Pietro Aretino

Pietro Aretino

Stanze di M. Pietro Aretino, 1537

]

Pietro Aretino (właśc. Pietro Bacci; 1492–1556) – włoski pisarz, satyryk i publicysta.

• Aby człowieka poznać, trzeba zjeść razem beczkę soli, powiada przysłowie. Ale z Francuzem wystarczy jedna kromka chleba.
  • Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, ISBN 8386482001, s. 24.

• Gamratka nie mająca wszystkich cech gamratki przypomina kuchnię bez kucharza, obiad bez wódki, lampę bez oliwy, kluski bez sera!
  • Komentarz: Gamratka to piwna nalewka, zupa piwna z żółtkami
  • Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 24.

• Gdy ręka po świętościach zadka bębni, to muzyka taka silniejsza jest niż granie flecistów na papieskim dworze.

• Grzechy kurtyzany są w pewnym względzie również jej cnotami.
  • Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 24.

• I cóż w tym złego, jeśli mężczyzna kładzie się na kobiecie?
  • Źródło: Elwira Watała, Wielcy zboczeńcy

• Im kota bardziej głaszczesz, tym bardziej ogon wznosi.
  • Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 24.

• Kogo stać na miotłę ten musi kupić i trzonek.
  • Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 24.

• Któż by zabiegał o względy podwiki, wiedząc, że ma ona pod suknią kształt krowy?

• Nie masz dobrej prawdy bez przyprawy kłamstwa; na nic opowieść — gdy jej wymysłem nieco nie ocukrujesz.
  • Źródło: Myślę, więc jestem: aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 24.

Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!

• Kunszt kurwiarski nie jest zawodem dla głupiej, nie wystarczy zadrzeć kiecki i powiedzieć – jazda.

• Kurtyzana, która się kocha w czymś innym niż w sakiewce swego przyjaciela, jest jak ów pijak nałogowy, co to by nawet z ciała szaty sprzedał, aby móc pić dalej.

• Kurtyzany płaczą jednym okiem, mężatki dwoma, a mniszkom i na dwie pary oczu łez starczy.

• Miłość kurtyzan to kaprys mijający szybko, jak letni deszcz – kto wszystkich obsługuje, ten nie może kochać nikogo.

• Miłość kurtyzany jest jak czerw toczący drzewo – gnieździ się tam, gdzie więcej jest do stoczenia.

• Niech ci raczej ząb z ust wyleci niż brzydkie słowo.

• Nie masz dobrej prawdy bez przyprawy kłamstwa; na nic opowieść – gdy jej wymysłem nieco nie ocukrujesz!

• Para gładkich lędźwi więcej może niż wszystkie mądrości filozofów.

• Piękne maniery pysznym są środkiem powodzenia.
  • Zobacz też: savoir-vivre

• Pomyśl tylko, ile występków musi popełnić ten, kto chcąc przybrać własny ołtarz – tysiące innych kościołów obiera.

• Sztuka polega nie na tym, żeby zyskiwać kochanków, ale na tym, żeby ich przy sobie zatrzymywać.

• Śmiejąc się, nie rycz głośno kurwim sposobem, szczęki szeroko rozdziawiając, że aż do gardzieli można by było zajrzeć.
  • Źródło: Jak Nanna swą córeczkę Pippę na kurtyzanę kształciła

• Umiejętność rozmowy i wdzięczna przymilność… to cytryna, z której wygniata się sok na usmażone flaki, to pieprz, którym się je posypuje.

• Wielkie wszeteczeństwo ladacznic to tylko kaprysy, podobne do zachcianek, które trapią brzemienne niewiasty.

• Zgraja scholastyków, szperaczy, co włos na jaju rada by znaleźć.
  • Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 41.