Zadziwiający Maurycy i jego uczone szczury

Zadziwiający Maurycy i jego uczone szczury (ang. The Amazing Maurice and his Educated Rodents) – humorystyczna powieść fantasy Terry'ego Pratchetta; dwudziesta ósma część cyklu Świat Dysku; tłum. Dorota Malinowska-Grupińska.

• Było coś takiego w Maurycym, że – choć nie miał kieszeni – czuło się konieczność codziennego sprawdzania stanu kasy.

• – Coś podejrzewam – stwierdził Maurycy.
  – Dlaczego?
  – Ponieważ mam już taki podejrzliwy charakter!

• Czy wy w ogóle wiecie, jak to jest, kiedy musisz pytać: Hej, jedzenie, czy potrafisz mówić?
  • Postać: Maurycy

• Głos próbował wydawać mu polecenia. Rozkazywać kotu? Łatwiej jest przybić galaretkę do ściany. Co ten głos sobie myślał? Że on jest psem?

• Jeśli na tym właśnie polega myślenie, to cieszę się, że mnie ono nie dotknęło.
  • Postać: Szynkawieprz

• Jeśli nie zamienisz swojego życia w opowieść, staniesz się tylko fragmentem cudzej historii.
  • Postać: Malicia

• Jeśli się wie, czego inni naprawdę, ale tak naprawdę pragną, można nimi pokierować.
  • Postać: Maurycy

• Kłopot z myśleniem polega na tym, że jak już raz zaczniesz, nie możesz przestać.

• Ludzie tak bardzo lubią oszukiwać się wzajemnie, że wymyślili rząd, by robił to za nich.
  • Postać: Maurycy

• (...) na świecie są dwa gatunki ludzi. Są tacy, którzy tworzą akcję, i tacy, którzy jej nie tworzą.
  • Opis: Malicia do Maurycego.

• Nie jedz nigdy niczego, co świeci.
  • Postać: Maurycy

• Niektórych umysłów nie ocioszesz w nowy kształt nawet toporkiem.

• Nie można powiedzieć, żeby się zgubił, bo koty nigdy się nie gubią. Po prostu nie wiedział, gdzie znajduje się wszystko co nie jest nim.

• Potrafię zapanować nad ciemnością, która jest we mnie, a to jest źródło wszelkiej ciemności.
  • Postać: Niebezpieczny Groszek, szczur