„Podzielony wewnętrznie naród który nie potrafi widzieć w każdym obywatelu drugiego człowieka, nigdy nie będzie wielkim nardodem. Potrzebujemy odejścia od retoryki polaryzacji, w której polityka jest gą o sumie zerowej, w której własne zwycięstwo musi oznaczać unicestwienie innych opcji politycznych i ich wyborców. Zastrzeżenia Polski jako Rzeczpospolitej: Potrzebujemy głębszych więzi społeczmych na których opiera się polityka. Poruszenia w debacie publicznej niemodnych pytań natury moralnej – jak sprawić by polityka była wyrazem solidarności i służby dla dobra wspólnego? Inaczej będziemy popełniać te same błędy, stawiać się ofiarami agitacji i propagandy, wpadać w sidła demagogów i szarlatanów eksploatujących nieistotne różnice.”
O zaagnażowaniu społecznym jako spełnieniu[edytuj]
„Jesteśmy potrzebni. Mapa świata krwawi ale nie tylko to. Jest dużo problemów, one nie muszą być na frontach, one mogą być w naszych kanienicach, na ulicy, na podwórku. W naszych miastach i miejscowościach, które wzwyają do działania. I nie trzeba być w wielkiej instytucji, nie trzeba być w ONZcie, nie trzeba być politykiem, nie trzeba zarządzać wielką organizacją, nie trzeba być szefem misji, żeby móc odpowiedzieć na jakieś wyzwanie dookoła nas i tym samym poprawić świat chociaż o odrobinę. Jesteśmy potrzebni. Myślę, że w momentach zwątpienia które ma wielu z nas, jeśli o tym pamiętamy – to może nie jest hedonistyczne, to może nie jest przyjazne i radosne i przyjemne – ale oddanie siebie jakiejś potrzebie świata w ten sposób i odpowiedzienie na nią całym sobą, daje poczucie spełnienia.”
