The Muppet Show
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
The Muppet Show – brytyjsko-amerykański program telewizyjny w formie serialu, którego głównymi bohaterami są muppety, lalki wymyślone przez Jima Hensona. Autorem polskiej wersji jest Mariusz Arno-Jaworowski.
Dialogi[edytuj]
- Waldorf: Chyba powinienem pójść do lekarza…
- Statler: O, czemu tak sądzisz?
- Waldorf: Przedstawienie zaczyna mi się podobać…
- Waldorf stęka, trzymając się za brzuch.
- Statler: Co ci jest?
- Waldorf: Ech, to albo to przedstawienie, albo niestrawność. Mam nadzieję, że niestrawność…
- Statler: Dlaczego?
- Waldorf: Niedługo się polepszy…
- Waldorf: Co o tym sądzisz?
- Statler: Podobało mi się.
- Waldorf: Och! Ty…! Aaa…! (Zaczyna walić głową w oparcie). Podobało ci się to?!
- Statler: Nieee, chciałem tylko zobaczyć co zrobisz, jeśli powiem, że mi się podobało, ha, ha, ha!
- Statler: (wybudza Waldorfa ze snu): Hej, durniu, przespałeś cały show!
- Waldorf: Kto tu jest durniem, ty go oglądałeś!
- Waldorf: Myślisz, że gdzieś tam we wszechświecie istnieje życie?
- Statler: Z pewnością nie zaistniało na tej scenie…
- Statler: Nie uwierzyłbym, gdybym tego nie zobaczył!
- Waldorf: Uwierzył w co?
- Statler: Nie wiem, nie oglądałem!
- Statler: Podobał mi się ten ostatni numer.
- Waldorf: Co ci się w nim podobało?
- Statler: Był ostatni!
- Za bohaterami stoi kilka postaci z „Ulicy Sezamkowej”.
- Waldorf: Skąd mamy wiedzieć, którędy na ulicę Sezamkową…?
- Statler: My nawet nie wiemy, jak wyjść z tego głupiego balkoniku!
- Statler: To przedstawienie jest okropne…
- Waldorf: Fatalne…
- Statler: Obrzydliwe…
- Waldorf: Za tydzień w tym samym miejscu?
- Statler: Oczywiście.
- Statler: Tak więc wysadzili w powietrze połowę teatru…
- Waldorf: Przynajmniej wysadzili właściwą połowę…
- Statler i Waldorf: Ich!
- Waldorf: To był wieczór godny zapamiętania…
- Statler: Dlaczego?
- Waldorf: Zapomniałem.
- Statler: Idę poszukać mojego adwokata.
- Waldorf: Po co?
- Statler: Spróbuję się dowiedzieć, czy można pozwać do sądu przedstawienie za całkowity brak gustu.
- Waldorf: To jest dopiero talent! Śpiewaczka operowa potrafiąca stepować i śpiewać kowbojskie piosenki. Zastanawiam się, czy jest coś, w czym nie jest dobra.
- Statler: W wybieraniu, w jakim show powinna wystąpić!
- Waldorf: To było świetne przedstawienie i nie obchodzi mnie, co o tym sądzisz!
- Statler: Według mnie było głupie.
- Waldorf: Może i masz racje.
- Statler: Ha, ha, jest naprawdę niezły ten Rudolf Nurye… Nureyey… Chyba powinienem się na serio nauczyć wymowy jego nazwiska…
- Waldorf: Nie wysilaj się, po tym przedstawieniu prawdopodobnie je zmieni!
- Opis: chodziło o Rudolfa Nureyeva.
- Statler: Hej, Waldorf, zastanawiałem się, czy nie mógłbyś przypadkiem… (Przestaje mówić i porusza tylko ustami).
- Waldorf: Oj, chyba będę sobie musiał kupić nowe baterie do aparatu słuchowego…
- Statler: Ha, ha, ha, zawsze go na to nabieram!
- Pomiędzy staruszkami siedzi dziecko.
- Waldorf: Nie wydaje mi się, aby ten show był odpowiedni dla dzieci…
- Dziecko: Nie wydaje mi się, aby ten show był odpowiedni dla kogokolwiek!
- Statler: Myślę, że to przedstawienie nasuwa bardzo ważne pytanie.
- Waldorf: Jakie?
- Statler: Po co oni to robią?!
- Waldorf: Ten show zaczyna się chyba rozkręcać…
- Statler: Owszem, pewnie ktoś im powiedział, że trudniej trafić poruszający się cel!
- Statler: To był naprawdę świetny show! Zmieniłbym tylko jedną rzecz…
- Waldorf: Jaką?
- Statler: Kanał!
- Statler: Pojawił się i zniknął, czy kiedyś o nim zapomnimy?
- Waldorf: O kim?
- Statler: No wiesz, jak on się zwał…
- Opis: o występującym na scenie.
- Waldorf (zaspany): Obudź mnie, kiedy zacznie się przedstawienie…
- Statler: Właściwie to już trwa od jakiegoś czasu.
- Waldorf: To mnie obudź jak się skończy…
- Waldorf: Właśnie kiedy wydaje się, że przedstawienie jest tragiczne, dzieje się coś wspaniałego.
- Statler: Co?
- Waldorf: Kończy się.
- Statler: Wreszcie zobaczyliśmy tu jakiś dobry show.
- Waldorf: Świetnie, czyli możemy przestać już tu przychodzić?
- Statler: Zastanawiałeś się nad tym, czy istnieje życie po śmierci?
- Waldorf: Za każdym razem, kiedy wychodzę z tego teatru.
O serialu[edytuj]
- Nasza telewizja emitowała mnóstwo amerykańskich programów z serii Muppet show (…). Programy te cieszyły się dużym powodzeniem, głównie wśród widowni dziecięcej. Znakomicie wykonane lalki zwierząt, świetnie zróżnicowane i ucharakteryzowane, w połączeniu z szybko następującymi po sobie gagami oraz atrakcyjną i popularną gwiazdą telewizyjną tworzyły zabawną całość. Humor nie zawsze bywał najwyższego lotu, często nawet autorzy posługiwali się dowcipami na pograniczu trywialności, lecz w sumie dodawało to programom pewnego smaku, zwłaszcza że gwiazdy śpiewały popularne przeboje i prowadziły zabawne rozmowy ze zwierzętami.
- Autor: Mirosław Winiarczyk, Na ekranach kin: Muppety jadą do Hollywood, „Razem. Ilustrowany Tygodnik Młodzieży” nr 13, (324), 27 marca 1983.