Robert Adamczak

Robert Adamczak (ur. 1963) – polski poeta.

• Gładzę blat stołu, który nie chce się zamienić w wyśnioną z katalogu
  wyścigówkę. Ach, gdyby tak siedząc tu i teraz wsiąść,
  przekręcić kluczyk, ruszyć z piskiem opon.
  Pędzić tam, gdzie nigdy nie dotarłbym przed sobą,
  Oddalać się od rzeczy poznanych ku rzeczom wyrastającym zza zakrętów.
  Zwalniać, by przyspieszać. Nie spać, nie jeść, nie pić.
  Zmywać deszcz z przedniej szyby i ścigać się z prędkością
  wiatru, co nie potrzebuje roztrzaskiwać się o drzewa
  ani zrywać ochronnych barier
  • Źródło: Szklanka mleka z winem owocowym

• Tymczasem peron pustoszał z głosów
  – obcego szumu.
  I nie zastałem już na nim
  twoich, uwielbianych przez wiatr
  i wszystkie dziesięć palców, włosów,
  Tory – jeszcze ciepłe – prężyły się
  i wyciągały, coraz bardziej odległe;
  a mój cień kładł się na nich,
  nieruchomy, jak milcząca plama
  wzlotów i upadków, coraz cięższych.
  Nie, umiałem pomóc mu
  zrobić kroku w tył.
  • Źródło: Bilet w jedną stronę