Oddział chorych na raka
Oddział chorych na raka (ros. Rakowyj korpus) – powieść Aleksandra Sołżenicyna; tłum. Michał B. Jagiełło.
- A tamtym po prostu kazano kłamać: podnieść ludzi na duchu - żeby harowali! Żeby wykonywali normę! Żeby mieli nadzieję, dla której warto jeszcze trochę pożyć! Żeby nie chcieli zdechnąć!
- Człowiek może przekroczyć granicę śmierci, choć jego ciało jeszcze żyje
- Czy człowiek to jedynie kawał drewna? Bo tylko jemu może być wszystko jedno, czy leży samo, czy z innymi kawałkami drewna
- Doznajesz radości, gdy wiesz, że masz rację
- Opis: rozmyślania doktor Wiery Ganhart.
- I wdychając żywe, podarowane mu ciepło, z zachwytem i wdzięcznością zaczął jak prosiak miętosić łapczywymi ustami tę giętką sprężystość, zaklętą w kształt tak doskonały, że żaden malarz ani rzeźbiarz nie zdołałby stworzyć piękniejszego
- Ilu ludzi, tyle dróg!
- Nigdy nie pędź przed siebie na oślep, rozejrzyj się wokół siebie!
- Obojętniejesz, niczego nie chcesz zmieniać, naprawiać, niczego ci nie żal
- Prawdziwy mędrzec zadowala się małym
- Sam już nie wiedział, co jest majakiem, co rzeczywistością
- Opis: rozmyślania Pawła Nikołajewicza.
- Szczęście to złudzenie
- Tak kurczowo trzymamy się ziemi – a przecież nic nas na niej nie trzyma!
- Wygodniej wierzyć innym niż samemu sobie