Tudorowie

Tudorowie – dynastia panująca w Anglii w latach 1485–1603.

Jeśli królowie z dynastii Tudorów mieli jakąś wspólną cechę, była nią żądza złota.
- Autorzy: Nigel Blundell, Susan Blackhall, Upadek domu Windsorów, tłum. Grażyna Jagielska, Wydawnictwo Prolog, Warszawa 1993, ISBN 8385763058, s. 38.

Tudorowie byli bożyszczami narodowymi. By im się przypodobać, niejednokrotnie ich ludy, duchowieństwo, nawet sami biskupi, zmieniali religie. Na jedno ich słowo głowy możnych i ministrów chyliły się bez oporu na pień. Ich woli Parlamenty przeciwstawiały niekiedy pokorne położenia, czasami szemranie, nigdy odmowę. Pokazaliśmy sprężyny tej zdumiewającej władzy: u poddanych żywa potrzeba autorytetu po długim okresie anarchii; u Henryka VIII, zarówno, jak u Elżbiety, geniusz królewskości i takt, który pozwolił im przewidzieć prawie we wszystkich okolicznościach reakcje opinii publicznej. (…) Od chwili wstąpienia na tron Henryka VII władza Tudorów była nie militarna, lecz psychologiczna i uczuciowa.
- Źródło: André Maurois, Dzieje Anglii, tłum. Wacław Rogowicz, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1957, s. 289.