Układ monachijski

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Od lewej: Neville Chamberlain, Édouard Daladier, Adolf Hitler, Benito Mussolini i Galeazzo Ciano w Monachium, 29 września 1938

Układ monachijski – porozumienie zawarte na konferencji w Monachium w dniach 29–30 września 1938 pomiędzy Niemcami, Włochami, Wielką Brytanią i Francją, przy nieobecności Czechosłowacji, pomimo że jej terytorium i suwerenność nad nim były przedmiotem konferencji.

Cytaty z uczestników konferencji[edytuj]

  • Przywożę wam pokój.
    • Autor: Neville Chamberlain
    • Opis: po powrocie z konferencji w Monachium, 1938.
    • Źródło: Norman Davies, Europa, tłum. E. Tabakowska, wyd. Znak, Kraków 1998.
  • Sudety są moim ostatnim żądaniem terytorialnym w Europie.
    • Autor: Adolf Hitler
    • Opis: we wrześniu 1938.
    • Źródło: „Zeszyty historyczne”, wydania 1–2, Instytut Literacki, 1962, s. 133.

O układzie monachijskim[edytuj]

  • Dokładnie 70 lat temu 29 września 1938 r., w hotelu o romantycznej nazwie Cztery Pory Roku spotkało się czterech panów: Adolf Hitler, Benito Mussolini, Neville Chamberlain i Edward Daladier, czyli przywódcy Niemiec, Włoch, Wlk. Brytanii i Francji. Dzień później podpisali układ zwany monachijskim. Przewidywał on przyłączenie do Rzeszy Sudetów, części Czechosłowacji zamieszkanej w większości przez ludność pochodzenia niemieckiego. Polska skorzystała z okazji i urwała część czechosłowackiego Śląska Cieszyńskiego (nazywanego Zaolziem).
  • Mieli do wyboru wojnę lub hańbę, wybrali hańbę, a wojnę będą mieli i tak.
    • Autor: Winston Churchill
    • Źródło: Norman Davies, Europa, tłum. E. Tabakowska, wyd. Znak, Kraków 1998.
  • Od prawicy do lewicy zapanowało uczucie tchórzliwej ulgi [lâche soulagement].
    • Autor: Léon Blum
    • Opis: o nastroju panującym we Francji po podpisaniu układu monachijskiego.
    • Źródło: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności. Blum, Camus, Aron i francuski wiek dwudziesty, tłum. Michał Filipczuk, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2013.
  • Ślepocie lub cynizmowi polityków towarzyszyło zagubienie opinii publicznej. Nie widziała katastrofy niesionej przez kapitulację w Monachium. Daladier spodziewał się gwizdów, a powitany został już na lotnisku owacją Francuzów. Chamberlain otrzymał 40 tys. listów gratulacyjnych, chociaż wymachiwał świstkiem papieru i kłamał, ku radości tłumu, że przywozi pokój.