Trzecia Republika Francuska

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Trzecia Republika Francuska (franc. Troisième Republique) – okres w historii Francji datowany od 1870 (obalenie Napoleona III Bonaparte) do 1940 (kapitulacja po wojnie z Niemcami).

  • Porażki Trzeciej Republiki nie stanowiły dla nikogo żadnej tajemnicy. Zrodzony z kompromisowego głosowania roku 1875, w następstwie upadku Ludwika Napoleona, republikański system wyborczy oraz system rządów parlamentarnych ukształtował się pod wpływem obaw przed władzą autorytarną – czy to uzurpatorów z imperialnymi ciągotami, rządzących silną ręką prezydentów, czy też awanturników z kręgów wojskowych. W rezultacie władza wykonawcza została celowo osłabiona, zaś większość parlamentarną trudno było utworzyć i prawie nie sposób było jej utrzymać, gdyż nie istniały sankcje grożące tym, którzy ją zrywali. Partie polityczne stanowiły niewiele więcej niż okazjonalne koalicje lokalnych interesów politycznych i ekonomicznych, tworzone przez wzgląd na wybory. Gabinety koalicyjne, rojące się od beztalenci powoływanych na stanowiska w charakterze bonusu czy daniny składanej w imię partykularnych interesów, były chronicznie niezdolne do przedstawienia czy realizacji jakiegokolwiek programu, a nie było urzędu prezydenckiego mogącego stanowić przeciwwagę dla ustawodawczej inercji. Pomijając momenty ogólnonarodowego kryzysu, Francja czasów Trzeciej Republiki miała dość dobrą administrację, lecz fatalne władze państwowe.
    • Autor: Tony Judt, Brzemię odpowiedzialności. Blum, Camus, Aron i francuski wiek dwudziesty, tłum. Michał Filipczuk, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2013, s. 94.