Rodzina Poszepszyńskich

Rodzina Poszepszyńskich – humorystyczne słuchowisko radiowe napisane przez Macieja Zembatego i Jacka Janczarskiego.

Wypowiedzi postaci

Dziadek Jacek Maria Poszepszyński

• A może nawet uda mi się zdenerwować cię do tego stopnia, że podniesiesz na mnie rękę i zmasakrujesz mnie, jak leżącą tu na podłodze bez przytomności twoją żonę a moją córkę.

• Co wy o mnie wiecie, mieszczuchy? Siedzicie w domu i głupiejecie, tumaniejecie, kretyniejecie!

• Gdybym był w tej chwili tak pijany, jak niedługo będę, to bym ci, Grzesiu, wszystkie zęby powybijał.

• I w tym wypadku przypomina pani Bożena kaprala Jedziniaka. Jest nawet fizyczne podobieństwo. Może tylko wąsy ma krótsze pańska małżonka.

• Jesteście załgani, moi drodzy. Bardzo was nie lubię.

• Każdy kij ma co najmniej dwa końce.

• Mogę panią prosić, pani Ingo? (…) Nie to nie, przyjdzie koza do woza.

• Nie mogę przecież bez spodni skakać z dziesiątego piętra na spadochronie.

• Niebrzydka! Lubię jednookie blondynki.

• Niech pan idzie do Zamościa. Będzie pan pierwszym człowiekiem, który samotnie na piechotę dojdzie do Zamościa.

• Ostatnim prezentem jaki dostałem było krzesło elektryczne, które kilka lat temu zbudował dla mnie Maurycy.

• Strach jest uczuciem, które znam słabo.

• Surowy ziemniak z dżemem to znany przysmak w Mandżurii.

• Trzask-prask i po wszystkim.

• Urżnę się dzisiaj, raz kozie śmierć, jak świnia… stoczę się, panie, na dno, narozrabiam i znowu trzeba będzie wzywać milicję. A potem izba wytrzeźwień, kolegium, poważne koszty, a być może nawet odbiorą mi rentę.

Maurycy Poszepszyński

• Dziadek jest w gaciach!

• No, dziadku, hopla na parapet!

• Pan Szczeżuja wygląda jeszcze śmieszniej, niż się nazywa.

Grzegorz Poszepszyński

• Bardzo proszę, niech papa włoży natychmiast to oko na miejsce! Ja nienawidzę tych demonstracji, mnie się niedobrze robi od tego.

• Co to za książka, papo? Czyżby to był Lord Jim Stefana Wyspiańskiego?

• Czy wy, na Boga, do diabła, nie rozumicie, że bez pracy nie ma kołaczy?

• Fauna zawsze się rusza. Chyba że zdechnie, to wtedy śmierdzi.

• Ja tyle razy prosiłem ojca, żeby nie nazywał mnie ojciec bałwanem przy dziecku.

• Marylko, nie krzycz do ciężkiej cholery! Trzeba cierpieć, żeby być piękną!

• Myślę, że nie ma co dzielić skóry na niedźwiedziu, gdy płoną lasy.

• Nie czas żałować róż, gdy płoną włosy.

• Nie jestem pijany, tylko najedzony. Najedzony!

• Nie pamiętasz? Miesiąc temu zrobiliśmy ci operację plastyczną całej twarzy, Marylko.

• Pomogę mu, choćbym miał go zadusić, w zasadzie, gołymi rękami!

• Przy pomocy akupunktury nawet chirurg amator może pozwolić sobie na wszystko.

• W nawiązaniu do wystąpienia Pana Włodka chciałbym, w zasadzie, oświadczyć, że będę kierował toaletą mądrze i sprawiedliwie.

• Wygląda to niezbyt apetyczne, wręcz obrzydliwie.

• Wyobraźcie sobie, napisałem donos na mojego serdecznego kolegę i wysłałem go na ręce naszego bezpośredniego przełożonego. Robię tak zawsze (…) Nieoczekiwanie mój bezpośredni przełożony został zwolniony na własną prośbę, a na jego miejsce awansował mój serdeczny kolega. Mój donos na niego wpłynął więc na jego ręce i sami rozumiecie, że minął się z celem.

Maryla Poszepszyńska

• Co mu się stało? Przecież najprawdopodobniej już od roku nikt z nas nie próbował truć ojca.

• Dziwię się papie, ojcze. I odwrotnie, dziwię się ojcu, papo.

• Grzesiu, jeżeli możesz, to nie przyzwyczajaj się do mnie. Przyzwyczajenie jest grobem miłości.

• Maurycy, czy zawsze po skoczkach spadochronowych robi się taka dziura jak po naszym dziadku?

• Nie zależy nam na tym, aby ojciec nas lubił. Ostatecznie nie ma to najprawdopodobniej najmniejszego znaczenia.

Kapral Jedziniak

• Będą z was ludzie Poszepszyński, chociaż na razie jesteście zakałą oddziału. Obierzcie ten kopiec kartofli Poszepszyński, i zgłoście się do karnego raportu.

• Gdyby wszystkie mandżurskie krowy były po naszej stronie, ta wojna dawno byłaby wygrana!

• Wy mi tu Poszepszyński nie parafarafrazujcie słów poety. Lepiej sobie guzik zapnijcie, jak ze mną rozmawiacie!
  • Opis: w jednej z wojennych anegdot dziadka Jacka.

Inne postaci

• Co dom poprawczy, to dom poprawczy.
  • Postać: Grzegorz Poszepszyński
  • Opis: o Sylwii.

• Ugryzł mnie w szyję! To wampir! Pan dziadek Jacek urżnął się i rozrabia!
  • Postać: pani Inga
  • Opis: na urodzinach pana Włodka.

Inne teksty

• Rodzina Poszepszyńskich,
  rodzina jakich wiele,
  poznacie ją na co dzień,
  poznacie ją w niedzielę.
  • Źródło: piosenka rozpoczynająca