Myra Hindley

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Myra Hindley (1942–2002) – brytyjska seryjna morderczyni nieletnich, której udowodniono popełnione razem z mężem Ianem Bradym zabójstwa piątki dzieci w wieku 10–17 lat.

  • Nie marudź!
    • Opis: do Lesley Ann Downey, jednej z ich ofiar, gdy ta prosiła, by puścić ją do domu.
    • Źródło: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, tłum. Barbara Gutowska-Nowak, Muza, Warszawa 2006, ISBN 8373198547, s. 173.
  • Zabójstwo Johna Killbride, dziecka, było dla mnie jak przekroczenie Rubikonu. On [Brady] powiedział, że to dobrze, że przekraczając Rubikon pogodziłam się z tym, co usiłował mi wbić do głowy: że to, co się stało, już się nie odstanie. Że nie ma dla nas odwrotu i że już pierwsze morderstwo, nie mówiąc o drugim, związało nas ze sobą na dobre i na złe.
    • Źródło: Myra Hindley in Her Own Words, „Guardian”, 29 lutego 2000, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 173.

O Myrze Hindley[edytuj]

  • Miałam nadzieję, że [Hindley] powie coś przed śmiercią, ale wygląda na to, że tak się nie stało. Będę więc musiała dalej z tym żyć. Ona jest tak samo zła, jak [Brady]. A właściwie nawet gorsza od niego. Brady nigdy nie chciał wyjść z więzienia, a ona próbowała to zrobić od pierwszego do ostatniego dnia. Pójdzie prosto do piekła, bo tam jest jej miejsce. Proszę mnie nie pytać, czy jej współczuję, bo tak nie jest.
    • Autor: Winnie Johnson, matka zgwałconego i zamordowanego Keitha Bennetta
    • Źródło: „Scotsman”, 16 listopada 2002, cyt. za: Shelley Klein, Największe zbrodniarki w historii, op. cit., s. 180.