Peer Gynt
podczas premiery (1876)
Peer Gynt – dramat wierszem Henrika Ibsena.
- Nikt nie umiera w samym środku piątego aktu.
- Opis: tłum. Z. Krawczykowski.
O sztuce[edytuj]
- Co decyduje o wyborze wspomnień? Życie przypomina siedzenie w kinie. Pstryk! I oto ja: dziecko pałaszujące ptysie (...). Pstryk! Minęły dwa lata i siedzę na kolanach u babci (...). To jedynie chwilki – a między nimi długie puste przestrzenie miesięcy czy nawet lat. Gdzie się wtedy było? Przywodzi to na myśl jedno z pytań Peer Gynta: Gdzie byłem, ja, prawdziwy, cały?
- Autor: Agatha Christie, Autobiografia (1977), tłum. Teresa Lechowska, Magdalena Konikowska
- Nowatorski przekład sztuki Ibsena autorstwa Andrzeja Krajewskiego-Boli jest nafaszerowany odnośnikami do współczesności. Dzięki temu Peer Gynt wnikliwie analizuje otaczającą nas rzeczywistość, opowiadając o ludziach, którzy żyją ułudą, wolą świat sztucznie wykreowany, daleki od jakiejkolwiek prawdy. Peer Gynt żyje właśnie w takim świecie. Uważa, że może jeszcze wszystkiego spróbować, że ma na to wszystko czas. Jeśli uznać to za cechę charakterystyczną dla Piotrusia Pana, to Peer Gynt jest nim niewątpliwie. To bohater, który nieustanie czegoś szuka, ale nie bardzo wie, jak to „coś” nazwać.
- Autor: Rafał Sabara
- Źródło: Urszula Wolak, Peer Gynt jest Piotrusiem Panem, „Polska Gazeta Krakowska” nr 92, 20 kwietnia 2012