Lukrecja Borgia: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
--- (encyklopedyczne) |
Replacing Lucrezia_Borgia.jpg with File:Veneto_-_Portrait_of_an_Unidentified_Young_Lady_-_National_Gallery.jpg (by CommonsDelinker because: File renamed: It is not Lucrezia Borgia, the identity of the model is |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik: |
[[Plik:Veneto - Portrait of an Unidentified Young Lady - National Gallery.jpg|mały|<center>Lukrecja Borgia</center>]] |
||
'''[[w:Lukrecja Borgia|Lukrecja Borgia]]''' (1480–1519) – księżna Ferrary, córka papieża [[Aleksander VI|Aleksandra VI]]. |
'''[[w:Lukrecja Borgia|Lukrecja Borgia]]''' (1480–1519) – księżna Ferrary, córka papieża [[Aleksander VI|Aleksandra VI]]. |
||
* Ludziom naszej rangi dozwolone jest wiele takich rzeczy, jakie innym nie są dozwolone, my bowiem nie podlegamy niczyim osądom. |
* Ludziom naszej rangi dozwolone jest wiele takich rzeczy, jakie innym nie są dozwolone, my bowiem nie podlegamy niczyim osądom. |
||
Aktualna wersja na dzień 16:39, 7 mar 2021
Lukrecja Borgia (1480–1519) – księżna Ferrary, córka papieża Aleksandra VI.
- Ludziom naszej rangi dozwolone jest wiele takich rzeczy, jakie innym nie są dozwolone, my bowiem nie podlegamy niczyim osądom.
- Źródło: Maria Bellonci, Lukrecja Borgia, tłum. Barbara Sieroszewska, PIW, Warszawa 1988, s. 284.
O Lukrecji Borgii[edytuj]
- Lukrecja miała niczym niepohamowaną wyobraźnię, była bezbożna z natury, ambitna i podstępna… Została obdarzona obliczem Madonny Rafaela i sercem Mesaliny.
- Autor: Aleksander Dumas starszy, Crimes célèbres, 1843.
- Tutaj w grobowcu leży Lukrecja imienia, w rzeczywistości Taida:
Aleksandra córka, nałożnica, synowa.- Hic jacet in tumulo nomine, sed re Tais:
Alexandrii filia, sponsa, nurus. (łac.) - Autor: Jacopo Sannazaro, włoski poeta
- Opis: epitafium nawiązujące do pojawiających się oskarżeń, m.in. Giovanniego Sforzy (pierwszego męża Lukrecji), który zarzucał żonie kazirodcze stosunki z ojcem (papieżem Aleksandrem VI) i bratem (księciem Juanem Borgią).
- Źródło: Maria Bellonci, Lukrecja Borgia, tłum. Barbara Sieroszewska, PIW, Warszawa 1988.
- Hic jacet in tumulo nomine, sed re Tais: