Szablon:Główna/dzieło/37
Wygląd
Dżuma
Bakcyl dżumy nigdy nie umiera i nie znika (…) nadejdzie być może dzień, kiedy na nieszczęście ludzi i dla ich nauki dżuma obudzi swe szczury i pośle je, by umierały w szczęśliwym mieście. |
Całe nieszczęście ludzi płynie stąd, że nie mówią jasnym językiem. |
Dla Boga byłoby, być może, lepiej, gdyby w niego nie wierzono, lecz walczono wszelkimi siłami ze śmiercią, nie podnosząc nawet oczu ku milczącym niebiosom. |
Ja nie mam powołania ani na bohatera, ani na świętego. Chciałbym po prostu być człowiekiem. |
Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka. |
Ludzie są raczej dobrzy niż źli. |
Pewne jest jedynie, że należy zrobić wszystko, żeby nie być zadżumionym, i to tylko może nam dać nadzieję spokoju lub, w braku spokoju, nadzieję dobrej śmierci. |
W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę. |
Zawsze nadchodzi godzina w historii, kiedy ten, który ośmieli się powiedzieć, że dwa i dwa to cztery, jest karany śmiercią. |
Zobacz więcej cytatów z powieści Dżuma. |