Nim nadejdzie mróz
Wygląd
Nim nadejdzie mróz – powieść Henninga Mankella z 2002 roku.
- Człowiek musi mieć jakieś zajęcie na stare lata. Jeśli nie pozostaje już nic innego, można się przynajmniej trochę pomartwić.
- Źródło: s. 325
- – Dlaczego chcesz się przeprowadzić na wieś?
– Zawsze marzyłem o tym, żeby zbudziwszy się rano, móc wyjść przed dom i wysikać się na trawę.(...)
– Tylko dlatego?
– A czy można mieć lepszy powód?- Opis: rozmowa Kurta Wallandera z córką.
- Źródło: s. 23
- Grzech ani nie rośnie, ani nie maleje, jeśli trwa rok za rokiem. Zawsze jest tak samo godny potępienia.
- Źródło: s. 293
- Zobacz też: grzech
- Jeśli znajdzie się w sobie odwagę, by się zgubić, na końcu drogi czeka coś niespodziewanego. Wystarczy zdecydować się na okrężną drogę, a można przeżyć przygody, o których podróżujący prostymi autostradami nie mają bladego pojęcia.
- Źródło: s. 89
- Zobacz też: droga
- (...) język się zmienia, upraszcza, według mnie traci wyrazistość i elegancję. Uważam, że słowa nie powinny być jak tępe noże.
- Źródło: s. 326
- Każdy człowiek stara się znaleźć jak najpiękniejszy skok, by opuścić ten świat.
- Źródło: s. 301
- Każdy czasem czuje, że życie straciło sens, i chyba każdy musi to przeżyć. To niemal jak krok w dorosłość, inicjacja. Jeśli się choć raz nie wrzeszczało tak w opętaniu w stronę wzburzonego morza, do księżyca lub na rodziców, nie można dorosnąć. Księżniczka i książę Beztroscy to przeklęte istoty, którym wstrzyknięto jakiś środek odurzający prosto w duszę. My, którzy żyjemy, musimy wiedzieć co to rozpacz.
- Źródło: s. 39
- Każdy z nas jest dla różnych ludzi innym człowiekiem.
- Źródło: s. 184
- Opuszczony dom sprawia równie przygnębiające wrażenie, co samotny człowiek.
- Źródło: s. 24
- Policjanci nie mają w coś wierzyć. Oni chcą wiedzieć. I są zarazem przygotowani na to, że absolutnie wszystko może się wydarzyć.
- Źródło: s. 28
- Porzucone domy niszczeją. To samo dzieje się ze ścieżkami. Nieużywane drogi są skazane na śmierć.
- (...) umiejętność słuchania nie polega na tym, żeby słyszeć to, co zostaje powiedziane, ale i to, co rozmówca przemilcza. Często właśnie to okazuje się najważniejszą informacją.
- Źródło: s. 50, 51
- (...) wędrowanie wśród nagrobków to tak jak spacer między regałami w bibliotece. Każdy nagrobek jest jak okładka książki.
- Źródło: s. 214
- Zobacz też: biblioteka, nagrobek
- Zazwyczaj kiedy porusza się jakieś małe, z pozoru nic nieznaczące kółko zębate, ono wprawia w ruch kolejne, coraz większe.
- Źródło: s. 173
- Zobacz też: koło
- Życie to droga pełna głębokich czarnych dziur. Ich dno naszpikowane jest ostrymi jak igły skałami, na które można się nadziać.
- Źródło: s. 179
- Zobacz też: czarna dziura