Walkirie

Walkirie (port. As Valkírias) – powieść Paulo Coelho z roku 1992. Tłumaczenie – Jarosław Jeździkowski.

• Anioły istnieją od niepamiętnych czasów: posłańcy życia i śmierci, piekła i nieba.
  • Postać: Paulo

• Anioły najlepiej znają drogę. Nie ma sensu szukać pomocy u przywódców religijnych.
  • Postać: Paulo

• Anioły pozwalały się dostrzec tylko tym, którzy wierzą w ich istnienie.
  • Postać: Paulo

• Anioły przyjmują postać odpowiadającą naszym wyobrażeniom. Są żywą myślą Boga. Dlatego przystosowują się do naszego sposobu widzenia świata.
  • Postać: Paulo

• Anioły (…) zobaczyć może tylko ten, kto wpuścił do swego życia światło i zerwał pakt z ciemnością.
  • Postać: Walhalla

• Archaniele! Nie wystarczyło zatrzasnąć bramy Raju? Dlaczego musimy jeszcze nosić piekło w naszych duszach?
  • Postać: Walhalla

• Będę cierpiała. „Zasłużyłam na to”, pomyślała. Zasługiwała na ból, na karę, na śmierć. Od dziecka bała się walczyć: uważała, że nie potrafi. Przyjmowała razy od innych i w milczeniu znosiła niesprawiedliwe traktowanie. Chciała, żeby każdy wiedział, że jest dobra, wrażliwa, skora do pomocy. Za wszelką cenę chciała być lubiana. Bóg jej podarował piękne życie, a ona z niego nie skorzystała. Żebrała o miłość żyjąc życiem, które inni dla niej zaplanowali. Wszystko po to, żeby pokazać, jaka jest dobra. Nieuczciwie postąpiła wobec Boga, zmarnowała własne życie. Dlatego potrzebowała teraz kata, który ją szybko pośle na samo dno piekła.
  • Postać: Rotha

• Była wojowniczką, ale jak każdy potrzebowała chwili wytchnienia od walki.
  • Opis: o Walhalli

• Chińczyk nie pracował nad rozwojem duchowym, ani nie oddawał się świętym ćwiczeniom. Z jego spojrzenia zionęła nuda. Nie dostrzegał niczego wokół: ani pustyni, ani autostrady, ani dwojga turystów, którzy zjawili się w barze o tak wczesnej porze. Powtarzał tylko mechaniczne gesty: sypał kawę do ekspresu, smażył jajka, pytał czym mogę służyć, dziękował. jak wytresowane zwierzę bez uczuć i bez refleksji. Jakby cały sens życia pozostawił w Chinach, albo jakby rozpłynął się i zniknął na bezkresnej równinie.

• Chris ma rację. Samotność źle działa na człowieka.
  • Postać: Paulo

• Czasami trzeba z pokorą przyjąć do wiadomości, że istnieją tajemnice niezgłębione.

• Człowiek często zapomina, skąd przybył. Przyroda nigdy.

• Człowiek stara się, buduje i ma nadzieję, że robi coś ważnego (…) I nagle z dnia na dzień dowiaduje się, że za wiele oczekiwał, za wiele sobie wyobrażał. I co wtedy? Pakuje kilka rzeczy do walizki, rzuca wszystko i jedzie w nieznane. Nie zdaje sobie sprawy, że swoim entuzjazmem kiedyś zaraził innych, często dużo słabszych od siebie, którym brak siły, żeby iść dalej. Ci zostają. Jak samo miasto, stają się duchami pustyni.

• Dążcie do spełnienia swoich marzeń, albowiem tylko człowiek, który nie wstydzi się siebie, jest w stanie zaświadczyć o Bożej Chwale.
  • Postać: Walhalla

• – Dlaczego musimy rozmawiać z aniołami? – Chris przerwała ciszę.
  – Żeby dzięki nim odkrywać siebie samych i rozwijać się – odparł Took.

