Sutta Nipata

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Sutta Nipata – zbiór sutr kanonu palijskiego tzw. „mniejszej kolekcji” (Khuddaka Nikaya). Cytaty za wyd. Curzon Press Ltd. 1985.

  • Ci, którzy rozkoszują się naukami głoszonymi przez Szlachetnych, są niezrównani w mowie, myśli i działaniu; są zrównoważeni w pokoju, uprzejmości i medytacji i uzyskują wiedzę i mądrość.
    • Źródło: 330
  • (…) człowiek, który jest łagodny i przytomny, bez ślepej wiary niczemu nie okazuje niechęci. (…) Ponieważ rozumie, jakimi rzeczy są, jest wolny od zależności i nie polega na niczym. Dla niego nie ma już lgnięcia do istnienia i nieistnienia.
    • Źródło: 853–856
  • Człowiek rodzi się z ostrzem w ustach. Jeśli jego mowa jest niezdrowa, pokaleczy się tym ostrzem.
    • Źródło: 657
  • Dla Tathagaty wszystkie aspekty i poziomy umysłu są jasne. Więc kiedy ktoś, kierując się w stronę wyzwolenia, osiąga swój cel, Tathagata wie, jaki poziom on osiąga.
    • Źródło: 1114
  • Jakiekolwiek by nie były żywe istoty: słabe lub silne, (…) małe lub duże (…), te, które się rodzą lub mają się narodzić; bez wyjątku, niech wszystkie istoty będą szczęśliwe!
    • Źródło: 146–147
  • Jakiekolwiek by nie istniały zachwycające, kuszące i przyjemne formy, dźwięki, smaki, zapachy, wrażenia dotykowe i myśli, wszystkie one są zgodnie nazwane przez ten świat, razem z jego bogami, jako szczęście. W twoim świecie te rzeczy są zwane przyjemnością, a ich brak jest zwany cierpieniem. Dla istot wyższych, gdy ciało i osobowość osiąga kres, zwane jest to błogością. Ale kontrastuje to całkiem ze sposobem, w jakim widzi je zwykły świat. To, co istotnie jest błogie, zwane jest cierpieniem przez zwykłych ludzi, a co w rzeczywistości jest cierpieniem, jest im znane jako przyjemność. Uważajcie na ten paradoks, bo nie jest łatwo go pojąć i ignoranci są w błędzie w tym względzie. Ciemność dla tych, którzy znajdą się w tym potrzasku, ciemne jak smoła jest to dla ślepców i przejrzyste jak kryształ dla tych o zdrowym umyśle, bo dla tych, którzy widzą, jest światłość.
    • Źródło: 759–763
  • Jeśli ktoś kontroluje powstający gniew, jak truciznę węża wyleczoną lekarstwem, przekracza ten i inny świat niczym wąż zrzucający zniszczoną skórę.
    • Źródło: 1
  • Jeżeli będziesz w pełni uważny, spojrzysz na ten świat i zobaczysz jego pustkę. Jeśli przestaniesz postrzegać siebie jako duszę, wtedy wkraczasz na drogę do nieśmiertelności. W ten sposób patrz na świat, a śmierć cię nie dosięgnie.
    • Źródło: 1119
  • Kiedy ktoś wzniesie się ponad, wtedy nie masz dla niego żadnej miary. (…) Nie można powiedzieć, że nie istnieje. Kiedy wszelakie sposoby bycia, wszystkie zjawiska zostały przekroczone, wtedy także wszelkie opisy zostały przekroczone.
    • Źródło: 1076
  • Kiedy osiąga się wewnętrzny spokój, nie można nigdzie znaleźć żadnej jaźni; gdzie, w takim razie, można by znaleźć nie-jaźń?
    • Źródło: 919
  • Mędrzec porzuca pojęcie jaźni lub ego i jest wolny od chwytania. Nie polega nawet na wiedzy; nie zajmuje stanowiska pośrodku sporu; nie ma żadnych dogmatów.
    • Źródło: 800
  • Niewiedza jest podstawą wszelkiego cierpienia.
