Szablon:Główna/dzieło/21

Hobbit, czyli tam i z powrotem

Ciemne sprawy najlepiej załatwiać po ciemku.

Coś, przed czym w świecie nic nie uciecze, Co gnie żelazo, przegryza miecze, Pożera ptaki, zwierzęta, ziele, Najtwardszy kamień na mąkę miele, Królów nie szczędzi, rozwala mury, Poniża nawet najwyższe góry.

Nie można tego zobaczyć ani dotknąć palcami, Nie można wyczuć węchem ani usłyszeć uszami, Jest pod górami, jest pod gwiazdami, Pustej jaskini nie omija, Po nas zostanie, było przed nami, Życie gasi, a śmiech zabija.

Nie ma skrzydeł, a trzepocze, Nie ma ust, a mamrocze, Nie ma nóg, a pląsa, Nie ma zębów, a kąsa.

Oko, co tkwiło w niebieskiej twarzy, ucieszyło się ogromnie, Gdy zobaczyło w zielonej twarzy drugie oko. „Ono jest zupełnie podobne do mnie, Tylko że błyszczy nisko, a ja wysoko”.

Mogło być gorzej, ale mogło być i znacznie lepiej.

Przygody! To znaczy: nieprzyjemności, zburzony spokój, brak wygód. Przez takie rzeczy można się spóźnić na obiad.

Pudełko bez zawiasów, klucza ani wieka, A przecież skarb złocisty w środku skryty czeka.

Świat byłby weselszy, gdyby więcej jego mieszkańców tak jak ty ceniło dobre jadło, zabawę i śpiew wyżej niż górę złota.

Zobacz więcej cytatów z powieści Hobbit, czyli tam i z powrotem.