Użytkowniczka:Salicyna/brudnopis2

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Czarodziejska Góra[edytuj]

    • Źródło: Czarodziejska góra, t. 1., tłum. Józef Kramsztyk, Czytelnik, Warszawa 1953
    • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953


  • Czas jest darem bogów, danym człowiekowi, aby z niego korzystał – korzystał służąc postępowi ludzkości.
  • Najistotniejszym i naturalnym powołaniem człowieka jest jego doskonalenie się.
  • Przyzwyczajam się do tego, że się nie przyzwyczajam.
  • Wolność to jest zasada miłości do ludzi.
  • Złośliwość to duch krytyki, a krytyka rodzi postęp i uświadomienie.

Inne[edytuj]

  • Artysta podobny jest księciu, ponieważ podobnie jak on wiedzie żywot reprezentacyjny.
  • Bardzo głęboka jest studnia przeszłości.
  • (...) chwilami rozkoszować się pewnego rodzaju wyższością nad samym sobą i czymś jakby obojętnością. Gdyż obojętność(...) byłaby rodzajem szczęścia
    • Źródło: Pajac
  • Dziwactwo jest dobroczynnym zmąceniem.
  • Ironia prawie zawsze jest robieniem z niedostatku oznaki wyższości.
  • Kto chce się uwolnić od prawdy, najczęściej dusi ją słowami.
  • Mieć fantazję nie znaczy coś sobie wymyślać. To znaczy tworzyć coś z tego, co istnieje.
  • Sowa jest ślepa w dzień, a wrona w nocy, lecz ten, kogo oślepi miłość, jest ślepy i w dzień, i w nocy.
  • Tolerancja jest przestępstwem jeśli dotyczy zła.

Thomas Mann[edytuj]

Thomas Mann (1875–1955) – niemiecki prozaik i eseista, laureat literackiej nagrody Nobla w 1929 roku.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Tomasz Mann w 1937 r.

A[edytuj]

B[edytuj]

  • Byłem w tych latach tak namiętnym cyklistą, że nie robiłem prawie kroku pieszo i nawet w ulewny deszcz, w kaloszach i lodenowej pelerynie, jeździłem wszędzie na rowerze. Wnosiłem swój wehikuł do mieszkania na trzecim piętrze, gdzie miał stałe miejsce w kuchni. Przed południem, po pracy, zawsze odwracałem go kołami do góry i czyściłem.(...) W letnie popołudnia jeździłem z książką na kierownicy do lasku w Schleissheim.
    • Źródło: Szkic autobiograficzny

C[edytuj]

  • Człowiek jest podobny bogom, jeśli doznaje uczuć.
    • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 347.
  • Człowiek nie żyje wyłącznie swoim życiem osobistym, jako jednostka, ale świadomie lub nieświadomie, również życiem swojej epoki i swojego pokolenia.
    • Źródło: Czarodziejska góra, t. 1., tłum. Józef Kramsztyk, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 57.
  • Człowiek w imię dobroci i miłości nie powinien dać śmierci panować nad swymi myślami.
    • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 201.

D[edytuj]

E[edytuj]

F[edytuj]

G[edytuj]

H[edytuj]

I[edytuj]

J[edytuj]

  • (...) jak bardzo kobiety w swym stosunku do mężczyzn są zależne od zachowania się mężczyzny wobec nich (...) Kobiety, tak bym się wyraził, są istotami reaktywnymi bez własnej inicjatywy, są leniwe, w tym sensie że są bierne...
    • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 345.

K[edytuj]

  • Kto kocha bardziej, jest zawsze podległy i musi cierpieć.
    • Źródło:Tonio Kröger, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 127.

L[edytuj]

  • Literat to człowiek, któremu pisać jest trudniej niż innym ludziom.
    • Źródło: Tristan, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 111.

M[edytuj]

N[edytuj]

  • Nie ginie się od żadnej nieszczęśliwej miłości. Nieszczęśliwa miłość jest niezłą postawą. W nieszczęśliwej miłości podobamy się sobie. Ale ja ginę dlatego, że całe moje upodobanie w sobie tak beznadziejnie wzięło w łeb.
    • Źródło: Pajac, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 73.
  • Nie ma nie-polityki. Wszystko jest polityką.
    • Źródło: Czarodziejska góra

O[edytuj]

P[edytuj]

R[edytuj]

S[edytuj]

T[edytuj]

U[edytuj]

  • Uczucie, ciepłe, serdeczne uczucie, jest zawsze banalne i nieprzydatne, artystyczne zaś są tylko podrażnienia i zimne ekstazy naszego zepsutego, artystycznego systemu nerwowego.
    • Źródło: Tonio Kröger, [w:] Nowele, tłum. Leopold Staff, Czytelnik, Warszawa 1956, str. 147—148.


W[edytuj]

Z[edytuj]

  • Zdaje mi się, że ludzkość zaczyna się tam, gdzie ludzie niegenialni sądzą, że się kończy.
    • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 339.
  • Zdaniem naszym „ścisłe” oddzielanie wzniosłości i namiętności jest, gdy chodzi o miłość, wprawdzie potrzebne ze względu na analizę, ale (...) jest bardzo „niezręczne”, a nawet wrogie w stosunku do życia. (...) miłość bowiem nie może być bezcielesna, nawet gdy jest najbardziej wzniosła, ale też nie może być wzniosła, gdy jest jak najbardziej cielesna.
    • Źródło: Czarodziejska góra, t. 2., tłum. Jan Łukowski, Czytelnik, Warszawa 1953, str. 342.


{DEFAULTSORT:Mann, Thomas} Kategoria:Niemieccy prozaicy Kategoria:Nobliści - literatura