Tadeusz Bradecki
Tadeusz Bradecki (1955–2022) – polski aktor, reżyser i pedagog, prof. nauk o sztukach pięknych.
- (…) aktor żyje tak naprawdę w teatrze. (…) w filmie zawsze jestem tylko narzędziem w gromadzie innych ludzi – scenarzysty, reżysera, operatora czy montażysty. Aktor filmowy efekt swojej pracy widzi dopiero na ekranie, podczas gdy w teatrze jest zupełnie inaczej – spektakl się nie zacznie, gdy aktora nie ma na scenie.
- Do Katowic nikt nie przyjeżdża oglądać przedstawień. Trochę to podcina skrzydła – jak gdybyśmy działali w pustce.
- Końcówka studiów i pierwsze lata po nich to był fantastyczny okres w moim zawodowym życiu. Z teatru pędziłem do telewizji, z telewizji na plan filmowy, a z planu znów do teatru, w którym rzeczywiście nagrałem się za wszystkie czasy. Mimo to natychmiast po skończeniu wydziału aktorskiego zdecydowałem się na studiowanie reżyserii. Ciągnęła mnie ta dziedzina teatralnej roboty, a i nie miałem złudzeń, co do moich warunków. Patrzyłem realistycznie. Nie jestem najwyższego wzrostu, głos mam taki sobie. Może idealnie nadawałem się do ról zahukanych inteligentów w kinie moralnego niepokoju, ale do jakich jeszcze? A co w teatrze? Poza tym, jak mówię, czułem, że w reżyserii spełnię się bardziej.
- Podejmując tę decyzję, miałem blade pojęcie o aktorstwie. Jeśli już, to interesowała mnie raczej poezja. Do szkoły teatralnej zdawałem za namową przyjaciół, chyba dla sprawdzenia siebie. Rodzice nic nie wiedzieli aż do ostatniego etapu egzaminów, jednocześnie zdawałem bowiem na wydział lekarski Śląskiej Akademii Medycznej. I dostałem się!
- Opis: o wyborze zawodu aktora.
- Źródło: „Dziennik Zachodni”, 10 sierpnia 2007
- (…) poruszenie odbiorcy jest celem teatru.
- Źródło: „Dziennik Polski”, 24 maja 2001
- Szanse polskiego teatru za granicą są, jak sądzę, mniej więcej takie same, jak szanse naszego kraju w świecie – ograniczone historią, zaszłościami.
- U Szekspira (…) nigdy nie ma postaci nieważnych. Każdy z aktorów ma tu co zagrać.