Stanisław Ryłko

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Arcybiskup Stanisław Ryłko podczas mszy św. w Ludźmierzu (2007)

Stanisław Ryłko (ur. 1945) – polski duchowny katolicki, kardynał, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich.

  • Być misjonarzem, świadkiem wiary stanowi integralną część naszej chrześcijańskiej tożsamości. Cały Kościół jest misyjny ze swojej natury. A w naszych czasach misja ewangelizacyjna Kościoła napotyka wiele niełatwych wyzwań na polu religijnym, społecznym, kulturalnym, ekonomicznym i politycznym.
  • Dzisiaj zbyt dużo uwagi poświęca się tzw. „prorokom nieszczęść”, jak ich mawiał Paweł VI. Mnożą się analizy i diagnozy sytuacji wiary w dzisiejszym społeczeństwie tchnące wielkim pesymizmem czy wręcz jakimś katastrofizmem. Nie neguję istnienia problemów, a uważam, iż nie możemy być ślepi na dobro jakie dzieje się w Kościele i w świecie. Duch Święty wcale nie przestał działać w naszych czasach! Ruchy kościelne pokazują, że pomimo postępującego procesu sekularyzacji, w życiu wielu świeckich dokonał się dzisiaj wielki „skok jakościowy”, gdy idzie o przeżywanie wiary, radykalizm wyborów ewangelicznych, czy też zaangażowanie w misję ewangelizacyjną Kościoła. Nie brak wśród świeckich objawów autentycznej dojrzałości chrześcijańskiej i świadectw prawdziwej świętości. Rośnie też nowe pokolenie młodzieży, nazywane często „pokoleniem Jana Pawła II”, którego nie zadowala konsumpcyjny styl życia narzucony przez współczesną kulturę, które szuka głębszego sensu swej egzystencji i znajduje go w Chrystusie, w Ewangelii, w Kościele. Tym dwom ważnym znakom nadziei staramy się służyć w Papieskiej Radzie ds. Świeckich i dawać o nich świadectwo.
  • Począwszy od czasów kleryckich, w Seminarium Duchownym w Krakowie, całe moje życie kapłańskie związane jest z osobą kard. Wojtyły a później Ojca Świętego Jana Pawła II. Uważam to za wielki dar Opatrzności, za który stale Bogu dziękuję i ciągle z niepokojem zadaję sobie pytanie, na ile potrafiłem go w swoim kapłańskim i biskupim życiu wykorzystać… Nie tylko udzielił mi On wszystkich święceń, łącznie z pełnią kapłaństwa w biskupstwie, ale był przede wszystkim niedościgłym wzorem Kapłana i Pasterza rozmiłowanego w Chrystusie i w Kościele. Sobór Watykański II mówi o „ojcostwie sakramentalnym” biskupa wobec swoich kapłanów: w tym sensie w osobie Jana Pawła II widziałem zawsze prawdziwego Ojca. A trzyletni okres pracy w Watykańskim Sekretariacie Stanu, kiedy bezpośrednio współpracowałem z Janem Pawłem II, uważam za najważniejszy w moim kapłańskim życiu…
  • ŚDM to czas wielkiego zasiewu ewangelicznego, gdzie młodzi są nie tylko rolą uprawną, która przyjmuje ziarno Słowa Bożego, ale także tymi, którzy sieją, czyli aktywnymi podmiotami ewangelizacji wśród swoich rówieśników.
  • Trzeba strzec rodziny, bronić jej wobec tak licznych dzisiaj zagrożeń. Szczególnie trzeba dbać o ustanowienie mądrych praw, które szanują naturę małżeństwa i rodziny, które tych instytucji podstawowych dla egzystencji człowieka nie niszczą lecz wspomagają. Niestety wiemy, że często bywa inaczej. Nie możemy w tej dziedzinie milczeć i pozostawać obojętni.
  • W nowej ewangelizacji Afryki świeccy mają do odegrania niezwykle ważną i niezastąpioną rolę: wystarczy wspomnieć o misji licznych świeckich katechistów, którzy są wielkim oparciem dla wspólnot chrześcijańskich na tym kontynencie. Pilnym zadaniem świeckich jest podjąć własną część odpowiedzialności za życie i misję wspólnot parafialnych i diecezjalnych. Wiemy jednak, iż głównym zadaniem świeckich katolików – dzięki świeckiemu charakterowi ich powołania – jest nieść Ewangelię w świat, w dziedzinę ekonomii, kultury, życia publicznego i polityki. Nie mogą więc zamykać się w wąskim kręgu problemów wyłącznie wewnątrzkościelnych.
  • Współczesny świat przeżywa dzisiaj głęboki kryzys. Szerzący się relatywizm rodzi pustkę w dziedzinie wartości, sensu, prawdy. Brak trwałych i pewnych punktów odniesienia – wszystko jest płynne. W konsekwencji rośnie liczba ludzi wykorzenionych, ludzi, którzy zagubili gdzieś po drodze fundamenty własnej egzystencji. Obecny Ś[wiatowy] D[zień] M[łodzieży] chce być mocnym i jasnym przesłaniem skierowanym do młodych: fundament niezbędny do budowania domu własnego życia istnieje, a jest nim żywa osoba Jezusa Chrystusa! Tylko w Nim może człowiek znaleźć odpowiedź na najgłębsze pytania, niepokoje i pragnienia swego serca. Każdy ŚDM to moment ponownego wyboru Chrystusa jako Przyjaciela i Przewodnika. Benedykt XVI zapewnia młodych: nie ma nic ważniejszego i nic piękniejszego jak spotkać w życiu Chrystusa i z nim się zaprzyjaźnić! A kto przyjmie Chrystusa nie traci nic, a zyskuje wszystko.
  • Z Papieżem Benedyktem XVI czuję się głęboko związany i żywię wobec niego głęboką wdzięczność. Od wielu lat fascynuje mnie jego niezwykle bogata osobowość jako teologa i równocześnie człowieka o wielkiej wrażliwości na problemy współczesnego świata. Jest wielkim teologiem i równocześnie, jak mało kto, rozumie problemy współczesnego człowieka. Uderza również jego głęboka humanitas, prostota i bezpośredniość w kontaktach osobistych. Rozmowy z nim, w czasie prywatnych audiencji, na długo pozostaną mi w pamięci.