Piotr Madej
Piotr Madej (1969–2008) – poeta, tłumacz i pedagog związany z Sandomierzem.
Guayabero. Księga herbaty
[edytuj](wyd. Miniatura, Kraków 2007)
- Czy bycie sobą
ponad religiami
ponad subkulturami
ponad trendami
ponad w-pracy-zadaniami
ponad wszelkimi -ami
nie jest jedynym zwycięstwem
jakie odnieść może człowiek
w nas
nad nami
i dla nas (w nas samych)?- Źródło: Russian tea (befruited)
- Nie mówię że ludzie
nie kochają swoich dzieci
ale że kochają za mało
stąd się wzięła hiroszima
stąd się bierze naga- Źródło: Hymn
- Nie przesadzajmy z tym
że jesteśmy
no bo gdzie jesteśmy
Parę chwil temu nas nie było
za parę znikniemy
A nawet teraz
gdzie nas szukać
w pracy w kartotece
w naszej głowie
Jesteśmy jak powietrze
Otwarci i rozpływający się
w otchłani- Źródło: Dehra dun
Opowiadania z Winyla
[edytuj](Oficyna wydawnicza Bractwa „Trójka”, Poznań)
- Siedzę nad rzeką z mojego snu. Tą rzeką, która płynęła obok mojego narodzenia. Tą, która pojawiała się w moich marzeniach o kobiecie tak pięknej że nagiej. Rzeka woła mnie znów i zapominam zjeść obiadu. Rzeka mówi, że niepotrzebne są wszelkie zasady i prawa wypracowane przez lata. Upewnia, że nie ma lat.
- Źródło: Rzeka
- Utoń w czasie by obudzić się na brzegu. Patrz i krzycz. Nie rozszarpią cię kły srebrnych wilków. Uwierz.
- Źródło: Fosfor
Inne
[edytuj]- Z ekranów i ambon
tłumaczą i rządzą
Okpić cię chcą i użyć
Nie daj się mały
Nie daj się mała nie daj się
Dali ci idee zamiast krwi
Dali ci zasady zamiast woli
Dali ci swoje plecy
Pozbieraj się
Otwórz swoje
Życie na oścież
Nie uciekaj- Źródło: Idee, ciemnościsze - Piotr Madej in memoriam
- Znam wszystkie wady tego miasta. I kiedy tu wracałem, nie zapomniałem o ani jednej. Wiem ilu tu burżujów, wiem że za dużo kleru. Wiem, że często pachnie zaściankiem, że niewiele się tu zmienia (a to, co się zmienia, to zwykle na gorsze), wiem, wiem, wiem…… a mimo wszystko wróciłem. Nie żeby jakieś sentymenty. Po prostu. Tu jest mi dobrze. Tu jedzenie i picie i myślenie i nie – smakują najlepiej.
- Autor: Sandomierz
- Źródło: Marek Kłuciński, Piotr Madej, Moje miasto, RSA, Gdańsk 2002.
O Piotrze Madeju
[edytuj]- Kochał swój Sandomierz, ale nienawidził mieszkających w nim prostaków i dorobkiewiczów.
- Nie był żadnym działaczem, był po prostu wolnym człowiekiem!