    • Źródło: 729
  • Prawda jest zapewne jedna i ten, kto ją zna nie wdaje się w dysputy. (…) Nie istnieją różne prawdy na świecie z wyjątkiem tych wnioskowanych przez złudne percepcje. Przyjmując czystą sofistykę w swych poglądach, utrzymują dualizm – „to jest prawdziwe, a tamto jest nieprawdziwe.” (…) Wolny od wszystkich teorii mędrzec nie wdaje się w spory na tym świecie.
    • Źródło: 884–894
  • Słowa prawdy nie mogą umrzeć. (…) A słowa, które wypowiada Budda, słowa, które prowadzą do kresu cierpienia, są najcenniejsze ze wszystkich słów.
    • Źródło: 453–454
  • Smak Prawdy to słodycz nad słodycze. Życie w mądrości to najlepsze życie.
    • Źródło: 182
  • Spowici iluzją nie rozumieją doktryny nauczanej przez Buddę, nawet jeśli jest objaśniana.
    • Źródło: 276
  • Spójrz, jak wielu ludzi jest dręczonych bólem. Spójrz, jak nieostrożni są i jak bardzo cierpią z powodu ciała i form. Jeżeli nie chcesz wciąż na nowo się odradzać, musisz pozwolić odejść pojęciom ciała i formy.
    • Źródło: 1121
  • Świat istnieje z powodu przyczynowości, wszystkie rzeczy są tworzone przez przyczynowość i wszystkie istoty podlegają przyczynowości.
    • Źródło: 654
  • Tak jak matka, która chroni swe jedyne dziecko nawet kosztem własnego życia, rozwijajmy to bezgraniczne serce dla wszystkich istot. Niech nasze życzenia nieograniczonej miłości przenikną cały świat: powyżej, poniżej i na wskroś bez żadnych przeszkód, bez cienia nienawiści czy wrogości.
    • Źródło: 149–150
  • Ten jest opanowany, kto nie spekuluje.
    • Źródło: 861
  • Ten, który porówna swoje ciało do trupa i pomyśli, że swoje ciało jest identyczne z trupem pozbywa się przywiązania do ciała. Taki mądry mnich, który uwalnia się od pożądania i przywiązania, osiąga nieśmiertelny, spokojny stan Nirwany.
    • Źródło: 203–204
  • W radości medytacji, w pełni wiedzy i w potędze opanowania stajemy się zupełnie oświeconym schronieniem dla innych.
    • Źródło: 503
  • W zamierzchłych czasach istniały tylko trzy choroby: pożądanie, głód i zepsucie; ale z powodu zabijania zwierząt wzrosły one do dziewięćdziesięciu ośmiu.
    • Źródło: 311
  • Wsłuchaj się w szum wody płynącej przez szczeliny i skały. Tylko drobny strumień wiele hałasuje. Wielka woda płynie spokojnie. To co puste dudni, to co pełne jest ciche. Głupiec jest jak na wpół próżny garnek. Mądry człowiek przypomina pełne wody jezioro.
    • Źródło: 720–721
  • Wszystko jedno, czego się chwytamy (…). Dlatego, mnisi, dostrzegając, że nie powinno się chwytać czegokolwiek, będąc uważnymi, powinniście widzieć istoty, które są przykute do przywiązań jako istoty podległe śmierci.
    • Źródło: 1103–1104
  • Życie jest nieprzewidywalne i niepewne na tym świecie. Życie tutaj jest trudne, krótkie i naznaczone cierpieniem. (…) Istota żywa może umrzeć w każdej chwili. (…) Na równi młodzi, jak i starzy, czy są głupi, czy mądrzy, zostaną pochwyceni w potrzasku śmierci. Wszystkie istoty zmierzają do śmierci. (…) Więc śmierć i starość są powszechne. Dlatego mądrzy nie lamentują, widząc naturę świata. (…) Człowiek, który wyrwał cierń, który nie ma przywiązań, który osiągnął spokój umysłu, przekroczył wszelki smutek – taki – jest niewzruszony.
    • Źródło: 574–593