René Lacoste
Wygląd
René Lacoste (1904–1996) – francuski tenisista, jeden z „Czterech Muszkieterów Tenisa”.
- Na korcie trzeba za wszelką cenę być spokojnym. Zaś najlepszym sposobem zachowania spokoju jest wyłączne skoncentrowanie się na grze, nie dostrzeganie niczego innego poza piłką, przeciwnikiem i linią kortu, nie słyszenie niczego innego jak tylko głosu sędziego; należy zapomnieć nawet o publiczności. W roku 1925, grając w Wimbledonie przeciwko R. Lycettowi, gdy składałem się do serwowania, zauważyłem w ostatnim momencie, że przeciwnik odwrócił się do mnie plecami i stoi wyprostowany w pozycji na baczność. Podniosłem oczy i stwierdziłem ze zdziwieniem, że powstali z miejsc wszyscy widzowie i spoglądają w jeden punkt: na lożę królewską. Cały pochłonięty grą i meczem nie odnotowałem przybycia króla ani – bagatelka – nie słyszałem hałasu, jaki czyni 13 tysięcy widzów, gdy wstaje z miejsc!
- Źródło: Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, red. J. Lis, wyd. I, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979, s. 69.
- Obojętnie, jak brzmi wynik, jeśli tylko mamy siły, powinniśmy dążyć do jak najrychlejszego zakończenia meczu. Nawet jeśli przeciwnik prowadzi 0:5, nie należy oddawać mu seta bez walki, chyba, że chce zachować siły na następnego. I odwrotnie: nie wolno nigdy wierzyć, że osiągnęło się już decydującą przewagę. Set nie jest jeszcze wygrany nawet przy prowadzeniu 5:0 i 40:0!
- Źródło: Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, red. J. Lis, wyd. I, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979, s. 68.
O René Lacoście
[edytuj]- Dobrze zagrałeś, René!
- Bien joué, René! (fr.)
- Opis: Tilden wyrażający uznanie względem Lacoste’a przy każdym dobrym zagraniu Francuza w meczu, podczas którego przerwana została świetna passa zwycięstw Tildena w ważnych spotkaniach (rok 1926).
- Źródło: Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, red. J. Lis, wyd. I, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979, s. 74.