Neoimpresjonizm

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Georges Seurat,
Niedzielne popołudnie
na wyspie Grande Jatte
,
przykład neoimpresjonizmu w malarstwie

Neoimpresjonizm – kierunek w malarstwie francuskim, zapoczątkowany ok. 1880 roku przez Georges'a Seurata i dążący do zreformowania impresjonizmu poprzez zastąpienie lirycznej improwizacji ścisłą metodą budowania obrazu z wykorzystaniem naukowych zdobyczy optyki, analizy światła i koloru, fizjologii i psychologii widzenia.

  • Neoimpresjonizm, charakteryzujący się poszukiwaniem całkowitej czystości i pełnej harmonii, jest logiczną ekspansją impresjonizmu. Adepci nowej techniki zebrali jedynie, uporządkowali i rozwinęli poszukiwania swoich poprzedników.
  • Ogólnie biorąc, można przyjąć, że obraz neoimpresjonistyczny jest bardziej harmonijny niż impresjonistyczny, ponieważ po pierwsze, dzięki stałemu zachowaniu kontrastów szczegóły są ściślej zharmonizowane, po drugie, dzięki przemyślanej kompozycji i estetycznej wymowie barw uzyskuje się harmonię całości i harmonię duchową, z której impresjonizm dobrowolnie rezygnuje.
  • Pierwszym zadaniem malarza stojącego przed białym płótnem powinna być decyzja, jakie krzywizny i linie mają przecinać jego powierzchnię, jakie barwy i tony mają je pokryć.
    Neoimpresjonista, idąc za radą Delacroix, nie zacznie malować obrazu, nie ustaliwszy uprzednio jego kompozycji.