaczają go fałszywi przyjaciele i wielu wrogów.

Nieważne skąd są diamenty; ważne, żeby lśniły. Na tym świecie jedynie miłość zasługuje na wszystko. Cała reszta nie ma najmniejszego sensu.

Nie wolno szukać szczęścia za wszelką cenę.

Pistoletu użyje tylko w ostateczności. Istnieje tyle innych sposobów zniszczenia czyjegoś świata.

Poczucie wdzięczności jest cnotą. Nikt daleko nie zajedzie, jeżeli zapomni o ludziach, którzy stali przy nim w potrzebie. Co nie znaczy, że należy stale przypominać i pamiętać o otrzymanej lub udzielonej pomocy.

Popularność, która przy odrobinie szczęścia stanie się Sławą, która z kolei przy odrobinie szczęścia stanie się Władzą. To ostatnie, magiczne słowo posiada moc przeobrażenia zwykłego człowieka w niedostępny symbol, w półboga nawykłego do tego, że każdy jego kaprys zostaje spełniony, a jego limuzynę z przyciemnianymi szybami albo sportowy kabriolet odprowadzają zawistne spojrzenia gawiedzi. Półboga, który już zdobył wszystkie szczyty i dla którego nic już nie jest niemożliwe.

Poznanie imienia oznacza, że masz do czynienia z istotą ludzka, a nie z wrogiem. Imię nadaje człowiekowi jedyną w swoim rodzaju osobowość, która ma przeszłość i przyszłość, przodków i, być może, potomków, która przeżyła swoje upadki i wzloty. Człowiek to imię. Jest dumny ze swego imienia, w ciągu całego życia powtarza je miliony razy, utożsamiając się z nim. To pierwsze słowo, którego uczymy się po „mama” i „tata”.

Przecież życie ma zawsze jakiś głębszy sens, a wszystkich łączy niewidzialna sieć. (…). Ludzie zamykają się we własnych, małych, egoistycznych światach, a w swoich planach nie liczą się z bliźnimi. Wierzą, że nasza planeta to ziemia, którą trzeba eksploatować. Kierują się instynktem i pożądaniem. Nie dbają o nasze wspólne dobro.

Przede wszystkim (…) diamenty wykorzystuje się w jubilerstwie, bo też są one przejawem najwyższej ludzkiej próżności.

Skoro diamenty są wieczne, jak lepiej wyrazić miłość, która – przynajmniej teoretycznie – trwa wiecznie? W jaki lepszy sposób zaznaczyć swą obecność jako Superklasa, wyróżnić się wśród miliardów innych mieszkańców świata z najniższego piętra piramidy społecznej?

Superklasa wyznaje własny system wartości. Zwykli śmiertelnicy skarżą się na boską niesprawiedliwość, zazdroszczą władzy, cierpią widząc, jak inni się bawią. Nie rozumieją, że tam na górze nikt się nie bawi. Że każdego dręczy niepewność, że za brylantami, eleganckimi samochodami i wypchanymi portfelami kryje się kompleks niższości.

Syndrom celebryty. Człowiek zapomina, kim jest, a zaczyna wierzyć w to, co inni o nim mówią. Superklasa – marzenie każdego śmiertelnika – świat bez cieni, gdzie na każdą prośbę pada sakramentalne „tak”.

Świat jest niebezpieczny (…). Gdziekolwiek jesteś, wszędzie czyha niebezpieczeństwo.
- Opis: do Maureen.

Tak łatwo jest umrzeć. Ludzki organizm jest jednym z najsprawniejszych mechanizmów w przyrodzie, a przecież wystarczy, że go przeszyje poruszający się z odpowiednią prędkością, mały ołowiany pocisk…i gotowe.

Telefon przestał być prostym środkiem komunikacji, a stał się furtką do nadziei, sposobem na samotność, manifestacją własnej wartości.

Wbrew temu, co powszechnie się sądzi, władza absolutna oznacza absolutne zniewolenie. Kiedy się zajdzie tak daleko, człowiek nie może już przestać. Ciągle widzi przed sobą szczyty do zdobycia. Stale pojawiają się nowi konkurenci i trzeba ich albo pozyskać, albo wyeliminować.

