O czym szumią wierzby

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
O czym szumią wierzby

O czym szumią wierzby (ang. Wind in the willows) – powieść Kennetha Grahame’a z 1908 roku. Tłumaczenie – Maria Godlewska.

  • Kret wziął Ropucha pod łapę, wyprowadził na świeże powietrze, usadowił go w trzcinowym fotelu i kazał mu opowiadać wszystkie jego przygody, od początku do końca. Ropuch nie dał się prosić, Kret słuchał uważnie, więc Ropuch puścił wodze fantazji, korzystając z tego, że nikt nieprzychylną krytyką nie hamował jego swady. Wiele z tego, co opowiadał, należało niewątpliwie do kategorii wypadków, jakie mogłyby się zdarzyć, gdyby odpowiedni pomysł przyszedł nam w porę zamiast o dziesięć minut za późno. Przygody tego rodzaju bywają zawsze najciekawsze i najbardziej podniecające.
  • Wiosenny ruch panował tam na górze i w ziemi otaczającej kreta; cudowny duch niepokoju i tęsknoty przenikał nawet do jego ciemnego, niskiego domku. Nic też dziwnego, że rzucił nagle pędzel, wykrzyknął: – Nudziarstwo! A niech tam! Pal licho wiosenne porządki! – po czym wybiegł z domu, zapominając nawet wziąć palto.
  • – Zjem was w cebulowym sosie! – przekomarzał się kret i znikł, nim Króliki obmyśliły, co mają mu odpowiedzieć.