Piotr Dumała

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Piotr Dumała (ur. 1956) – polski reżyser, scenarzysta, scenograf i pisarz, dr hab. nauk o sztukach pięknych.

  • Był jednym z moich idoli. Psycholog powiedział mi potem, że to był „papierowy tygrys”. Raskolnikow, który zabił staruszkę, był trochę moim alter ego, tak jak Lafcadio z „Lochów Watykanu” Gide'a, który wypchnął kogoś z pociągu.
  • Jestem ciągle zachwycony światem, ale jest on dla mnie zagadką. Zagadka bywa zagrożeniem, chociaż może jej rozwiązanie jest bardzo proste. Sztuka jest ciągłą próbą rozwikływania tej zagadki.
  • (...) różne dziedziny sztuki się przenikają, tak zresztą jak i sztuka nieustannie przenika się z życiem. Oddzielanie literatury od filmu wydaje mi się sztuczne.
  • Utarło się, że animacja operuje umownymi postaciami, że to są takie Bolki i Lolki, płaskie ludziki bez cienia, bez przestrzeni. A jak ktoś zaczyna, jak ja, stosować cienie (u mnie każde 'narysowane' światło podbudowane było prawdziwym światłem, każdy cień – prawdziwym cieniem), wtedy mówi się, że to naśladowanie filmu aktorskiego.(...) Animacja w powszechnej opinii, to albo płaska 'dobranocka', albo ezoteryczna 'awangarda'. Tymczasem animacja nie naśladuje 'prawdziwego kina'. Ona sama jest prawdziwym kinem.
    • Źródło: wywiad Tadeusza Sobolewskiego, „Kino”, 6/1992
  • (...) wszędzie może być coś dobrego i złego. Nie ma znaczenia, czy to będzie gatunek komercyjny, czy nie.

O Piotrze Dumale[edytuj]

  • Najbardziej spośród polskich filmowców poszukiwanym, kochanym i pożądanym na niemal wszystkich festiwalach świata, nie jest Kieślowski, Wajda czy Pasikowski. Jest nim Piotr Dumała.
  • Piotr Dumała to mag filmu animowanego dla dorosłych