Wdzięczność, wyższa konieczność i właściwe kontakty – tylko tyle, a każdy problem da się rozwiązać.

Widok cudzych brylantów i sukni można przypłacić depresją, złym humorem i poczuciem niższości.

Zatrzymaj się dziewczyno! Nigdy nie uciekniesz przed dwoma najważniejszymi istnieniami w życiu każdego człowieka: przed Bogiem i przed śmiercią, Bóg ci stale towarzyszy i będzie się gniewał, bo nie zwracasz uwagi na cud życia. Ani na cud śmierci.

Zawsze tak z nim było. Zwyciężał, bo w każdą podejmowaną decyzję wkładał kontrolowaną dozę szaleństwa.

Z drogi prowadzącej do władzy nie ma odwrotu. Na zawsze pozostanie niewolnikiem własnego wyboru. A gdyby musiał kiedyś rzeczywiście porzucić dotychczasowe życie, wpadnie w głęboką depresję.

Maureen

Czasem w jej snach pojawiał się Orson Wells: „Sięgaj po niemożliwe”. Nie zaczynaj od najniższej półki, bo tam się teraz znajdujesz. Pnij się w górę jak najszybciej, zanim ktoś cię nie zrzuci z drabiny. Boisz się? Módl się, ale przyj do przodu!

Czytelnicy wolą newsy od rzetelnej informacji.

Dobrze wiedzieć, że ktoś pomyślał o wszystkim. Właśnie od tego są mężczyźni: żeby myśleć o wszystkim.

Kiedy Bóg zamyka jedne drzwi, natychmiast uchyla któreś z okien.

Kto zmienia świat? Superklasa. Czyli ci, którzy nim kręcą. Którzy kształtują zachowania, emocje i umysły rzeszy ludzi na tej planecie.

Nic tak nie odmienia stanu ducha kobiety, jak zainteresowanie ze strony mężczyzny.

Sam produkt wysokiej jakości nie wystarczy do osiągnięcia sukcesu.

Superklasa rządzi światem. Ze słodkim uśmiechem delikatnie przedstawia swoje argumenty, ale jej decyzje są zawsze ostateczne. Oni się na tym znają. Przyjmują lub odrzucają. Mają pełnię władzy. A władza z nikim nie negocjuje, jedynie z samą sobą.

Takie jest życie: nie ma co narzekać, ani za wiele oczekiwać.

Zawsze wolałam sarkastyczne pochwały od konstruktywnej krytyki.

Zmiany zachodzą właśnie w momentach kryzysu.

Żywiła głębokie przekonanie, że miała misję do spełnienia: odmienić świat, żeby lepiej się w nim żyło przyszłym pokoleniom; połączyć wysiłki wszystkich ludzi myślących podobnie; dowieść że sztuka jest nie tylko rozrywką; obnażyć nędzę duchową i fałsz przywódców politycznych; ratować głodujące dzieci w Afryce; chronić środowisko naturalne; walczyć z niesprawiedliwością społeczną. Zamysł ambitny, ale była pewna, że dzięki uporowi możliwy do urzeczywistnienia. Żeby osiągnąć upragniony cel, musiała najpierw oczyścić duszę. Z pomocą miały jej przyjść cztery siły, które zawsze nią kierowały: miłość, śmierć, władza i czas. Musimy kochać, ponieważ Bóg nas kocha. Musimy być świadomi śmierci, żeby cieszyć się życiem. Musimy walczyć, żeby zwyciężyć – nie ulegając jednak żądzy władzy, bo władza dla samej władzy jest niewiele warta. Wreszcie musimy zrozumieć, że nasza nieśmiertelna dusza tkwi uwięziona w pajęczynie czasu, ze wszystkimi jej możliwościami i ograniczeniami.

Gabriela Sherry (vel Lisa Winner)

Dla szansy zaryzykuj wszystko i trzymaj się z daleka od wszystkiego, co ci proponuje spokojne życie.
- Opis: zasady pozytywnego myślenia.

Dotarłam tak daleko dzięki dwóm zaletom: prawości i pracowitości. Jestem swoja najlepszą przyjaciółką i najzacieklejszym wrogiem.

Dyskretny styl się opłaca.

