Paweł Demirski

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Paweł Demirski (ur. 1979) – polski dziennikarz i dramaturg.

  • Ktoś powie, że obraziłem jego uczucia religijne, a tymczasem jestem katolikiem i to moje uczucia obraża abp Paetz. Byłem oburzony jego uczestnictwem w jubileuszowych uroczystościach poznańskiego czerwca w 2006 roku. Nie tyle nawet jego obecnością, bo nie chodzi o to, żeby człowieka kamienować, ale tym świetnym samopoczuciem władz kościelnych w rodzaju – „nic się nie stało, Polacy, nic się nie stało”. Jestem oburzony opieszałością Kościoła w kwestiach targających nim afer pedofilskich, czy tym, że biskupi zrugali media za to, że wypowiadały się w sprawie nominacji bp. Głodzia w Gdańsku. Skoro Kościół jest wspólnotą, to uważam, że będąc w niej, mam prawo do wyrażenia swojej opinii na jej temat.
  • Poczucie winy to kluczowa sprawa w podejściu do klasyki. To następstwo edukacji, która jest kulą u nogi w jej zrozumieniu. Bo w szkołach uczy się jedynej słusznej interpretacji. Robi się z uczniów petentów, wbijając w głowę, jak mają teatr czy kulturę w ogóle odbierać.
  • W telewizji o wydarzeniach mówi się w procentach, w liczbach... Na scenie teatralnej nagle te dane istnieją w jednej, bardzo bliskiej postaci. Sprawy, o których np. w informacjach, mówi się bardzo ogólnie, tu są na wyciągnięcie ręki. Nagle możemy się tym ludziom przyjrzeć i poczuć ich emocje. W teatrze przede wszystkim czuje się emocje (...).