Pierre Beaumarchais

Pierre Augustin Caron de Beaumarchais (1755)

Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais (1732–1799) – francuski pisarz.

• Azylem dla prawdy niebezpiecznej jest milczenie.
  • Zobacz też: prawda, milczenie

• Co masz czynić, by nie być inteligentnym, dowcipnym, nie mieć wdzięku, itd.? – Bądź zarozumiały.
  • Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, ISBN 8386482001, s. 31.

• Fałszywe radości i rozrywki czynią jeszcze bardziej gorzkim brak prawdziwych.

• Gdy sztuka uzdrawiania nie szkodzi, należy się cieszyć i nie wymagać, aby jeszcze pomagała.

• Kobieta jest dla męża tym, czym ten mąż ją uczynił.
  • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op.  cit., s. 31.
  • Zobacz też: kobieta, małżeństwo

• Mężczyźni mają sto sposobów, żeby się zemścić. Kobiety mają jeden, ale ten wart jest wszystkich naszych!
  • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op.  cit., s. 31.
  • Zobacz też: zemsta

• Młoda osoba nie może uczciwemu mężczyźnie zabronić jej szanować.

• Nie poniewierajmy człowiekiem, który nam dobrze służy: łatwo go zmienić w lichego lokaja.

• Oto jak się szerzą wszelkie niedorzeczności: pojawiają się dzięki zuchwałości głupców, zyskują sprzymierzeńca w ludzkim lenistwie, zostają uświęcone przez powtarzanie i umocnione przez entuzjazm, lecz w końcu spycha je w nicość pierwszy myśliciel, który zada sobie trud dokładnego ich zbadania.
  • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op.  cit., s. 31.

• Śmieję się skwapliwie ze wszystkiego z obawy, bym nie musiał płakać.
  • Źródło: Cyrulik sewilski, 1775, przekład Tadeusz Boy-Żeleński

• Śmiejmy się! Kto wie czy świat potrwa jeszcze trzy tygodnie?
  • Zobacz też: śmiech

• To, co zbyt głupie, by je powiedzieć, śpiewa się jak libretto operowe.
  • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op.  cit., s. 31.

• W miarę starzenia się, mężczyznom rośnie broda, a kobietom język.
  • Zobacz też: starość

• W miłości młodzieńcy płacą za to, co robią, zaś starcy za to, czego nie robią.
  • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op.  cit., s. 31.

• Współpraca często podobna jest do targu, w którym uczestniczą łotr lub dudek, albo obaj naraz.

• Wszystko kończy się piosenką.
  • Tout finit par des chansons. (fr.)
  • Opis: ostatni wers Wesela Figara (1784)
  • Źródło: Henryk Markiewicz i Andrzej Romanowski, Skrzydlate słowa, wyd. PIW, Warszawa 1990, ISBN 8306011414, s. 46.

• Ze wszystkich poważnych rzeczy małżeństwo jest największym błazeństwem.
  • De toutes les choses sérieuses, le mariage étant la plus bouffonne. (fr.)
  • Źródło: Wesele Figara, akt I, scena 9, tłum. Tadeusz Boy-Żeleński
  • Zobacz też: małżeństwo