Gabriela bierze głęboki oddech. Poza cierpliwością nie ma nic do stracenia. Zrobi, co uzna za stosowne, a potem pójdzie na plażę, albo wróci do łóżka, żeby odespać poprzednią noc. Musi odpocząć, jeżeli chce dobrze wyglądać na wieczornych koktajlach. Ogarnia ją dziwny, przyjemny spokój. Czuje się nagle bezpieczna i kochana. Cieszy się, że żyje. Przecież nikt jej nie każe znosić z pokorą poniżania. Po raz pierwszy od wielu lat czuje, że wstępują w nią siły, z których istnienia nawet nie zdawała sobie sprawy.

Grozą napawa ją to, że wszystko może ulec zmianie w mgnieniu oka. Czy dzisiejszy cud powtórzy się jutro i będzie trwał w przyszłości? Jaka jest gwarancja, że wszystkie złożone w ciągu kilku ostatnich godzin obietnice zostaną spełnione? Tyle już razy stała u magicznych wrót, tyle marzyła o fantastycznej szansie, która na zawsze odmieni jej życie.

Jeżeli wierzysz w zwycięstwo, zwycięstwo uwierzy w ciebie.
- Opis: zasady pozytywnego myślenia.

Kiedyś słyszał o chorobie występującej w Afryce Centralnej, nazywanej śpiączką. Nie każdy jednak wie, że podobna choroba atakuje duszę. Jest bardzo groźna, ponieważ w pierwszym stadium jej objawy są zwykle niezauważalne. Na pierwszy znak braku entuzjazmu i zainteresowania innymi ludźmi, uważaj! Jedynym lekarstwem na tę chorobę jest zrozumieć, że dusza zmuszona do życia powierzchownego cierpi katusze. Dusza potrzebuje bowiem pięknych, głębokich przeżyć.
- Opis: Gabriela o opowieści pewnego lekarza, którą przesłała jej koleżanka.

Mężczyzn może podsumować w trzech punktach: nie są tak zdradliwi jak kobiety, nigdy nie zwracają uwagi na damski strój – zawsze rozbierają kobietę wzrokiem, wystarczą ładne piersi, uda, pośladki i płaski brzuch, a już masz ich u swoich stóp.

Musi zachować spokój. Słońce schowało się za horyzont i jutro znów się odrodzi z całą swoją siłą. Ja też muszę się odrodzić.

Nie ma nic do stracenia, przekonuje samą siebie, ale jakiś głos w jej głowie powtarza: „To twoja jedyna i niepowtarzalna szansa”. Nie ma czegoś takiego jak jedyna i niepowtarzalna szansa. Życie zawsze daje nam drugą szansę.

Odpowiadać ciosem na cios to jedno, ale nosić w sobie przez całe życie ślady porażki to sprawa daleko poważniejsza. Jak wiadomo, przeżyte w dzieciństwie głupie sypnięcie się w szkolnym przedstawieniu, potknięcie się w tańcu, komentarze o patykowatych nogach, czy kapuścianej głowie, mogą mieć dwojaki skutek. Niektórzy wybierają zemstę i starają się osiągnąć jak najlepsze rezultaty w dziedzinie, w której uchodzili za słabeuszy. „Jeszcze mi pozazdrościcie”, myślą. Jednak większość godzi się z porażką i od tej pory wszystko układa się coraz gorzej. Brak im wiary w siebie, z pokorą przyjmują przeciwności losu (chociaż marzą o wolności). Pobierają się, żeby dowieść, że nie są tak brzydcy, jak to wmawiali im koledzy (chociaż sami uważają się za wyjątkowo nieatrakcyjnych). Płodzą dzieci, żeby nikt nie posądził ich o bezpłodność (chociaż nigdy nie chcieli potomstwa). Dobrze się ubierają, żeby nikt ich nie posądził o brak smaku (chociaż dobrze wiedzą, że wszyscy krytykują ich wygląd.)

Przyj do przodu, wyzbądź się wszelkich skrupułów i poczucia wstydu. Nagroda zrekompensuje wszystkie poniesione ofiary.

Staraj się nie myśleć, inaczej udzieli ci się niepokój i rozdrażnienie.

Talent jest darem uniwersalnym, ale potrzeba wielkiej odwagi, żeby go wykorzystać.
- Opis: zasady pozytywnego myślenia.

