Tallib
Tallib (właśc. Tomasz Słota; ur. 1986) – polski wokalista i autor tekstów, wykonawca muzyki z pogranicza reggae i dancehallu.
- Był taki okres w moim życiu, w którym sprawiałem kłopoty nie tylko rodzicom, nauczycielkom w szkole, ale przede wszystkim sobie. Nie było to też coś strasznego, ale musiałem ponieść konsekwencje swojego zachowania. Odnoszę wrażenie, że każde dziecko przechodzi taki czas. Każdy ma do tego prawo. Nie wiem, może to chęć zwrócenia na siebie uwagi, poczucia, że już jestem dorosły i wszystko mi wolno. Na szczęście znudziło mi się to dość szybko. Znam większych przypałowców, którzy wciąż zachowują się tak jakby byli w gimnazjum. Każdy przechodzi swój bunt, pytanie tylko, kiedy dorośnie.
- Mam kilka tatuaży na całym ciele. Każdy coś oznacza. Przedstawiają głównie historie, coś symbolizują lub działają na zasadzie abstrakcji. Uwielbiam ich złożoność oraz możliwość własnej interpretacji. Gdy na nie patrzę widzę coś więcej.
- Myślę, że my muzycy, wokaliści, ogólnie ludzie kultury, a także sportowcy, mają dużą moc. Są autorytetami. Uważam więc na to, o czym piszę piosenki, w jaki sposób się wysławiam i jak zachowuję prywatnie. Zmieniam przede wszystkim siebie, od tego zacząłem. I jeśli podchodzi do mnie młoda kobieta i mówi: TaLLib, pomogłeś mi swoją muzyką, to wiem, że wprowadzenie ustroju opartego na miłości jest możliwe. Chcę zaszczepić w młodych ludziach to, czego ewidentnie im brakuje w czasach, w których dominują agresja, wojna, seks i narkotyki.
- Nieczęsto godzę się ze swoim losem, czy z tym, co mnie dotyka. Mało tego, nie jestem obojętny na krzywdy i cierpienia innych. Złoszczę się wtedy i mocno przeżywam to, czego jestem świadkiem. Jednak czuję też, że jestem odpowiedzialny za swoje życie, więc bardzo staram się, aby wszelkie porażki przekuć w małe sukcesy. „Skromnie pokornie do celu idę...” Pokora uczy, a ja nie narzekam, tylko staram się wyciągać wnioski z popełnionych błędów i ciężko pracuję nad sobą, żeby było lepiej. Mimo iż życie nie raz dało mi w kość, kocham je i akceptuję.