Pan Samochodzik i templariusze

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Pan Samochodzik i templariusze – powieść dla młodzieży autorstwa Zbigniewa Nienackiego.

  • Czy zna pan ludowe przysłowie: „Kto się umywa, temu ubywa?” Lepiej zrobimy, jeśli się nie umyjemy.
    – Nie ma takiego przysłowia, sam je wymyśliłeś! – zawołała Ewa.
  • – O mało nie zdradziliśmy się, że jesteśmy z panem. Ona jest bardzo sprytna i daje takie podchwytliwe pytania, że człowiek ani się spostrzeże, jak zdradzi prawdę. Zapytała mnie na przykład: „Długo się jedzie przez las furmanką?” Więc ja jej mówię: „Nie wiem, bo my jechaliśmy samochodem.” „A czyim samochodem?” – spytała. Tego oczywiście już nie powiedziałem.
    • Postać: Sokole Oko

Pan Samochodzik[edytuj]

  • – Krzyżacy bardzo dumni byli ze swej twierdzy. Porównywali ją z najpiękniejszymi miastami świata i z dumą twierdzili: Mediolan jest z marmuru, Buda z kamienia, a Marienburg, czyli Malbork, z błota.
  • – Naprawdę nic z tego nie rozumiem. Wyznaję, że mam dosyć tych wszystkich tajemniczych historii. Chciałbym nareszcie wypłynąć na czyste wody i zając się tylko jedną zagadką: skarbami templariuszy.