• Im mniej myślał, tym lepiej się czuł.
  • Opis: o Paulo

• – Ja też wiem, że kiedyś umrę – rzuciła Chris.
  – Wiesz, ale nie w taki sposób jak starzec. Dla ciebie śmierć to coś odległego, co się spełni pewnego dnia. Dla nas starych śmierć to coś, co może się zdarzyć już jutro. Z tego powodu dla wielu starych ludzi jedynym zajęciem jest patrzenie w przeszłość. Nie dlatego, żeby tak bardzo tęsknili za tym, co przeżyli. Raczej dlatego, że myśląc o przeszłości nie znajdują tego, czego się najbardziej boją: śmierci. Niewielu starych ludzi patrzy w przyszłość.
  • Postać: Chris i stara kobieta

• Jedynie aniołowie wiedzą, gdzie znajdują się wrota Raju i prowadzą tam tych, którzy w nie uwierzą. Chociaż może niekoniecznie trzeba w nie wierzyć. Wystarczy bardzo ich potrzebować. Wtedy aniołowie wracają z radością.

• Jedynym grzechem jest brak miłości (…) Odwagi! Miejcie odwagę kochać, choćby miłość wydawała się okrutna i zdradliwa. Czerpcie radość z miłości. Czerpcie radość ze zwycięstwa. Podążajcie za głosem serca.
  • Postać: Walhalla

• Jego dotychczasowa odwaga brała się z faktu, że w nic nie wierzył.

• Jesteś tu (…) Wszystko co cię otacza zmienia cię, podobnie jak ty wszystko zmienisz wokół siebie.
  • Postać: Took

• – Jeżeli pokażę ci, jak zobaczyć anioła, twoja potrzeba wspinania się coraz wyżej może zniknąć – odezwała się w końcu. – A to nie zawsze dobre.
  – Nie zniknie nigdy. Zniknie jedynie poczucie, że szczyty już zdobyte były zbyt niskie. Będę podsycał w sobie żar miłości do tego, co już zdobyłem.

• Każdy ma jakiś talent. Każdy ma jakiś dar.

• Każdy musi mieć swoje święte miejsce. (…) Taki zakątek uchyla ci bramę do nieba i sprawia, że niebo otwiera się nad tobą.
  • Postać: Took

• Każdy z nas ma inną drogę do przebycia.
  • Postać: Paulo

• Kiedy Bóg chce doprowadzić kogoś do szaleństwa, daje mu wszystko, czego zapragnie.

• Kiedy byłam bardzo młoda, zobaczyłam, jak moja najlepsza przyjaciółka płacze. Zawsze wszystko robiłyśmy razem, byłyśmy ze sobą bardzo blisko. Zapytałam ją, co się stało. Nie chciała mi powiedzieć. Nalegałam, aż mi wyznała, że jej chłopak zakochał się we mnie. Nie zdawałam sobie z tego sprawy, ale właśnie tego dnia zawarłam pakt. Zaczęłam tyć, zaniedbałam się, stawałam się coraz brzydsza. Nie wiedziałam, dlaczego. Dzisiaj wiem. Podświadomie uznałam własną urodę za przekleństwo, z powodu którego cierpiała moja najlepsza przyjaciółka. Z czasem życie straciło dla mnie sens. Przestałam lubić samą siebie. Wszystko dookoła stało się nie do zniesienia.
  • Opis: opowieść Walhalli.

• Kiedy jesteśmy młodzi, niczego nie traktujemy poważnie. Stopniowo jednak kształtują się nasze codzienne obrzędy, rutyna która w końcu przejmuje nad nami kontrolę. Życie płynie swoim tokiem, otrzymujemy od niego to, czego oczekiwaliśmy. Boimy się cokolwiek zmienić w codzienności, żeby nie zapeszyć i nie narazić się na ryzyko. Lubimy narzekać, ale tak naprawdę cieszy nas fakt, że każdy dzień jest podobny do poprzedniego. Przynajmniej nic nas nie zaskakuje. A to powoduje zahamowanie naszego rozwoju duchowego. Rozwija się tylko to, co jest wkalkulowane w nasz rytuał: dzieci, kariera, konto bankowe. Kiedy umocni się nasz codzienny rytuał, powoli stajemy się jego niewolnikami.
  • Postać: Paulo
  • Zobacz też: rytuał

• Kiedy kochamy, zmieniamy świat. Światło miłości rozprasza mroki grzechu. Umocnij nas w miłości. Spraw, byśmy przyjęli Bożą Miłość. Pokaż nam, jak kochać samych siebie. (…) Wbrew obawie przed odrzuceniem, przed surowym wzrokiem i twardymi słowami – spraw, byśmy nigdy nie rezygnowali z poszukiwania miłości.

• Kobieta po prostu widzi rzeczy, których mężczyźni nie są w stanie zauważyć.
  • Postać: Chris

• Kochał tę kobietę, ale miał serdecznie dosyć małżeństwa. Potrzebował silnych emocji: w miłości, w pracy, we wszystkim co robił. Żył jak najintensywniej, jak gdyby wbrew naturze, która domaga się odpoczynku. Zdawał sobie sprawę, że taki styl życia niósł ze sobą ryzyko, że nic w jego życiu nie potrwa długo. Zaczynał rozumieć znaczenie słów wypowiedzianych przez J.: Każdy zabija kiedyś to, co kocha.

• Ktoś kiedyś powiedział, że tego, co daje ziemia, starcza na zaspokojenie potrzeb, ale nie na zaspokojenie ludzkiej chciwości.

• Ludzie i zwierzęta, wszyscy bez wyjątku, tworzymy wokół siebie coś w rodzaju „magicznej przestrzeni”. Z reguły to okrąg o promieniu pięciu metrów. Bacznie przypatrujemy się wszystkiemu, co się pojawia w tym polu. Nie jest ważne, czy są to ludzie, stoły, aparaty telefoniczne czy witryny sklepowe. Staramy się utrzymać kontrolę nad tym maleńkim skrawkiem świata, który stworzyliśmy wokół siebie. Tymczasem czarodziej zawsze patrzy w dal. Świadomie powiększa tę „magiczną przestrzeń” i stara się panować nad dużo większym obszarem. Nazywamy to „patrzeniem w horyzont”.
  • Postać: Paulo

• Ludzie wolą widzieć tylko to, co jest najbliżej, najchętniej koniec własnego nosa. A wtedy (…) ludzka moc słabnie, a dusza się kurczy. Dusza to nic innego jak my sami. To nie oceany, góry, poznawane osoby, czy cztery ściany naszych domów.
  • Postać: Paulo

• Ludzie znów zwracają się ku sferze duchowej. Jeszcze kilka lat temu uznano by ich za zacofanych mieszkańców ciemnogrodu. Istnieje niewidzialna więź między ludźmi, którzy wybrali światłość.
  • Postać: Paulo

• Miłość i błogi spokój wykluczają się wzajemnie. Kto szuka w miłości spokoju, przegrywa na starcie.

• Miłość natomiast to coś zupełnie innego. Za miłość warto zapłacić każdą cenę i nie należy jej rozmieniać na drobne.
  • Postać: Paulo

• Miłość to dzielenie świata z drugą osobą.
  • Postać: Paulo

• Nadchodzi dzień, kiedy miłość zamieszka we wszystkich sercach, a samotność – rzecz gorsza nawet od głodu – zniknie z powierzchni ziemi. Nadchodzi dzień, w którym przed pukającymi otworzą się drzwi, proszący o wsparcie je otrzymają, a płaczący zostaną pocieszeni. (…) Wystarczy uwierzyć, że miłość Boga i bliźniego wskaże nam drogę. Zapomnieć o swoich wadach, o ciemnych zakamarkach duszy, o długo skrywanej nienawiści, o momentach słabości i rozpaczy. Jeżeli chcemy najpierw pozbyć się swoich wad, żeby dopiero potem spełniać marzenia, nigdy nie dotrzemy do bram Raju. Jeżeli jednak pogodzimy się z własnymi niedoskonałościami i mimo wszystko uwierzymy, że zasługujemy na szczęście, otworzymy ogromne okno, przez które w nasze życie wkroczy Miłość. Nasze słabości znikną jedna po drugiej, ponieważ ludzie szczęśliwi patrzą na świat z Miłością, a jej siła odnawia wszystko, co istnieje we Wszechświecie.
  • Postać: Paulo

• Najgorszym więzieniem jest przeszłość.
  • Postać: Paulo

• Nie walcz z myślami, są silniejsze niż ty. (…) Jeżeli chcesz się ich pozbyć, musisz je zaakceptować.
  • Postać: Paulo

• Od zarania dziejów człowiek wie, że zanim porozumie się z Bogiem, musi najpierw zrobić dla Niego miejsce we własnej duszy. Musi uwolnić swoją energię i stworzyć pomost pomiędzy widzialnym i niewidzialnym. (…) Odpręż się, oczyść umysł, zapomnij o wszystkim, a odkryjesz w swej duszy ogromny skarb. (…) Podświadomie każdy człowiek zdaje sobie sprawę z istnienia pomostu do świata niewidzialnego, pomostu, którym bez obaw można się przeprawić na drugą stronę. Każdy też próbował przejść tym pomostem, często bezwiednie. Każdy, ku swemu własnemu zdziwieniu, wypowiadał myśli, które mu nigdy przedtem nie przyszły do głowy, robił rzeczy, które wydawały się bez sensu. No i każdego fascynowały cuda natury – burze z piorunami, błyskawice, wschody i zachody słońca – i każdy był chętny do bliskiego obcowania z Mądrością Wszechświata, do zastanowienia się nad sprawami naprawdę istotnymi.
  • Postać: Paulo

• Po co gadać o pokoju, kiedy w ludzkich sercach trwa nieustanna wojna? Po co mówić o lepszym świecie, skoro ludzkie serca przepełnia nienawiść? Nie warto poświęcać życia w imię ludzkości pogrążonej wciąż w poczuciu winy. Mówiłeś, że wszyscy ludzie są równi, że mają w sobie boskie światło, ale zapomniałeś o tym, że są też bardzo zagubieni i potrzebują przywództwa.
  • Postać: Wielki Inkwizytor

• Podobnie jak Bóg, także demony istnieją w słowach.
  • Postać: Paulo

• Pomimo niesprawiedliwości, mimo że przytrafiają nam się rzeczy, które nigdy nie powinny nas spotkać, mimo że nie potrafimy zmienić tego, co złe w ludziach i na świecie, miłość jest tak silna, że pozwala nam dorosnąć. Dzięki niej możemy zrozumieć gwiazdy, anioły i cuda.

• Potrzebuję pilnie pomocy. Wiele w życiu osiągnąłem, ale przyjdzie mi wszystko zniszczyć, bo straciło dla mnie sens. Kiedy się nad tym zastanawiam, wiem, że wciąż ma to sens i jest dla mnie bardzo ważne, a niszcząc, unicestwię samego siebie.
  • Postać: Paulo

• Przychodzi w życiu dzień, kiedy trzeba zapłacić słony rachunek za wszystkie kłamstwa i błędy.
  • Postać: Paulo

• Przyznaję, samotność i pustynia stwarzają warunki do głębszej relacji ze światem niewidzialnym. Uważam jednak, że w efekcie człowiek traci kontakt z innymi ludźmi.
  • Postać: Chris

• Pustynia dyktowała prawa i zabijała tych, którzy je lekceważyli.

• Pustynia składa się z poranków i późnych popołudni (…) Cała reszta to zbyt duże ryzyko.
  • Postać: Took o pustyni Mojave

• Rzeczy najważniejsze należy odkrywać samemu.
  • Opis: Paulo cytuje swego ojca

• Samotność pustyni potrafi człowiekowi odebrać rozum.

• Strach nie daje mi chwili wytchnienia, nie opuszcza mnie dniem i nocą.
  • Postać: Paulo

• Szukanie sensu w każdej przeżywanej chwili wymagało stałej koncentracji i było męczące (…) takie stałe napięcie, to życie na wysokich obrotach.
  • Postać: Chris

• Świat się zmienia, a my stanowimy część tej zmiany. Nie jesteśmy sami. Anioły nas chronią i wskazują nam drogę. Mimo całej niesprawiedliwości, mimo nieszczęść, które stają się naszym udziałem, chociaż na nie zasłużyliśmy, mimo to, że nie czujemy się na siłach, żeby zmienić świat i ludzi, wbrew argumentom wszystkich Wielkich Inkwizytorów – wierzymy, że Miłość jest potężniejsza nad wszystko inne i pomoże nam rozwijać się duchowo. Dopiero wtedy będziemy w stanie pojąć gwiazdy, anioły i cuda.

• Święte miejsca są unikalnymi spotkaniami.
  • Postać: Took

• Tradycja mówi o nowej wojnie, która wkrótce się rozpocznie, bardziej perfidnej od poprzedniej. O wojnie, której nikt nie przeżyje, ponieważ człowiek ciągle doskonali się w sztuce wojennej. Naprzeciw siebie staną dwie armie. Z jednej strony ci, którzy wierzą w rodzaj ludzki, w duchową potęgę człowieka, i są przekonani, że przyszłość należy do ludzi rozwijających swoje indywidualne talenty. Z drugiej ci, którzy nie wierzą w przyszłość, są przeświadczeni, że życie ma swój materialny kres, oraz ci, co przekonani co do własnej nieomylności nakazami i zakazami usiłują zmusić innych do pójścia w ich ślady.

• – Twój ojciec cię tego nauczył?
  – Nie. Kiedy go zapytałem, dlaczego nigdy słowem nie wspomniał o aniołach, odpowiedział, że rzeczy najważniejsze należy odkrywać samemu.

• – Uda nam się, zobaczysz – rzuciła z uśmiechem.
  – Dziękuję, że powiedziałaś nam.

• – Walcząca miłość – podsumowała Chris.
  – Miłość i błogi spokój wykluczają się wzajemnie. Kto szuka w miłości spokoju, przegrywa na starcie.
  • Postać: Chris i Took

• W bólu zapomina się o głupich myślach.
  • Postać: Paulo

• Wcześniej, kiedy wpatrywałam się w dal, miałam wrażenie, że wszystko jest rzeczywiście odległe. Wszystko to, co widziałam, wydawało się nie być częścią mojego świata. Od dzieciństwa uczono mnie patrzeć przed siebie, ale widzieć rzeczy znajdujące się blisko mnie. Dwa dni temu nauczyłam się patrzeć w dal. Odkryłam, że poza stołami, krzesłami i innymi przedmiotami, które widzę na co dzień, do mojego świata należą też góry, obłoki i niebo. Wtedy urosła we mnie dusza. Dusza, która własnym wzrokiem dotyka tych oddalonych rzeczy!

• Wiarę trudno zyskać, a potem potrzeba codziennej walki, żeby jej nie utracić.
  • Postać: Paulo

• Wiedziała, że długo tego nie wytrzyma. Są jakieś granice. Nie miała pojęcia, jak daleko sięgają.
  • Postać: Chris

• W miłości nie ma spokoju. Kto tego doświadczył, jest zgubiony, nie przypominam sobie, żeby miłość kiedykolwiek przyniosła mi spokój. Zawsze towarzyszy jej rozpacz lub ekstaza, radość lub głęboki smutek.

• W pewnych chwilach podświadomie odczuwamy obecność aniołów.
  • Postać: Paulo

• Wszyscy pochodzimy z Raju, rozproszyliśmy się po ziemi i musimy wracać (…) Wszyscy nosimy w sobie wspomnienia z Raju. Przez całe lata nic nie pamiętamy, aż pewnego dnia coś się zdarzy: narodziny dziecka, strata kogoś bliskiego, niebezpieczeństwo, piękny zachód słońca, książka, piosenka. (…) Cokolwiek. I nagle sobie przypominamy.
  • Postać: Paulo

• Wszystkie bez wyjątku religie i każdy człowiek, który obcował z Nieznanym, opowiadają o aniołach (…). Wszechświat jest pełen aniołów. Przynoszą nam nadzieję. Jak ten, który zwiastował pasterzom narodziny Mesjasza. Niosą także śmierć – jak ten, który przeszedł przez ziemię egipską, zabijając każdego, kto nie miał znaku na drzwiach swojego domu. Mogą nam zamknąć drogę do Raju – jak ten z ognistym mieczem w dłoni, albo zaprosić nas do Nieba – jak ten, który zaprosił Marię. Anioły otwierają pieczęcie zakazanych ksiąg i sygnałem trąb ogłaszają Sąd Ostateczny. Niosą światło jak Michał, albo ciemność jak Lucyfer.
  • Postać: Paulo

• Wszystko, co ukryte, musi zostać odsłonięte.

• Wszystko, co zdarza się raz, może już się nie przydarzyć nigdy więcej, ale to, co zdarza się dwa razy, zdarzy się na pewno i trzeci.

• Wszystko jest rytuałem. Każdy przeżyty dzień jest rytuałem. Rytuałem przygotowanym w najdrobniejszych szczegółach, który człowiek stara się za wszelką cenę wypełnić, w obawie, że pominięcie jakiegoś etapu zrujnuje mu życie. Rytuał ten nazywa się p r z y z w y c z a j e n i e m.
  • Postać: Paulo

• Wszystko ma swoją cenę.
  • Postać: Paulo

• Wyobraź sobie anioła, a zaraz poczujesz jego obecność.
  • Postać: Paulo

• Wypełniajcie swoje obowiązki. Ale nie pozwólcie, żeby ktokolwiek odebrał wam marzenia. Pamiętajcie, że każdy z nas jest ucieleśnieniem Absolutu. Dlatego należy robić tylko to, co naprawdę robić warto.
  • Postać: Walhalla

• Zadurzyć się to stworzyć sobie w sercu czyjś wyidealizowany obraz.
  • Postać: Paulo

• Zagłada atomowa nigdy nie nastąpi, gdyż dzieło Boże jest zbyt wielkie, żeby mogła je zniszczyć ręka ludzka.
  • Postać: Paulo

• Z drugim umysłem niełatwo sobie poradzić. Podświadomość pracuje niezależnie od twojej woli.
  • Postać: Took

• Zwracają się do Ciebie grzeszni wojownicy. Ci, którzy zawsze używają najlepszej broni przeciwko samym sobie. Ci, co się uważają za niegodnych błogosławieństwa. Ci, co są przekonani, że nie urodzili się po to, aby zaznać szczęścia. Ci, co się czują gorsi od innych. Zwracają się do Ciebie ci, którzy doszli do bram wolności, spojrzeli na Raj i zdecydowali: „To nie dla nas, nie wolno nam wejść, nie zasługujemy na to.” Zwracają się do Ciebie ci, których osądzili bliźni, którzy w końcu uwierzyli, że większość zawsze ma rację. Zwracają się do Ciebie ci, którzy osądzili i skazali samych siebie.

• Żeby zgłębić świat niewidzialny i rozwinąć swoje zdolności, musisz żyć teraźniejszością: tu i teraz. A żeby żyć teraźniejszością, musisz nauczyć się kontrolować drugi umysł. I wpatrywać się w horyzont.