François Rabelais: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot dodał li:François Rabelais |
|||
Linia 49: | Linia 49: | ||
[[be:Франсуа Рабле]] |
[[be:Франсуа Рабле]] |
||
⚫ | |||
[[bg:Франсоа Рабле]] |
[[bg:Франсоа Рабле]] |
||
⚫ | |||
[[cs:François Rabelais]] |
[[cs:François Rabelais]] |
||
[[de:François Rabelais]] |
[[de:François Rabelais]] |
||
Linia 59: | Linia 59: | ||
[[ka:ფრანსუა რაბლე]] |
[[ka:ფრანსუა რაბლე]] |
||
[[ku:François Rabelais]] |
[[ku:François Rabelais]] |
||
[[li:François Rabelais]] |
|||
[[hu:François Rabelais]] |
[[hu:François Rabelais]] |
||
[[ja:フランソワ・ラブレー]] |
[[ja:フランソワ・ラブレー]] |
Wersja z 19:38, 16 kwi 2012
François Rabelais (1493/1494–1553) – francuski pisarz, humanista i lekarz.
Gargantua i Pantagruel
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Gargantua i Pantagruel.
- Apetyt przychodzi w miarę jedzenia.
- Nigdy nie stosuję się do godzin; godziny są zrobione dla człowieka, a nie człowiek dla godzin.
- Les heures sont faictez pour l'homme, & non l'homme pour les heures. (fr.)
- Zawsze bowiem dążymy do rzeczy zabronionych i pragniemy tego, czego nam odmówiono.
Inne
- Czas jest ojcem prawdy.
- Jedynym lekarstwem przeciw niepohamowanemu gadulstwu żony jest głuchota męża.
- Kiedy piję – myślę. Kiedy myślę – piję.
- Lepiej śmiechem jest pisać niż łzami,
Śmiech to szczere królestwo człowieka.- Źródło: Jerzy Adamski, Historia literatury francuskiej. Zarys, Wrocław 1989, s. 53.
- Ludek buntowniczego Paryża jest głupawy z przyrodzenia.
- Źródło: S. Grzybowski, Henryk Walezy, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1985, s. 11.
- Natura nie znosi próżni.
- Nie posiadam nic cennego. Zostawiam wiele długów. Resztę zapisuję biednym.
- Opis: słowa przypisywane Rabelaisowi jako jego ostatnia wola.
- Źródło: cyt. za: Aidan Reynolds, William E. Charlton, Arthur Machen: A Short Account of His Life and Work, 1964r., s. 186
- Obecnie wszystkie nauki ożyły i wróciły do czci, języki zmartwychwstały: grecki, bez którego wstydem jest, aby ktoś mógł się mienić uczonym, hebrajski, chaldejski, łaciński. Kwitnie sztuka drukarska, tak wyborna, tak udoskonalona, którą wynaleziono swego czasu z natchnienia bożego, tak jak broń palną z podszeptu szatana. Świat jest pełen ludzi uczonych, najwspanialszych księgarni, najświatlejszych nauczycieli i sądzę, że ani za czasów Platona, ani Cycerona nie było takich ułatwień w nauce jak obecnie.
- Źródło: O nauce i uczonych
- Udaję się w poszukiwaniu wielkiego być może. Spuście kurtynę, farsa skończona.
- Je m'en vais chercher un grand peut-être; tirez le rideau, la farce est jouée. (fr.)
- Opis: ostatnie słowa pisarza na łożu śmierci.
- Wszystko przychodzi na czas temu, który potrafi czekać.
O François Rabelais
- Rabelais nie miał pojęcia o tym, czy jest „historyczny” czy „ponad-historyczny”. Nie zamierzał uprawiać „pisarstwa absolutnego” ani hołdować „czystej sztuce”, ani też – na odwrót – wypowiadać swojej epoki, w ogóle nic nie zamierzał, ponieważ pisał, jak dziecko załatwia się pod krzakiem, aby sobie ulżyć.
- Autor: Witold Gombrowicz, Dzienniki