Tłumaczenie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
+1
Alessia (dyskusja | edycje)
+2, formatowanie automatyczne
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Rosetta Stone.jpg|mały|<center>Dwujęzyczny tekst ''Kamień z Rosetty'',<br />którego odkrycie przyczyniło się<br/ >do odcyfrowania hieroglifów</center>]]
[[Plik:Rosetta Stone.jpg|mały|<center>Dwujęzyczny tekst ''Kamień z Rosetty'',<br />którego odkrycie przyczyniło się<br/ >do odcyfrowania hieroglifów</center>]]
'''[[w:Tłumaczenie (przekład)|Tłumaczenie, przekład]]''' – wyrażenie w języku docelowym treści tekstu (w tym również wypowiedzi ustnej) wyprodukowanego w języku źródłowym.
'''[[w:Tłumaczenie (przekład)|Tłumaczenie, przekład]]''' – wyrażenie w języku docelowym treści tekstu (w tym również wypowiedzi ustnej) wyprodukowanego w języku źródłowym.
* Ja bowiem nie tylko wyznaję, lecz wprost i otwarcie oświadczam, że w tłumaczeniu pism greckich – wyjąwszy Pismo Św., gdzie i porządek słów jest tajemnicą – wyrażam nie słowo za słowem, lecz myśl za myślą.
** Autor: [[Hieronim ze Strydonu]]
** Źródło: Maria Cytowska, Teresa Michałowska, ''Źródła wiedzy teoretycznoliterackiej w dawnej Polsce. Średniowiecze, renesans, barok'', Wydawn. Nauk. PWN, 1999, s. 83.

* Nie ma czegoś takiego, jak proza nieprzekładalna. Są tylko źli tłumacze.
* Nie ma czegoś takiego, jak proza nieprzekładalna. Są tylko źli tłumacze.
** Autor: [[Andrzej Sapkowski]]
** Autor: [[Andrzej Sapkowski]]
** Źródło: [http://sapkowski.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=459 wywiad Wojciecha Orlińskiego z Andrzejem Sapkowskim, „Gazeta Wyborcza”]
** Źródło: [http://sapkowski.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=459 wywiad Wojciecha Orlińskiego z Andrzejem Sapkowskim, „Gazeta Wyborcza”, sapkowski.pl]

* Niełatwo jest cudze pisma przekładać tak, by miejsca, które w obcym języku dobrze wyrażono, zachowały tę samą ozdobność w tłumaczeniu, ponieważ każdy język ma różne właściwości swoich wyrazów.
** Autor: [[Hieronim ze Strydonu]]
** Źródło: [[Edward Balcerzan]], Jan Bokiewicz, ''Pisarze polscy o sztuce przekładu. 1440–1974'', Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1977, s. 31.


* No tak. Same rymy męskie. Maria ćwiczyła już dla własnej przyjemności tłumaczenia z angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego, przy czym dokonała odkrycia: z rymami męskimi, czyli jednosylabowymi, wcale w języku polskim nie jest tak źle – pod jednym warunkiem: że pisze się coś śmiesznego. Jeśli chcemy być poważni, natychmiast zaczynają się schody.<br />Niektórzy tłumacze nie zwracali uwagi na takie drobiazgi i zmieniali akcenty w wierszach na polskie, ale przecież nie można zmienić akcentów w piosence, bo onaż się nie da zaśpiewać!
* No tak. Same rymy męskie. Maria ćwiczyła już dla własnej przyjemności tłumaczenia z angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego, przy czym dokonała odkrycia: z rymami męskimi, czyli jednosylabowymi, wcale w języku polskim nie jest tak źle – pod jednym warunkiem: że pisze się coś śmiesznego. Jeśli chcemy być poważni, natychmiast zaczynają się schody.<br />Niektórzy tłumacze nie zwracali uwagi na takie drobiazgi i zmieniali akcenty w wierszach na polskie, ale przecież nie można zmienić akcentów w piosence, bo onaż się nie da zaśpiewać!
Linia 9: Linia 17:


* Przekład jest najintymniejszym aktem czytania.
* Przekład jest najintymniejszym aktem czytania.
** Autor: [[Gayatri Chakravorty Spivak]], ''Polityka przekładu'' w: ''Współczesne teorie przekładu. Antologia'', red. P. Bukowski, M. Heydel, wyd. Znak, Kraków 2009, s. 406.
** Autor: [[Gayatri Chakravorty Spivak]], ''Polityka przekładu'' w: ''Współczesne teorie przekładu. Antologia'', red.P. Bukowski, M. Heydel, wyd. Znak, Kraków 2009, s. 406.


* Przekład jest więc tylko momentem tekstu pozostającego w ciągłym ruchu. Przekład jest obrazem, choć nigdy nie skończonym. Nie byłby w stanie tekstu unieruchomić.
* Przekład jest więc tylko momentem tekstu pozostającego w ciągłym ruchu. Przekład jest obrazem, choć nigdy nie skończonym. Nie byłby w stanie tekstu unieruchomić.
Linia 20: Linia 28:
* (...) przywilejem tłumaczenia jest możliwość ponawiania go na przestrzeni stuleci, aby tworzyć książki wedle aktualnej mody.
* (...) przywilejem tłumaczenia jest możliwość ponawiania go na przestrzeni stuleci, aby tworzyć książki wedle aktualnej mody.
** Autor: [[Charles Sorel]], ''Bibliothéque française'', Paryż 1664, s. 216.
** Autor: [[Charles Sorel]], ''Bibliothéque française'', Paryż 1664, s. 216.
** Źródło: „Przekładaniec”, numer 22–23, Wydawnictwo UJ, 2010, s. 37.
** Źródło: „Przekładaniec”, nr 22–23, Wydawnictwo UJ, 2010, s. 37.


* Sztukę translatorską mam za Sztukę przez duże S.
* Sztukę translatorską mam za Sztukę przez duże S.

Wersja z 18:38, 20 sty 2013

Dwujęzyczny tekst Kamień z Rosetty,
którego odkrycie przyczyniło się
do odcyfrowania hieroglifów

Tłumaczenie, przekład – wyrażenie w języku docelowym treści tekstu (w tym również wypowiedzi ustnej) wyprodukowanego w języku źródłowym.

  • Ja bowiem nie tylko wyznaję, lecz wprost i otwarcie oświadczam, że w tłumaczeniu pism greckich – wyjąwszy Pismo Św., gdzie i porządek słów jest tajemnicą – wyrażam nie słowo za słowem, lecz myśl za myślą.
    • Autor: Hieronim ze Strydonu
    • Źródło: Maria Cytowska, Teresa Michałowska, Źródła wiedzy teoretycznoliterackiej w dawnej Polsce. Średniowiecze, renesans, barok, Wydawn. Nauk. PWN, 1999, s. 83.
  • Niełatwo jest cudze pisma przekładać tak, by miejsca, które w obcym języku dobrze wyrażono, zachowały tę samą ozdobność w tłumaczeniu, ponieważ każdy język ma różne właściwości swoich wyrazów.
  • No tak. Same rymy męskie. Maria ćwiczyła już dla własnej przyjemności tłumaczenia z angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego, przy czym dokonała odkrycia: z rymami męskimi, czyli jednosylabowymi, wcale w języku polskim nie jest tak źle – pod jednym warunkiem: że pisze się coś śmiesznego. Jeśli chcemy być poważni, natychmiast zaczynają się schody.
    Niektórzy tłumacze nie zwracali uwagi na takie drobiazgi i zmieniali akcenty w wierszach na polskie, ale przecież nie można zmienić akcentów w piosence, bo onaż się nie da zaśpiewać!
  • Przekład jest najintymniejszym aktem czytania.
    • Autor: Gayatri Chakravorty Spivak, Polityka przekładu w: Współczesne teorie przekładu. Antologia, red.P. Bukowski, M. Heydel, wyd. Znak, Kraków 2009, s. 406.
  • Przekład jest więc tylko momentem tekstu pozostającego w ciągłym ruchu. Przekład jest obrazem, choć nigdy nie skończonym. Nie byłby w stanie tekstu unieruchomić.
    • Autor: Henri Meschonnic, Poétique du traduire, Verdier, Paryż 1999.
    • Źródło: „Przekładaniec”, numer 22–23, Wydawnictwo UJ, 2010, s. 36.
  • (...) przywilejem tłumaczenia jest możliwość ponawiania go na przestrzeni stuleci, aby tworzyć książki wedle aktualnej mody.
    • Autor: Charles Sorel, Bibliothéque française, Paryż 1664, s. 216.
    • Źródło: „Przekładaniec”, nr 22–23, Wydawnictwo UJ, 2010, s. 37.
  • Tłumaczenia są jak kobiety – wierne nie są piękne piękne nie są wierne.
    • Translations are like women – they could be either faithful or beautiful. (ang.)
    • Opis: powiedzenie angielskie
    • Źródło: Paul St. Pierre, Prafulla C. Kar, In Translation. Reflections, Refractions, Transformations, John Benjamins Publishing, 2007, s. 60.

Zobacz też: