Moralność pani Dulskiej

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Moralność pani Dulskiej – komedia Gabrieli Zapolskiej z 1906 roku (premiera), wydanie książkowe 1907.

  • A niech was wszyscy diabli!!!
    • Postać: mąż Dulskiej, Felicjan (jego jedyna kwestia w dramacie)
    • Źródło: II akt, scena 15.
  • A przestań się malować, bo wyglądasz jak kamienica odnowiona na przyjazd cesarza.
    • Opis: Zbyszko do Juliasiewiczowej.
    • Źródło: akt II, scena 11
  • (...) będzie znowu można zacząć żyć po bożemu.
    • Opis: pani Dulska na zakończenie sprawy z Hanką.
    • Źródło: akt III, scena 14
  • Bo zgodziłam się z życiem i kradnę to, co jest najmilszego. To jest szczyt mądrości.
    • Postać: Juliasiewiczowa
    • Źródło: akt III, scena 8
  • Dla kobiety nie ma, jak dom.
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt I, scena 9
  • Dla męża, mój panie, kobieta się nie potrzebuje pod spodem stroić.
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt I, scena 11
  • Gdzie widziałaś uczciwą kobietę z rudymi włosami?
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt II, scena 12
  • Ja tam nie mam czasu myśleć...
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt I, scena 5
  • Jeden Judasz drugiego za pieniądze sprzedaje.
  • Każda kobieta to fortepian – trzeba tylko umieć grać.
    • Postać: Zbyszko
    • Źródło: akt I, scena 12
  • Każdy samobójca musi być szalony i stracić poczucie moralności i wiary w obecność Boga.
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt I scena 9
  • Kobieta powinna przejść przez życie cicho i spokojnie.
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt I scena 10
  • Moje sumienie jest czyste i nie boję się dnia białego.
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt II, scena 12
  • Na to mamy cztery ściany i sufit, aby brudy swoje prać w domu i aby nikt o nich nie wiedział.
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt I, scena 9
  • Oj, czasy! czasy nastały. Ani paszy dla bydła, ani uczciwości ludzkiej.
    • Postać: Tadrachowa
    • Źródło: akt III, scena 7
  • Skromność – skarb dziewczęcia.
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt I, scena 8
  • Śmierć na wszystko pomoże.
    • Postać: Hanka
    • Źródło: akt II, scena 8
  • W porządnej kamienicy wypadki się nie trafiają.
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt I, scena 9
  • Wielka afera – zagoi się do wesela.
    • Postać: pani Dulska
    • Źródło: akt I, scena 2
  • Zbyszko: Niby to u nas nie ma kokot w kamienicy. Sama mamcia wynajmowała tej z pierwszego piętra.
    Dulska (z godnością): Ale się jej nie kłaniam.
    Zbyszko: Ale pieniążki za czynsz mamcia bierze od niej, że aż ha...
    Dulska: Przepraszam, ja takich pieniędzy dla siebie nie biorę.
    Zbyszko: A co mamcia z nimi robi?
    Dulska (majestatycznie): Podatki nimi płacę.
    • Opis: dialog pani Dulskiej z synem Zbyszkiem.
    • Źródło: akt I, scena 5.
Wikisource