Teraz liczy się największa cnota: cierpliwość.

Torebka wydaje się doskonałą metaforą tego, co aktualnie przeżywa: piękna z zewnątrz, a pusta w środku.

Ubrania zabierają więcej miejsca niż ludzie.

Wszystkie wierzyły, że ich marzenia się ziszczą, że ktoś wreszcie odkryje ich talent, aż pewnego dnia gorzka prawda stawała się oczywista: w tym biznesie jest tylko jedno magiczne słowo: kontakty.

Zależy od innych. Minęło dużo czasu zanim to odkryła, ale w końcu zdała sobie z tego sprawę. Zna osoby dumne ze swojej emocjonalnej niezależności. W istocie są tak samo słabe jak ona i płaczą po kryjomu, nigdy nikogo nie prosząc o pomoc. Wierzą w niepisane prawo, że „świat należy do silnych” i tylko „najsilniejsi w nim przeżywają”. Jeżeli miałoby to być prawdą, rodzaj ludzki przestałby istnieć.

Życie poddaje człowieka wielu próbom. Czasami nie dzieje się absolutnie nic, innym razem dzieje się wszystko w tym samym czasie.

Inspektor Savoy

Ciągle ta cholerna biurokracja. To obsesja wszystkich, pracujących w służbach bezpieczeństwa publicznego. Nikt nie podejmuje ryzyka, zanim się nie upewni, że ma pełne poparcie przełożonego. Ludzie, którzy rokowali nadzieje, byli operatywni i pełni entuzjazmu, pozwolili się przytłoczyć machinie administracyjnej. Stanęli przed problemem nie do rozwiązania: mają działać szybko, a jednocześnie z poszanowaniem obowiązującej hierarchii.

Każdy jest spragniony uznania.

Nic nie poradzi: jest niewolnikiem systemu.

Pewność i wątpliwości nie wykluczają się wzajemnie, szczególnie w naszym zawodzie.

Wie pani, jaki jest największy problem tego kraju? Wszyscy jesteśmy zbyt posłuszni! To zresztą problem naszych czasów!

W młodości wszyscy mamy głowę pełną ideałów i chcemy zbawiać świat. Z czasem wielu z nas zapomina o tym marzeniu, odkrywając, że istnieje tyle innych, ważniejszych spraw: założenie rodziny, dorabianie się, podróże, nauka języków obcych. Jednak niektórzy uparcie wierzą, że można zmienić społeczeństwo i pozostawić po sobie przyszłym pokoleniom lepszy świat. Trzeba tylko wybrać sobie zawód.

Wyrażenie „prać brudne pieniądze” ma związek z amerykańskim gangsterem Alem Capone, który nabył w Chicago sieć pralni – Sanitary Cleaning Shops – i na ich konto przelewał pieniądze z nielegalnego handlu alkoholem w czasach prohibicji.

Javits Wild

Dla większości scenariuszy wzorzec jest jeden: Pan kocha panią. Pan traci panią. Pan odzyskuje panią. Dziewięćdziesiąt procent filmów to wariacje na ten temat.

Dwie godziny dziennie ćwiczył w swojej prywatnej siłowni, ale lekarze ostrzegali go, że nie uniknie problemów z sercem. Nie dbał o kondycję. Chodziło mu o rozładowanie napięcia, jakie stale go przytłaczało, o medytację, chciał wyleczyć rany na duszy.

Kto może się wydać interesującym człowiekowi, który ma praktycznie wszystko?

