Pierre Curie

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Piotr Curie

Pierre Curie (1859–1906) – francuski fizyk, laureat Nagrody Nobla.

  • Cóż z tego, że nie ogłosiłem wyniku mych badań, skoro to samo ogłasza teraz kto inny.
  • Irena bardzo się cieszy swoim nowym dużym groszem.
    • Opis: o medalu Davy’ego, który z braku odpowiedniego miejsca przypadł córce.
    • Źródło: Ève Curie, Maria Curie
  • Jeszcze nie odkryłem, do czego służy Akademia.
    • Opis: o Francuskiej Akademii Nauk, październik 1905.
    • Źródło: Ève Curie, Maria Curie
  • Ten kraj jest bardzo piękny. Rozumiem teraz, jak można go kochać.
  • Proszę niech Pan będzie łaskawy podziękować Panu Ministrowi i zawiadomić go, że najzupełniej nie odczuwam potrzeby odznaczenia, ale że natomiast niezmiernie mi jest potrzebne laboratorium.
    • Opis: w odpowiedzi dziekanowi na prośby na pozwolenie umieszczenia Piotra w Lidze Honorowej.
    • Źródło: Ève Curie, Maria Curie
  • Kobiety bardziej niż my kochają życie dla samego życia. Kobiety genialne zdarzają się rzadko. Więc skoro, pociągnięci jakimś umiłowaniem mistycznym, chcemy żyć życiem niepospolitym, jeżeli oddajemy swe myśli jakiemuś dziełu, które oddala nas od ludzi, które nas pochłania, musimy walczyć kobietami.


  • Znalazłem się więc w Akademii, chociaż ani ja tego nie chciałem, ani Akademia tego nie chciała.
    • Opis: o Francuskiej Akademii Nauk.
    • Źródło: Roman Tokarczyk, Antologia anegdoty akademickiej, Wolters Kluwer Polska, 2009, s. 21.

O Piotrze Curie[edytuj]

  • I nad czymże się znowu tak zamyślił?
    • Opis: ojciec Piotra Curie, po wiadomości o śmierci syna.
    • Źródło: Ève Curie, Maria Curie
  • Pierwsza jego wada to to, że jest genialny, co u współzawodników wywołuje nieprzejednaną, głuchą ku niemu niechęć.

Zobacz też[edytuj]