Stanisława Fleszarowa-Muskat

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Stanisława Fleszarowa-Muskat (1919–1989) – polska powieściopisarka, poetka, publicystka i dramaturg.

Czterech mężczyzn na brzegu lasu[edytuj]

(wyd. Glob, 1991)

  • Nie zawsze nadchodzi to, czego się spodziewamy. Ważne jest to, co jest teraz.
    • Źródło: s. 118
  • Wszystko na świecie domaga się działania człowieka, człowiek działający jest upokorzony przez rzeczy i czas, ale nie zawsze chce myśleć o tym.
    • Źródło: s. 147

Dwie ścieżki czasu[edytuj]

(Wyd. MON, 1973)

  • Czas omija miejsca, które wspominamy (…).
    • Źródło: s. 5
  • Lekkomyślność to wielka przyjemność. – Ba! Przedtem i w trakcie. Ale nigdy potem.

Milionerzy (1960)[edytuj]

(Wydawn. Morskie, 1977)

  • Jeśli w kobiecie kocha się najbardziej jej wady, muszą być naprawdę wiele warte.
    • Źródło: s. 14
  • Kobiety muszą trzymać ze sobą… nawet jeśli wypadnie im na pewien czas być przeciwniczkami.
    • Źródło: s. 198

Pozwólcie nam krzyczeć (1957)[edytuj]

(Wydawn. Morskie, 1991)

  • Cierpienie bardziej przywiązuje mężczyznę niż pospolita radość oddania.
    • Źródło: s. 249
  • Głód podczas wojny daje się łatwiej znieść niż podczas pokoju. Łatwiej znieść i łatwiej wytłumaczyć.
    • Źródło: s. 135
  • Mundur, który jest celem dla wroga, wśród swoich staje się barwą ochronną.
    • Źródło: s. 240
  • Nieproszony gość musi umieć przynajmniej wyjść w porę.
    • Źródło: s. 77
  • Pory roku są największymi rewolucjami świata. Jakże inni byliby ludzie, mając nadzieję na coroczne zakwitanie.
    • Źródło: s. 398
  • Zazdrość jest uczuciem najbardziej pobudzającym wyobraźnię.
    • Źródło: s. 249

Przerwa na życie[edytuj]

(Wydawn. Morskie, 1970)

  • Duma nie jest nigdy dobrym towarzyszem miłości. O ileż więcej szczęścia przysparzają pokorne kapitulacje.
    • Źródło: s. 211.
  • Głównym urokiem żon jest to, że z biegiem czasu zaczynają nam przypominać nasze matki.
    • Źródło: s. 249
  • Nie ma nic równie pocieszającego jak starzejący się smutek.
    • Źródło: s. 28
  • Obojętność jest dobrym stróżem cierpienia.
    • Źródło: s. 293
  • W pytaniach, na które nie ma odpowiedzi, kryje się zawsze jakaś nadzieja.
    • Źródło: s. 274

Inne[edytuj]

  • A czy w miłości potrzebna jest obecność? Obecność nawet jej przeszkadza.
  • Człowiek musi mieć w życiu przynajmniej kogoś jednego, u kogo ma rację.
  • Człowiek składa się ze wszystkich chwil swego życia, ze wszystkich uczuć, z pamięci o wszystkich ludziach.
    • Źródło: Pod jednym dachem, pod jednym niebem (1988)
  • Dlaczegóż to świat nie był jedną wielką firmą, w której nie trunki, nie wina i piwa, ale dobrze pielęgnowani byliby ludzie?
  • Fizycy mają wciąż coś niecoś do zrobienia na ziemi, nie muszą od razu wysadzać jej w powietrze.
  • Jesteśmy uwiązani do swoich tragicznych dziejów, tak jak pies do swej przeciekającej budy: żyć w niej trudno, a porzucić nie sposób.
  • Każdy żołnierz szkolony jest w okrutnym przeświadczeniu, że to się kiedyś przyda.
  • Kobiety dzielą się na takie, przez które się ma same zmartwienia, i na takie, które nas przed tymi zmartwieniami bronią.
    • Źródło: Złoto nie złoto
  • Ludzie dzielą się na pirotechników i saperów. Jedni podkładają wciąż bomby pod własne lub cudze życie, pod każdy dzień, pod każdą chwilę – drudzy starają się te bomby rozbrajać.
  • Nawet drzewa nie lubią, kiedy się nimi potrząsa. Zawsze coś wtedy z nich spada.
  • Nic na świecie nie wymaga takiej obrony jak prawda. Nic w ciągu wieków nie doznało tylu gwałtów. I nic nie dzieliło tak ludzi jak ten gwałt.
  • Nieszczęście jest bezludną wyspą, na którą nagle los wyrzuca człowieka.
    • Źródło: Kochankowie róży wiatrów (1961)
  • Odwaga jest właściwie najpiękniejszym rodzajem szaleństwa.
  • Podwójnie ubogi jest ten, kto gromadzi fałszywe skarby.
  • Rządy i kapitały potrafią się wzajemnie zwalczać – policje są zawsze w zgodzie.
  • Sprawiedliwość nie jest najwyższej próby, jeśli wymierza ją własne cierpienie.
  • Szczęście jest jak wstawiona szczęka! Pasuje tylko do jednego człowieka. Drugiemu na nic.
  • Świat byłby pozbawiony miłości, gdyby się kochało tylko z dobroci.
  • To ma być miasto? – rozmyślała po drodze. Tylko Polakom, długo pozbawionym państwowej inicjatywy, mogło się wydawać, że jak się coś uchwali, to od razu będzie to tym, czym być powinno. A miasta potrzebują wieków, wszystko, co na początku nowe, musi się w nich zestarzeć, wrosnąć w ziemię i w pamięć ludzką. Co to za miasto, które nie ma przeszłości? Trzeba być bardzo silnym, żeby wierzyć tylko w przyszłość. Czy ona aby naprawdę jest w tym „mieście”, wciśniętym jak palec między drzwi, potężne drzwi, pchane przez rozpierających się barbarzyńców?
  • Trzeba tylko umieć powiedzieć sobie, że wielu rzeczy nie musi się mieć. I niech to nie będzie wyrzeczenie ani rezygnacja, tylko akt woli, uwalniający nas od hegemonii przedmiotów, którymi obarczyła nas cywilizacja.
  • Tylko prawo jest ściśle określone. Bezprawie nie ma granic i nikt go jeszcze nie skodyfikował.
  • Wszelkiego rodzaju fascynacja jest pokrowcem duszy.