Lista normalności:
(…)
3. Długie lata studiów, a następnie niemożność znalezienia pracy w swoim zawodzie.
4. Praca od dziewiątej do siedemnastej, która nie daje żadnej satysfakcji, a podejmuje się ją tylko po to, żeby po trzydziestu latach przejść na emeryturę.
(…)
7. Wiara, że władza znaczy więcej niż pieniądze, a pieniądze więcej niż szczęście.
8. Wyśmiewanie tych, którzy szukają szczęścia zamiast pieniędzy i zarzucanie im braku ambicji.
9. Porównywanie przedmiotów takich jak samochody, domy, odzież i określanie własnych ambicji zgodnie z wynikiem tych porównań. Nie zastanawianie się nad prawdziwą przyczyną, dla której przyszliśmy na świat.
(…)
12a. Krytykowanie wszystkich, którzy próbują być inni.
15. Ślepa wiara w słowo drukowane.
(…)
19. Pogląd, że sztuka warta jest fortunę, albo że nic nie jest warta.
20. Pogarda dla tego, co łatwo osiągalne. Skoro nie wymagało poświęcenia, to na pewno nie jest nic warte.
21. Podążanie za modą, nawet najidiotyczniejszą.
22. Przekonanie, że wszyscy sławni ludzie mają miliony
(…)
33.
Przeświadczenie, że inni są pod każdym względem lepsi: ładniejsi, zdolniejsi, bogatsi, inteligentniejsi, a wykraczanie poza własne możliwości jest bardzo ryzykowne i dlatego lepiej nic nie robić.
(…)
39. Odkładanie najciekawszych rzeczy w życiu na koniec, kiedy już brak nam sił i energii.
40. Aplikowanie dobie codziennych, wielogodzinnych dawek telewizji jako ucieczki od depresji.
(…)
43. Zwalanie za wszystko winy na rząd.
44. Przeświadczenie, że okazując dobroć, uczciwość i szacunek będziemy postrzegani jako słabi i łatwo dający sobą manipulować.
45. Przeświadczenie, że agresywność i chamstwo, to to samo, co silna osobowość.

Nawet gdybym czegoś żałował – już za późno zaczynać od nowa. Takie są reguły gry.

– Pytałem, co to znaczy być normalnym. (…)
– Żyć jak ktoś pozbawiony wszelkich ambicji – pada wreszcie odpowiedź.
- Opis: do jednego ze swoich ochroniarzy.

Stanley Morris (Scotland Yard)

Bo czy to się nam podoba, czy nie, w każdym z nas drzemie niszczycielska siła.

Kiedy trafia w ślepą uliczkę, pozwala myślom błądzić, a wtedy zaczyna działać podświadomość.

Podejście kreatywne wymaga zapomnienia o doświadczeniu.

Starość stała się stygmatem, a nie znamieniem mądrości. Wedle powszechnego przekonania, człowiek po pięćdziesiątce nie jest w stanie nadążyć za zachodzącymi we współczesnym świecie zmianami.

Inni

Błonnik (…) znakomicie przyspiesza trawienie.

– Ciągle wysłuchujemy wskazówek, jak rzeczy proste przedstawić w bardzo skomplikowany sposób – rzekł Hamid do kreatora. (…). Projektant zmierzył go spojrzeniem.
– Świat zawsze był i pozostanie skomplikowany.
- Postać: Hamid Hussain i Projektant

Człowiek, który nie pragnie niczego, jest człowiekiem szczęśliwym.
- Postać: Hermafrodyta

Czym jest właściwie moda? Czy to coś, co zmienia się zgodnie z porami roku? (…) Od czasów jaskiniowych moda jest jedynym, powszechnie zrozumiałym językiem, nawet wśród zupełnie obcych sobie ludzi, którzy zdają się w ten sposób mówić: „Ubieramy się tak samo, należę do twojego szczepu, zewrzyjmy więc szeregi przeciwko słabeuszom, a przeżyjemy”.

Czynisz zło w mylnym przekonaniu, że ze zła narodzi się dobro.
- Opis: demon do Igora Maleva.

Do jakiego stopnia jednak nasze marzenia mogą zostać zmanipulowane? Zdajemy sobie sprawę z tego, że w ciągu ostatnich dekad żyjemy w kulturze promującej sławę, pieniądze i władzę. Wielu z nas pozwoliło sobie wmówić, że są to wartości godne wszelkich poświęceń. Niewielu zorientowało się, że ludzie, którzy nami manipulują – wpędzając nas w pułapkę bez wyjścia – pozostają zwykle anonimowi. Sami manipulatorzy bowiem zdają sobie doskonale sprawę z tego, że najbardziej efektownym sposobem sprawowania władzy jest rządzenie z ukrycia – niezauważalne dla manipulowanych do czasu, kiedy jest już zbyt późno, a sami zainteresowani znajdują się w sytuacji bez wyjścia.
- Postać: Paulo Coelho

Dokonanie wyboru jest bodaj najtrudniejsze w życiu człowieka.
- Postać: Gwiazdor

Doświadczenie mnie nauczyło, że człowiek ceni to, czego nie jest absolutnie pewien.
- Postać: ojciec Hamida Hussaina

Kiedy wszystko biegnie swoim rytmem, gdy rodziny gromadzą się przy stole, żeby się wspólnie posilić, pojawia się widmo Superklasy, sprzedającej niemożliwe do zrealizowania sny o przepychu, urodzie, władzy. A skutkiem jest rozpad rodziny.

