Pianista (film)
Wygląd
Pianista (ang. The Pianist) – wyprodukowany w kooperacji francusko-niemiecko-brytyjsko-polskiej w 2002 roku dramat wojenny w reżyserii Romana Polańskiego, oparty na wspomnieniach Władysława Szpilmana pod tym samym tytułem. Autorem scenariusz jest Ronald Harwood.
Wypowiedzi postaci
[edytuj]Władysław Szpilman
[edytuj]- Niech pan go sprzeda. Jedzenie jest ważniejsze niż czas.
- Opis: do Antka Szałasa, zdejmując swój zegarek z ręki.
- Wiesz jacy są ludzie. Chcą być bardziej hitlerowscy od Hitlera.
Inne postacie
[edytuj]- Co robisz Szpilman? Uratowałem ci życie. Teraz idź! Odejdź! (Szpilman zaczyna biec.) Nie biegnij!
- Postać: Itzak Heller
Dialogi
[edytuj]- Kapitan Wilm Hosenfeld: Jak pan się nazywa? Będę nadstawiał ucha.
- Władysław Szpilman: Nazywam się Szpilman.
- Kapitan Wilm Hosenfeld: Spielmann? Dobre nazwisko dla pianisty.
- Władysław Szpilman: Nie wiem jak panu dziękować.
- Kapitan Wilm Hosenfeld: Niech pan dziękuje Bogu, nie mi. To jego wola czy przetrwamy. Przynajmniej powinniśmy w to wierzyć.
- Władysław Szpilman: Nie, proszę. Jestem Polakiem. Nie jestem Niemcem.
- Polski żołnierz: A ten cholerny płaszcz?
- Władysław Szpilman: Zimno mi.
- Opis: polscy żołnierze strzelali do Szpilmana, ponieważ był ubrany w niemiecki płaszcz oficerski.
- Dorota: Nikt tak nie gra Chopina jak pan.
- Władysław Szpilman: Mam nadzieję, że to komplement.
- Yehuda: Od nich zacznie się powstanie. Majorek chowa gazetki w gaciach i rozkłada w toaletach.
- Majorek: We wszystkich. Niemiec nie użyje żydowskiej toalety. Za czysto tam dla niego.
- Opis: o podziemnych gazetach.
- Władysław Szpilman: Wydano rozporządzenie, które zabrania Żydom wstępu do parków.
- Dorota: Żartuje pan?
- Władysław Szpilman: Nie, nie żartuję. Zaproponowałbym ławeczkę, ale inne rozporządzenie zakazuje Żydom siadać na ławkach.
- Dorota: To absurd.
- Władysław Szpilman: Postoimy i porozmawiamy. Chyba nam wolno.
O Pianiście
[edytuj]- Przeżyłem krakowskie getto i bombardowanie Warszawy i chciałem powrócić do wspomnień z dzieciństwa. Zależało mi ponadto na tym, by zachować jak najdalej posunięty realizm. Szpilman opisuje realia tamtego okresu z zaskakującym obiektywizmem, który wydaje się niemal chłodny i naukowy, w jego książce są dobrzy i źli Polacy, tak jak byli przecież dobrzy i źli Żydzi, dobrzy i źli Niemcy… Zanim rozpoczęliśmy zdjęcia, zasięgnęliśmy oczywiście opinii historyków i tych, którym udało się przetrwać getto. Pokazałem także ekipie kilka filmów dokumentalnych o warszawskim getcie… Całą prawdę o holocauście macie tutaj z pierwszej ręki.
- Autor: Roman Polański
- Źródło: Wiesław Kot, Sto najważniejszych scen filmu polskiego, Wydawnictwo Poznańskie, 2014, ISBN 9788371779428, s. 343.
Kategorie:
- Brytyjskie filmy biograficzne
- Brytyjskie filmy dramatyczne
- Filmy nagrodzone Cezarem
- Filmy nagrodzone Polską Nagrodą Filmową Orzeł dla najlepszego filmu
- Filmy nagrodzone Złotą Palmą
- Filmy niemieckie
- Filmy o II wojnie światowej
- Filmy w reżyserii Romana Polańskiego
- Francuskie filmy biograficzne
- Francuskie filmy dramatyczne
- Polskie adaptacje filmowe
- Polskie filmy biograficzne
- Polskie filmy dramatyczne
- Zagłada Żydów