Szkieletowa załoga

Szkieletowa załoga (ang. Skeleton Crew) – zbiór opowiadań Stephena Kinga.

Wstęp

• Jeśli skradnę wam w ciemności całusa, to nic wielkiego. Zrobię to, ponieważ was kocham.

• Lektura powieści pod wieloma względami przypomina długi satysfakcjonujący romans.(...) Z opowiadaniem sprawy mają się zupełnie inaczej; opowiadanie przypomina ukradkowy pocałunek w ciemności z nieznajomym. To oczywiście nie to samo co romans lub małżeństwo, ale pocałunki też są bardzo miłe, ich efemeryczność zaś sama w sobie stanowi nie lada atrakcję.

• Lepiej zaryzykować pocałunek i parę razy dostać po twarzy, niż w ogóle zrezygnować.

• Najbardziej zafascynowały mnie klawisze INSERT oraz DELETE, za których sprawą korektory niemal z dnia na dzień odeszły do lamusa.

• Nie robi się tego dla pieniędzy, tylko po to, żeby się dobrze poczuć. Człowiek, dla którego taki powód to za mało, jest nic niewart.
  • Opis: Stephen King o pisaniu opowiadań

• Przez jakieś pięć tygodni nie tyle miałem romans z tą książką, ile wydawało mi się, że jesteśmy małżeństwem.
  • Opis: Stephen King o powieści „Ptaki ciernistych krzewów”

Mgła

• Dzieci dostrzegają wszystko, na co padnie ich spojrzenie, słuchają wszystkiego, co dociera do ich uszu.

• Dzieci, w przeciwieństwie do dorosłych, nie walczą z szokiem, lecz poddają mu się – być może dlatego, że mniej więcej do trzynastego roku życia niemal bez przerwy są czymś zaszokowane.

• Groza pojawia się wtedy, kiedy perspektywa i percepcja ulegają rozszerzeniu.

• Istnieją przerażające, mroczne zjawiska – a także niewiarygodnie piękne – które po prostu nie mieszczą się w wąskich drzwiach ludzkiej percepcji.

• Ludzki umysł jest zupełnie nieobliczalny.

• Nikt nie jest bardzie ślepy od tych, co chcą przejrzeć na oczy.

• Potworności inkwizycji to nic w porównaniu z losem, jaki wyobraźnia każdego z nas potrafi zgotować naszym najbliższym.

• Stare drzewa przywodziły mi na myśl Tolkienowskie Enty; stare drzewa również zazwyczaj chcą cię skrzywdzić. Nieważne, czy brniesz po kolana w śniegu, jedziesz na biegówkach czy po prostu przechadzasz się po lesie. Stare drzewa chcą zrobić ci krzywdę i chyba nawet chętnie by cię zabiły, gdyby mogły.

• W chwili zagrożenia kobieta zmienia się w wiewiórkę.

• W naturze linie proste nie istnieją; wynalazł je dopiero człowiek.

Małpa

• Masz jakiś problem? Witaj na świecie.

• Wiatr może i gwiżdże, ale nigdy nie śpiewa.

Bunt Kaina

• Albo my pożeramy świat, albo świat pożera nas. Niezależnie od tego, kto kogo, wszystko jest w najlepszym porządku.

• Bóg wściekł się na Kaina, ponieważ Kainowi wydawało się, że Bóg jest wegetarianinem. Jego brat był lepiej zorientowany. Bóg stworzył świat na swój obraz i podobieństwo, więc jeśli ty nie jesz świata, świat je ciebie.
  Więc Kain zapytał brata: Czemuś mi nic nie powiedział?.
  A na to braciszek: Czemuś nie słuchał?.
  Wtedy Kain rzekł: Dobra, teraz posłucham.
  Po czym załatwił swojego braciszka i mówi: Hej, Boże. Chcesz mięska?! To masz częstuj się! Wolisz gulasz czy żeberka, a może abelburgery?A wtedy Bóg powiedział mu, żeby spadał.

Skrót pani Todd

• Jest jakaś siła w tym, że znasz najkrótszą drogę, nawet jeśli jedziesz dłuższą drogą, bo w domu czeka teściowa.

• Nie ma ostatecznej wygranej. Jest zero i wieczność, i śmiertelność, ale nie ma ostateczności.

• W głębi serca chyba każda kobieta pragnie być boginią... mężczyźni słyszą zniekształcone echo tych pragnień i stawiają kobietę na piedestale [...] ... ale mężczyzna nie wyczuwa tego, czego pragnie kobieta. Kobieta pragnie swobody, to wszystko. Przystanąć, kiedy zechce, albo iść dalej...

• Zniknięcie to nie śmierć, nie całkiem. To nie jak odrąbanie czegoś tasakiem; raczej jakby coś wyciekało ze zlewu tak powoli, że nawet nie zauważysz, kiedy zniknęło, dopiero dużo później.

Jaunting

• Sutek nie cudek, jak powiedziała kotka, gdy jej dzieci narzekały na temperaturę mleka.

Człowiek, który nie podawał ręki

• Człowiek nie powinien być samotny. Według mnie nawet najbardziej samowystarczalne osoby muszą odczuwać odcięcie od społeczeństwa jako najgorszy rodzaj tortur!

• Każdy, kto może chodzić pomiędzy ludźmi, nie jest całkiem samotny.

Świat plaży

• Jak nazwać plażę, która nie ma końca? To proste – pustynia.

Nona

• Ci anonimowi Oni w ciepłych samochodach uważają, że każdy człowiek na poboczu autostrady musi być gwałcicielem lub mordercą, a jeśli ten człowiek ma w dodatku długie włosy, można mu spokojnie dorzucić pedofilię i homoseksualizm.

• Jestem już na tyle dorosły, by wiedzieć, że miłość od pierwszego wejrzenia nie istnieje. Wymyślili ją tekściarze, bo dobrze się rymuje w piosenkach: wejrzenia – marzenia i tak dalej. W sam raz na szkolne potańcówki, dla par trzymających się za ręce.

Szkoła przetrwania

• Wiecie jak to jest: każdy głupek potrafi umrzeć, sztuką jest nauczyć się przeżyć.

Babcia

• W niemym, obojętnym towarzystwie śmiertelnych szczątków problemy związane z konkretną rzeczywistością stają się może nie mniej istotne, ale na pewno mniej palące.

Ballada o celnym strzale

• Im wyżej złapiesz węzeł, tym mocniej sznur szarpnie cię przy powieszeniu, ale szybki koniec też może być błogosławieństwem. W końcu kto pragnie się długo dusić?

• Nawet najnormalniejszy człowiek zaledwie wisi na śliskim sznurze normalności. Obwody normalności wbudowano w ludzkie zwierzę wyjątkowo niedbale.

• Racjonalna świadomość i irracjonalna podświadomość grają sobie fałszywy, choć stereofoniczny chórek.

• Szaleństwo jest jak elastyczny pocisk.

• Szaleństwo to przecież rodzaj umysłowego samobójstwa. Czy lekarze nie twierdzą dziś, że prawdziwa śmierć to śmierć mózgu? Szaleństwo jest jak elastyczny pocisk, który ugodził mózg.

• Widzieli poorane zmarszczkami policzki i brodę sterczącą w tej starej twarzy jak bukszpryt żaglowca. Ten żaglowiec (...) nazywa się starość. Nikt nie marzy o tym, by nim popłynąć, niemniej jednak wszystkie kajuty są zajęte. I hamaki pod pokładem także.

Cieśnina

• Lepiej zaorać spłachetek ziemi głęboko niż całe pole płytko.