Spartakus
Spartakus (zm. 71 p.n.e.) – niewolnik, gladiator rzymski, z pochodzenia prawdopodobnie Trak. Przywódca największego i najgroźniejszego w historii Rzymu powstania niewolników.
- Jeśli zwyciężymy, znajdę wiele takich u Rzymian; jeśli przegramy, nie chcę uciekać.
- Opis: zabijając mieczem swego konia przed daniem sygnału do decydującej bitwy nad rzeką Silarus.
- Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 407.
O Spartakusie[edytuj]
- Cóż wie starożytność o nas? Zna przebiegłego niewolnika z Terencjusza i Plauta, zna trybunów ludowych Grakchów i imię jednego tylko niewolnika – Spartakusa. Oni robili historię i byle zbrodniarza – Scypiona, byle adwokata – Cycera czy Demostenesa, pamiętamy doskonale.
- Autor: Tadeusz Borowski, U nas w Auschwitzu w: tenże, Wybór opowiadań, Wydawnictwo Sara, ISBN 8372970246, s. 97–99.
- Spartakus istniał naprawdę, ale jeśli chcesz się o nim czegoś dowiedzieć z książek historycznych, znajdziesz tylko krótkie wzmianki. Rzymianie się wstydzili; ten człowiek omal ich nie zniszczył. Chcieli o nim zapomnieć. Zaintrygowała mnie historia Spartakusa, niewolnika, który marzył o zniesieniu niewolnictwa, kierując swe zbrojne oddziały na Rzym.
- Autor: Kirk Douglas, Syn śmieciarza, tłum. Maria Zborowska, Państwowe Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1991, ISBN 8320713609, s. 202.