Władimir Antonow-Owsiejenko
Władimir Aleksandrowicz „Sztyk” Antonow-Owsiejenko (właśc. Władimir Owsiejenko; 1883–1938) – radziecki (rosyjsko-ukraiński) dowódca wojskowy, polityk komunistyczny, dziennikarz; ambasador ZSRR w Polsce w latach 1930–1934.
- Proszę tego, kto dożyje wolności, aby przekazał, że Antonow-Owsiejenko był i pozostał bolszewikiem do ostatniego dnia.
- Opis: przed egzekucją do współwięźniów.
- Źródło: Paweł Wieczorkiewicz, Noty biograficzne w: Fenomen Stalina, tłum. Maria Kotowska, wyd. Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1988, ISBN 8320334381, s. 176.
O Władimirze Antonowie-Owsiejence[edytuj]
- Owsiejenko mówił dobrze po polsku i zewnętrznie niczym nie przypominał, aby miał być jednym z najgroźniejszych rewolucjonistów komunistycznych. Ten szczupły, dość wątły człowiek, o oczach przysłoniętych szkłami, o cichym głosie i łagodnych ruchach wyglądał raczej na doktora medycyny od chorób dziecięcych, a nie na zdobywcę Pałacu Zimowego w Petersburgu i zapamiętałego prześladowcę klasy posiadającej. Również i jego „entourage” daleki był od tego, czego można było oczekiwać od takiego jak on przywódcy biednych robotników. Piękne dywany, meble i obrazy upodabniały wnętrze ambasady sowieckiej do ambasad wszystkich innych państw. Rozmowa nie kleiła się. Owsiejenko zapytał, czy byłem na wojnie. Moja odpowiedź nie bardzo poszła mu w smak, gdyż, oczywiście, nie miałem powodu ukrywać, że brałem udział w wojnie z jego nie miałem powodu ukrywać, że brałem udział w wojnie z jego czerwonymi współziomkami że nawet byłem przez nich raniony.
- Autor: Mieczysław Lepecki, Pamiętnik adiutanta marszałka Piłsudskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989, ISBN 8301068280, s. 170–171.