The Muppet Show

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Logo serialu

The Muppet Show – brytyjsko-amerykański program telewizyjny w formie serialu, którego głównymi bohaterami są muppety, lalki wymyślone przez Jima Hensona. Autorem polskiej wersji jest Mariusz Arno-Jaworowski.

Dialogi[edytuj]

Waldorf: Chyba powinienem pójść do lekarza…
Statler: O, czemu tak sądzisz?
Waldorf: Przedstawienie zaczyna mi się podobać…

Waldorf stęka, trzymając się za brzuch.
Statler: Co ci jest?
Waldorf: Ech, to albo to przedstawienie, albo niestrawność. Mam nadzieję, że niestrawność…
Statler: Dlaczego?
Waldorf: Niedługo się polepszy…

Waldorf: Co o tym sądzisz?
Statler: Podobało mi się.
Waldorf: Och! Ty…! Aaa…! (Zaczyna walić głową w oparcie). Podobało ci się to?!
Statler: Nieee, chciałem tylko zobaczyć co zrobisz, jeśli powiem, że mi się podobało, ha, ha, ha!

Statler: (wybudza Waldorfa ze snu): Hej, durniu, przespałeś cały show!
Waldorf: Kto tu jest durniem, ty go oglądałeś!

Waldorf: Myślisz, że gdzieś tam we wszechświecie istnieje życie?
Statler: Z pewnością nie zaistniało na tej scenie…

Statler: Nie uwierzyłbym, gdybym tego nie zobaczył!
Waldorf: Uwierzył w co?
Statler: Nie wiem, nie oglądałem!

Statler: Podobał mi się ten ostatni numer.
Waldorf: Co ci się w nim podobało?
Statler: Był ostatni!

Za bohaterami stoi kilka postaci z „Ulicy Sezamkowej”.
Waldorf: Skąd mamy wiedzieć, którędy na ulicę Sezamkową…?
Statler: My nawet nie wiemy, jak wyjść z tego głupiego balkoniku!

Statler: To przedstawienie jest okropne…
Waldorf: Fatalne…
Statler: Obrzydliwe…
Waldorf: Za tydzień w tym samym miejscu?
Statler: Oczywiście.

Statler: Tak więc wysadzili w powietrze połowę teatru…
Waldorf: Przynajmniej wysadzili właściwą połowę…
Statler i Waldorf: Ich!

Waldorf: To był wieczór godny zapamiętania…
Statler: Dlaczego?
Waldorf: Zapomniałem.

Statler: Idę poszukać mojego adwokata.
Waldorf: Po co?
Statler: Spróbuję się dowiedzieć, czy można pozwać do sądu przedstawienie za całkowity brak gustu.

Waldorf: To jest dopiero talent! Śpiewaczka operowa potrafiąca stepować i śpiewać kowbojskie piosenki. Zastanawiam się, czy jest coś, w czym nie jest dobra.
Statler: W wybieraniu, w jakim show powinna wystąpić!

Waldorf: To było świetne przedstawienie i nie obchodzi mnie, co o tym sądzisz!
Statler: Według mnie było głupie.
Waldorf: Może i masz racje.

Statler: Ha, ha, jest naprawdę niezły ten Rudolf Nurye… Nureyey… Chyba powinienem się na serio nauczyć wymowy jego nazwiska…
Waldorf: Nie wysilaj się, po tym przedstawieniu prawdopodobnie je zmieni!
  • Opis: chodziło o Rudolfa Nureyeva.

Statler: Hej, Waldorf, zastanawiałem się, czy nie mógłbyś przypadkiem… (Przestaje mówić i porusza tylko ustami).
Waldorf: Oj, chyba będę sobie musiał kupić nowe baterie do aparatu słuchowego…
Statler: Ha, ha, ha, zawsze go na to nabieram!

Pomiędzy staruszkami siedzi dziecko.
Waldorf: Nie wydaje mi się, aby ten show był odpowiedni dla dzieci…
Dziecko: Nie wydaje mi się, aby ten show był odpowiedni dla kogokolwiek!

Statler: Myślę, że to przedstawienie nasuwa bardzo ważne pytanie.
Waldorf: Jakie?
Statler: Po co oni to robią?!

Waldorf: Ten show zaczyna się chyba rozkręcać…
Statler: Owszem, pewnie ktoś im powiedział, że trudniej trafić poruszający się cel!

Statler: To był naprawdę świetny show! Zmieniłbym tylko jedną rzecz…
Waldorf: Jaką?
Statler: Kanał!

Statler: Pojawił się i zniknął, czy kiedyś o nim zapomnimy?
Waldorf: O kim?
Statler: No wiesz, jak on się zwał…
  • Opis: o występującym na scenie.

Waldorf (zaspany): Obudź mnie, kiedy zacznie się przedstawienie…
Statler: Właściwie to już trwa od jakiegoś czasu.
Waldorf: To mnie obudź jak się skończy…

Waldorf: Właśnie kiedy wydaje się, że przedstawienie jest tragiczne, dzieje się coś wspaniałego.
Statler: Co?
Waldorf: Kończy się.

Statler: Wreszcie zobaczyliśmy tu jakiś dobry show.
Waldorf: Świetnie, czyli możemy przestać już tu przychodzić?

Statler: Zastanawiałeś się nad tym, czy istnieje życie po śmierci?
Waldorf: Za każdym razem, kiedy wychodzę z tego teatru.

O serialu[edytuj]

  • Nasza telewizja emitowała mnóstwo amerykańskich programów z serii Muppet show (…). Programy te cieszyły się dużym powodzeniem, głównie wśród widowni dziecięcej. Znakomicie wykonane lalki zwierząt, świetnie zróżnicowane i ucharakteryzowane, w połączeniu z szybko następującymi po sobie gagami oraz atrakcyjną i popularną gwiazdą telewizyjną tworzyły zabawną całość. Humor nie zawsze bywał najwyższego lotu, często nawet autorzy posługiwali się dowcipami na pograniczu trywialności, lecz w sumie dodawało to programom pewnego smaku, zwłaszcza że gwiazdy śpiewały popularne przeboje i prowadziły zabawne rozmowy ze zwierzętami.
    • Autor: Mirosław Winiarczyk, Na ekranach kin: Muppety jadą do Hollywood, „Razem. Ilustrowany Tygodnik Młodzieży” nr 13, (324), 27 marca 1983.

Zobacz też[edytuj]