To właśnie miłość

To właśnie miłość (ang. Love Actually) – brytyjska bożonarodzeniowa komedia romantyczna w reżyserii i według scenariusza Richarda Curtisa.

Wypowiedzi postaci

Billy Mack

• Cześć dzieciaki. Wiadomość od wujka Billa. Nie kupujcie prochów. Zostańcie gwiazdami popu. Dostaniecie je za darmo!
  • Opis: w programie telewizyjnym.

• Święta spędza się z ludźmi, których kochamy. Za młodu osiągnąłem sukces, ale byłem głupi i chciwy. Teraz jestem samotny (…) Młode gwiazdy rocka spędzą święta z kociakami u boku, a ja w jakiejś norze z moim obleśnym menadżerem. Obaj w podłych nastrojach, bo znowu nam się nie udało. Dzieci, jeśli wierzycie w świętego Mikołaja kupujcie moją zafajdaną płytę.

Inne postacie

• Kogo trzeba przelecieć żeby dostać herbatę i ciastko? (Do pokoju wchodzi Natalie). No tak…
  • Postać: David, premier Wielkiej Brytanii

• Świąteczny przebój niegdyś Wielkiego Macka. Upadek geniusza. Najgorsza piosenka stulecia. Ooo tak się składa, że Billy jest naszym gościem. Witamy z powrotem, Bill.
  • Postać: dziennikarz w radio

Dialogi

Colin: Jedzenie?

Nancy: Nie, dziękuję.

Colin: Trochę nie bardzo, co? Wygląda jak palec martwego dziecka… i tak smakuje. Jestem Colin.

Nancy: Nancy.

Colin: Czym się zajmujesz?

Nancy: Jestem kucharką.

Colin: Na weselach też?

Nancy: Tak.

Colin: Mogli cię tutaj zatrudnić.

Nancy: Zatrudnili.

Colin: Szkoda, że odmówiłaś.

Nancy: Nie odmówiłam.

---

Daniel: Słuchaj. Chodzi o mamę, czy o coś jeszcze? Może dokuczają ci w szkole albo i gorzej. Podpowiedz mi.

Sam: Serio chcesz wiedzieć?

Daniel: Chcę.

Sam: Nawet jeśli nie możesz mi pomóc?

Daniel: Nawet jeśli.

Sam: Tak naprawdę to się zakochałem.

Daniel: Proszę?

Sam: Myślę o mamie, ale zakochałem się zanim umarła. Nic na to nie poradzę.

Daniel: Nie jesteś za młody?

Sam: Nie.

Daniel: Jasne. Nawet mi ulżyło.

Sam: Jak to?

Daniel: Myślałem, że jest gorzej.

Sam: Cóż jest gorszego od cierpienia z miłości?

Daniel: Masz rację. Straszna męka.

---

Premier: Witaj Natalie.

Natalie: Dzień dobry, David. To znaczy witam pana. Cholera jak mogłam tak powiedzieć? A teraz powiedziałam „cholera”. Dwa razy. Bardzo przepraszam.

Premier: Nie szkodzi. Mogłaś powiedzieć „kurwa” i wtedy byłby kłopot.

Natalie: Dziękuję. Wiedziałam, że dam dupy pierwszego dnia. O kurna…