Nathuram Godse

Nathuram Vinayak Godse (1910–1949) – indyjski dziennikarz, nacjonalista i fundamentalista, który 30 stycznia 1948 zastrzelił Mahatmę Gandhiego, za co został powieszony.

Gandhi mówił, że jeśli Indie zostaną podzielone, to nad jego martwym ciałem. Indie są podzielone, ale Gandhi żyje. Nawoływania Gandhiego do powstrzymywania się od użycia przemocy sprawiło, że Hindusi są bezbronni w obliczu swoich wrogów. Teraz, gdy hinduscy uchodźcy cierpią głód, Gandhi broni ich muzułmańskich prześladowców. Hinduskie kobiety rzucają się do studni, żeby uchronić się przed gwałtem, a Gandhi mówi im: ofiara jest zwycięstwem.
- Opis: w mowie wygłoszonej 1 listopada 1947.
- Źródło: Eva Weber, Proces zabójców Gandhiego w: 100 najsłynniejszych procesów pod redakcją Edwarda W. Knappmana, tłum. Jarosław Mikos, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 8372270570, s. 271.

Ja sam jestem winien. Uważałem za swój obowiązek położyć kres życiu tak zwanego ojca narodu, który odegrał poważną rolę w wiwisekcji kraju.
- Źródło: Władysław B. Pawlak, Księga zamachów. Od Sarajewa do Dallas, Państwowe Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1975, s. 231.

Miałem głęboki szacunek dla Mahatmy. I tego nie może zmienić śmierć. Dlatego nie odczuwam zadowolenia z tego, że pozbawiłem go życia. Czułem to, co Ardżuna, kiedy zabił Dronaczarię, swego guru, u którego boku wyuczył się sztuki wojennej. Ale kiedy jego mistrz skłonił się w stronę podłych Kaurawów, Ardżuna nie zawahał się i zabił swego umiłowanego nauczyciela. Zanim jednak Ardżuna to uczynił, rzucił strzałę pod stopy Dronaczarii, na znak szacunku dla swego guru. Drugą dopiero strzałę wycelował w pierś swego mistrza i zabił go. Moje uczucia dla Gandhiego były takie same. Obdarzałem go najpierw najwyższą czcią. Dlatego też 30 stycznia najpierw pokłoniłem mu się głęboko, a potem dopiero oddałem trzy śmiertelne strzały z bezpośredniej bliskości.
- Opis: w rozwlekłych wyjaśnieniach przed sądem.
- Autor: Władysław B. Pawlak, Księga zamachów. Od Sarajewa do Dallas, op. cit., s. 230–231.

Oświadczam przed Bogiem i ludźmi, że kładąc kres życiu Gandhiego uwolniłem Indie od człowieka, który był dla nich przekleństwem, siłą zła, i który (…) sprowadził jedynie nędzę i nieszczęście, nie tylko na Hindusów (…), ale także na muzułmanów.
- Opis: odczytując 96-stronicowy dokument w języku angielskim, w którym wyjaśniał swoje motywy.
- Źródło: Eva Weber, Proces zabójców Gandhiego w: 100 najsłynniejszych procesów pod redakcją Edwarda W. Knappmana, tłum. Jarosław Mikos, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 8372270570, s. 273.