Szymon Askenazy
Szymon Askenazy
Szymon Askenazy (1866–1935) – polski historyk żydowskiego pochodzenia.
- Krzywdziciel miewa zazwyczaj dłuższą pamięć od pokrzywdzonego. Trudniej wybaczyć te krzywdy, które się wyrządziło, aniżeli te, których się doznało.
- Źródło: Uwagi z powodu listu Polaka do ministra rosyjskiego, Lwów 1905, s. 19.
O Szymonie Askenazym
[edytuj]- Askenazy nie szczędził ani serca, ani czasu tym, których zaakceptował jako uczestników swego seminarium. Zatroszczył się też o to, by najlepsze prace, które powstały pod jego kierunkiem, mogły ukazać się drukiem.
- Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 159.
- Książę Józef [Poniatowski] był dlań uosobieniem polskich cech narodowych, był człowiekiem, w którego charakterze przejawiły się najważniejsze cechy polskiej „psychiki zbiorowej”.
- Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 160.
- Żydowskie pochodzenie narażało Askenazego na różnego rodzaju szykany ze strony skrajnie nacjonalistycznych kół społeczeństwa polskiego. Mimo iż był on zwolennikiem asymilacji ludności żydowskiej, sam zaś czuł głęboko swe, jak powiadał, „duchowe obywatelstwo polskie”, nieraz musiał boleśnie odczuwać skutki zastarzałych uprzedzeń narodowościowych. Tak było, gdy w roku 1906 nie przyznano mu katedry historii Polski w wyniku akcji tych, którzy nie wyobrażali sobie, by mogła się ona dostać „w ręce Żyda”.
- Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 157.