Ludzie gubią się na pustyni, ponieważ pozwalają się uwieść fatamorganie.
- Postać: Szejk do Hamida Hussaina

Michał Anioł, złorzecząc pod nosem, składa toaletkę z sercem przepełnionym goryczą, bo musi żyć w świecie, gdzie panuje niesprawiedliwość i nikt nie docenia jego pracy, gdzie wszystko robi się na ostatnią chwilę, a jeżeli coś się nie uda, cała wina spada wyłącznie na niego.
- Postać: wizażysta w Świątyni

Moda służy okrywaniu ciała, chociaż oczywiście odzwierciedla też, co nam w duszy gra.
- Postać: Mistrz do Hamida Hussaina

Niedomówienie nie jest kłamstwem.
- Postać: Komisarz

Nie jestem tym, za kogo mnie bierzesz, lecz kimś całkiem innym
- Opis: cyt. Walt Whitman.

Nie zatrzymuj się, nawet jeśli dręczą cię teraz wątpliwości. Niezbadane są ścieżki opatrzności. Czasem trzeba wstąpić na jakąś ścieżkę, żeby się przekonać, że dokonaliśmy dobrego wyboru.
- Opis: duch Olivii Martins do Igora Maleva.

Pieniądze to nie wszystko.
- Postać: psychoanalityk Igora Maleva

Pracoholizm jest jak uzależnienie od narkotyków. Ale w przeciwieństwie do narkomanii, która powoduje zmniejszenie produktywności, pracoholik powiększa bogactwo swojego kraju. A więc opracowanie odpowiedniej kuracji na pracoholizm nie leży w niczyim interesie.
- Postać: psychoanalityk Igora Maleva

Skoncentruj się na tym, w czym jesteś dobry.
- Postać: Szejk do Hamida Hussaina

Sukces zniewala i uzależnia.
- Postać: Gwiazdor

Superklasa nie wybacza zdrady i każdy wybraniec zna własne możliwości.

Świat, który powinien dążyć ku sprawiedliwości, zaczyna się kręcić wokół dóbr materialnych, które za pół roku nie będą już nic warte i trzeba je będzie zastąpić tym, co modne.

Tak, dokonała właściwego wyboru: kiedy raz człowiek wybierze ścieżkę, powinien zapomnieć o wszystkich pozostałych.
- Postać: Ewa Hussain

Uważaj! Mów tylko to, co chcesz powiedzieć, a nie to, co oni chcą usłyszeć.
- Postać: Jasmine Tiger – Cristina

Wszyscy ludzie są równi. Przecież to nie znaczy, że muszą być tacy sami! Każdy człowiek jest inny i za wszelką cenę powinien bronić swego prawa do indywidualności.
- Postać: Hermafrodyta

W wielu dziedzinach talent łatwo zmierzyć.
- Postać: agentka Jasmine

Wybrańcy rozmawiają tylko z Wybrańcami. Że od czasu do czasu spotykają się, żeby zjeść i napić się w swoim gronie, a jednocześnie rozbudzić w innych iluzoryczne przekonanie, że do wielkiego świat może wstąpić każdy, kto ma dosyć odwagi, żeby dążyć do celu. Spotykają się, żeby zapobiegać wojnom, na których mogą stracić i żeby rozbudzać konflikty między państwami i korporacjami, jeżeli da im to więcej władzy i pieniędzy. Spotykają się, żeby udawać, że są szczęśliwi, chociaż w rzeczywistości są niewolnikami własnego sukcesu. Żeby stale walczyć o wpływy i bogactwo, chociaż te przekraczają już wszelkie wyobrażenia. Bo w swej próżności Superklasa ściga się z samą sobą o to, kto zajmie najwyższy szczyt.